مست ناز من ز ساغر تا لبی تر میکند
از لب میگون دو چندان می به ساغر میکند
بلبل از افغان رنگین سرخ دارد روی باغ
بوستانپیرا دهان غنچه پر زر میکند
صبح پیری کرد خواب غفلت ما را گران
بادبان بر کشتی ما کار لنگر میکند
آب روشن میکند ظاهر ضمیر خاک را
نغمه در دل هرچه میباشد مصور میکند
روی گردان زاهد از دنیا برای شهرت است
سکه از بهر روایی پشت بر زر میکند
از تلاش پایه رفعت شود دین پایمال
پشت بر محراب واعظ بهر منبر میکند
بس که افتاده است گیرا حرف شوقآمیز من
نامه من کار شاهین با کبوتر میکند
خواب مرگش را نسازد بستر بیگانه تلخ
در حیات آن دوربین کز خاک بستر میکند
درگذر از کشتن صائب که صید ناتوان
تیغ را دندانه از پهلوی لاغر میکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیباییها و لذتهای زندگی اشاره میکند. او از مستی و شراب سخن میگوید که لبها را تر میکند و بلبل را به آواز درمیآورد. صبح، بیداری و تلاش برای فهمیدن حقیقت را نمایان میسازد و از زاهدانی میگوید که به خاطر شهرت از دنیا روی گرداندهاند. همچنین به تلاشهای بیهوده و انحراف دین اشاره میکند. شاعر بیان میکند که عشق و شوق او همواره در حال پرواز است و نامهاش گویای این احساسات است. در نهایت، به مسأله مرگ و زندگی اشاره میکند و تأکید میکند که زندگی واقعی از خواب مرگ و خاموشی متمایز است. شعر با تصویری از شکار و شکارچیان به پایان میرسد.
هوش مصنوعی: مستم از زیباییام، از آنجا که هر بار که لبی تر میشود، از طعم آن میوه شیرین، نوشیدن شراب چندین برابر لذتبخشتر میشود.
هوش مصنوعی: پرندهای خوشصدا در باغی که پر از گل و زیبایی است، با صدای نازنینش شادی و زندگی را به نمایش میگذارد و به گلهای جوان و زیبا مینگرد که همچون طلا درخشان هستند.
هوش مصنوعی: صبح پیری باعث شده که خواب بیخبری ما سنگین شود و بادبان زندگی ما در حال حاضر نمیگذارد که کشتیمان به خوبی حرکت کند.
هوش مصنوعی: آب زلال، ویژگیهای نهانی خاک را نشان میدهد و هر چیزی که در دل وجود دارد را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: زاهدی که از دنیا روی گردان است، در واقع به خاطر شهرت و برتری اجتماعی این کار را میکند. او برای نمایش خود و جلب توجه، به جای توجه به ارزشهای واقعی، بر روی سکهای که نماد ثروت است، تکیه میکند.
هوش مصنوعی: با تلاش و کوشش، مقام و منزلت دین بالا میرود و تحت فشار قرار نمیگیرد. واعظ با قرار گرفتن بر منبر، برای ترویج دین و ارزشهای آن کوشش میکند.
هوش مصنوعی: به خاطر قدرت کلام و شوقی که در صحبتهای من وجود دارد، نامهام مانند شاهینی است که کبوتر را به خود جذب میکند و به زمین میاندازد.
هوش مصنوعی: مرگ او را نمیتواند در محیطی سرسخت و بیگانه آرامش دهد، همانطور که دوربینی که از خاک به چشم میزند، نمیتواند خواب خوشی به او بدهد.
هوش مصنوعی: به آسانی از تسلط بر صائب بگذر، زیرا شکارچی ضعیف هم میتواند با نشانهگیری درست، سبب آسیب دیدن زخمهای عمیق و شدید شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر بناگوشت بلای خط که سر بر میکند
جزو جزو عاشق بیچاره ابتر میکند
سرو کز بالای خود در سر کند باد، آن مبین
آن نگر کِش باد پیشت خاک بر سر میکند
چند گویی پیشت آیم، وه که چون تو یوسفی
[...]
آنک از کان هر زرو گوهر که سر بر می کند
پیش دست کان یسارش خاک بر سر می کند
جود اوکی بحر اخضر را نپوشد هر نفس
جامه ی سیمابی موجش که در بر می کند
چون صبا از محمر اخلاق او دم می زند
[...]
هر زمان عشقش سر از جایی دگر بر میکند
سوزش اندر هر سری سودای دیگر میکند
با کمال خویشتن بینی، نمیدانم چرا؟
هر زمان آیینه را با خود برابر میکند
صورت ماهیت رویش نمیبیند کسی
[...]
باد عُنفت چشمه خور را مکدّر می کند
خاک پایت توتیا در چشم اختر می کند
ابر دست گوهرافشان تو در روز عطا
آستین آرزو پر درّ و گوهر می کند
قدّ تو بر هفت مسند چار بالش می زند
[...]
سبزه از خط غبارت خاک بر سر میکند
غنچه از لعلت قبا را چاک در بر میکند
میزند سرو روان را پنچهها بر سر چنار
تا چرا با قد تو خود را برابر میکند
میروی در باغ و هر جانب برای دیدنت
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.