در چراغ دیدهٔ من آب روغن می‌شود
بخت چون باشد چراغ از آب روشن می‌شود
در تجرد رشته واری از تعلق سهل نیست
سوزنی در راه عیسی سد آهن می‌شود
می‌توانم رفت سویش در لباس گردباد
گر غبار دل چنین پیراهن تن می‌شود
دشمن آیینه‌بینش بود خط غبار
از غبار خط او چون چشم روشن می‌شود؟
خونبهای لاله نتوان خواست از باد سحر
خون عاشق کی و بال طرف دامن می‌شود؟
صائب از فریاد بلبل شد پریشان خاطرم
این سزای آن که از گلخن به گلشن می‌شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بحث درباره ی عشق و ارتباط با معشوق می‌پردازد. او به تصویر کشیدن احساسات عمیق و پیچیده‌ای که در عشق وجود دارد، پرداخته و به چالش‌های ناشی از آن اشاره می‌کند. شاعر بیان می‌کند که بخت و سرنوشت چگونه می‌تواند بر زندگی انسان تأثیر بگذارد و اینکه در مسیر عشق، تنها وجود تشنگی و نیاز به معشوق جهان را روشن می‌کند. او به سختی‌های مربوط به تجرد و نیاز به پیوستگی اشاره دارد و نشان می‌دهد که در دل عشق، درگیری‌ها و تضادهایی وجود دارد. در نهایت، شاعر از تأثیرات فریاد عشق بر دل خود می‌گوید و به چگونگی تبدیل شدن به گلشن از دنیای گلخن اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در چشم من به خاطر عشق، دل شاداب و سرزنده می‌شود؛ اما آیا می‌توان بخت را با آب روشن کرد، در حالی که چراغ به روغن نیاز دارد؟
هوش مصنوعی: در حالت خالص و آزاد بودن، بریدن از وابستگی‌ها کار آسانی نیست. اگر بخواهی حتی به اندازه یک سوزن در مسیر عیسی جلو بروی، مانند سد آهنی دشوار خواهد بود.
هوش مصنوعی: می‌توانم به سوی او بروم و مانند یک گردباد با هیجان و انرژی حرکت کنم، اگر دل من از غبار و کدورت‌ها پاک شود.
هوش مصنوعی: دشمن از آنجا که دقت و توجه زیادی به او دارد، متوجه می‌شود که آثار و نشانه‌های او به وضوح و روشنی خود را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: بهار و زیبایی‌های آن را نمی‌توان با هیچ چیز، حتی با جان شاعر که در عشقش می‌سوزد، خرید. عشق و احساسات عمیق او به قدری ارزشمند و لطیف هستند که غیرقابل بازپس‌گیری‌اند و تنها می‌توانند در دل و خاطر باقی بمانند. عاشق به‌اندازه‌ای تحت تأثیر این زیبایی قرار گرفته که نمی‌تواند خود را از آن جدا کند.
هوش مصنوعی: صائب در این بیت به حالتی اشاره می‌کند که بلبل به خاطر فریادش دچار آشفتگی و نگرانی شده است. این وضع ناظر به آن است که به کسی که از محیطی تاریک و غم‌انگیز به جایی سرشار از زیبایی و روشنایی قدم می‌گذارد، چنین حالتی را به نوعی جریمه یا عواقب عملش می‌داند. به عبارت دیگر، تغییر محیط می‌تواند تبعات خاصی به همراه داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روح چون تن‌پرور افتد عاقبت تن می‌شود
آب در آهن چو لنگر کرد آهن می‌شود
عشق چون خورشید بر ذرات باشد مهربان
عید پروانه است هر شمعی که روشن می‌شود
میوهٔ شیرین اگر پیدا شود در سرو و بید
[...]
هرکه دلتنگ است کی در عشق چون من می‌شود
کز دلم تا بگذرد پیکان چو سوزن می‌شود
بسته راه روشنی بر کلبهٔ تاریک ما
گر سراسر چون کبوترخانه، روزن می‌شود
در شکستم مصلحت‌ها هست، ورنه در جهان
[...]
ای که پرچین جبهه‌ات، از حرف مردن می‌شود
خانه از مرگ تو فردا، پر ز شیون می‌شود
ای که با نام کفن، خود را نسازی آشنا
این قبا آخر تو را پیراهن تن می‌شود
طالع فیروز خواهی، مهربانی کن بخلق
[...]
سینه ام چون لاله داغ از سیر گلشن می شود
گل اگر بر سر زنم گلمیخ آهن می شود
سنبل از نظاره من دود گلخن می شود
تیره بختم کانچنان از طالع من می شود
حسن صوتی آتش افروز دل من می شود
این چراغ از شعلهٔ آواز روشن می شود
می توان در رفتن از خود بیشتر برداشت فیض
مرغ را زان دست در پرواز دامن می شود
با حریف تندخو دایم خموشی پیشه ام
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.