به مستی آه خون آلود از دل بیشتر خیزد
که خونبارست هر ابری که از دامان تر خیزد
به آهی می تواند خواست عذر نارساییها
زمستی هر که نتواند زجای خود سحر خیزد
به زهر چشم گردون ستمگر می دهد آبش
اگر خاری پی آزار من از جای برخیزد
نه از صیقل گشادی شد نه از روشنگر امدادی
مگر در آب گشتن زنگ ازین آیینه برخیزد
چنان ترسیده است از آشنایان جهان چشمم
که بیرون می روم از خویش چون آواز در خیزد
مکن با بیخودی اندیشه از هنگامه محشر
که هر کس بیخبر از پا درآید بیخبر خیزد
زفیض سر به مهر آسمانی زله ها بندد
سبکروحی که پیش از صبحدم از خواب برخیزد
زکف سررشته زنار را دادم، ازین غافل
که چون تسبیح، تشویش من از صد رهگذر خیزد
نه برقی در کمین، نه تندبادی در نظر دارد
به امید چه یارب کشت ما از خاک برخیزد
بپوشان چشم اگر آیینه دل باصفا خواهی
که می چسبد به دل، گردی که از راه نظر خیزد
شود گر جذبه توفیق صائب دستگیر من
چنان برخیزم از دنیا که آهی از جگر خیزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق انسانی و ناتوانیها میپردازد. شاعر از درد و رنجی که در دل دارد، میگوید و به طاقت فرسا بودن زندگی اشاره میکند. او از دیدن ظلم و ستم محیط اشاره کرده و به ترس و ناامیدی ناشی از ارتباط با دیگران میپردازد. همچنین، موضوعهایی چون بیخبری از سرنوشت و تغییرات ناگهانی، تصوف و امید به تغییر زندگی نیز مطرح میشود. در نهایت، شاعر آرزوی برخاستن از دنیا به گونهای که عمیقاً نگران روز قیامت نباشد، را ابراز میکند و از نیروی توفیق الهی در این مسیر سخن میگوید.
هوش مصنوعی: در حالت مستی، عواطف و احساسات دردناک عمیقتری از دل انسان برمیخیزد، زیرا هر ابر بارانی که از زمین بلند میشود، حاوی غم و اندوه بیشتری است.
هوش مصنوعی: با یک آه و ناله میتوان ضعفها و کمبودها را طلب کرد، اما هر کسی که نتواند از جای خود برخیزد و صبح زود بیدار شود، به راحتی نمیتواند به این خواستهها پاسخ دهد.
هوش مصنوعی: اگرچه آسمان ستمکار به من زهر میریزد، اما اگر خاری بخواهد به من آسیب بزند، از جا بلند میشود.
هوش مصنوعی: نه با تلاش و تلاش زیاد، چیزی به وجود میآید و نه از روشنایی کمک و نیکی به ما میرسد. بلکه تنها زمانی که آبی به آینه برسد، زنگ زدگی آن برطرف میشود.
هوش مصنوعی: چشمم از آشناهای دنیا آنقدر ترسیده که وقتی صدایی بلند میشود، از خودم فاصله میگیرم و خارج میشوم.
هوش مصنوعی: به خودت فشار نیاور که در روز قیامت چه اتفاقی میافتد. هر کسی که در آن روز بیخبر باشد، ناگهان و بدون آگاهی از موقعیتش، از جا بلند میشود.
هوش مصنوعی: از برکت وجود یک سر شناس آسمانی، بیدردسر و به آرامی میتوان بر مشکلات غلبه کرد، مانند کسی که پیش از طلوع صبح از خواب بیدار میشود.
هوش مصنوعی: من رشتهی زندگیام را از دست دادم و غافل بودم که تنش و نگرانیهایم مانند تسبیح از صد سمت و سوی مختلف به سراغم میآید.
هوش مصنوعی: هیچ نشانهای از رعد و برق نیست و هیچ طوفانی در افق دیده نمیشود. پس به چه امیدی، ای خدا، این گیاهان که از خاک روییدهاند، سر از خاک بیرون خواهند آورد؟
هوش مصنوعی: اگر میخواهی دل پاک و بیغش داشته باشی، چشمانت را بپوشان؛ زیرا زیباییهای ظاهری ممکن است دل را آلوده کنند.
هوش مصنوعی: اگر لطف و کمک الهی شامل حال من شود، به گونهای از این دنیا برمیخیزم که آهی از عمق دلایم برخیزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهاری کز دو رخسارش همی شمس و قمر خیزد
نگاریکز دو یاقوتش همی شهد و شکر خیزد
خروش از شهر بنشاند هر آنگاهی که بنشیند
هزار آتش برانگیزد هرآنگاهی که برخیزد
رخش سیمینسپر بینم خطش چون چنبر مشکین
[...]
نگاری کز دو رخسارش همی شمس و قمر خیزد
بهاری کز دو گلزارش همی شهد و شکر خیزد
خروش از شهر بنشاند هر آنگاهی که بنشیند
هزار آتش برانگیزد هر آن وقتی که برخیزد
نشیند وقتها با من به مَی خوردن، ولی چندان
که توبه بشکنم، چون توبه ام بشکست برخیزد
ز ضعف بیغمی، نتواند آهم از جگر خیزد
مگر دردی بگیرد دست افغانم، که بر خیزد!
دعای صبح محرومان هم آغوش اثر خیزد
غبار هستی مقصد زدامان سحر خیزد
مشو غافل ز آه غرقه در خون اسیرانت
که این سرو از کنار جوی چاک سینه برخیزد
نگردد تا جمالت مست زینت بخشی گلشن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.