می کند عشق گران تمکین، سبک جانانه را
شمع می گردد در اینجا گرد سر پروانه را
کعبه را ده روز در سالی بود هنگامه گرم
موسم خاصی نباشد زایر بتخانه را
عشق عالمسوز دل را از زمین گیری رهاند
سوختن شد باعث نشو و نما این دانه را
همچو مسجد چشم بر راه چراغ وقف نیست
باده روشن چراغان می کند میخانه را
تشنه چشمان را نسازد سیر الوان نعم
نیست از کیفیت می نشأه ای پیمانه را
از جگرداری گل بی خار گردد خارزار
از نیستان نیست پروا جرأت شیرانه را
این زمان رطل گران من بود هر قطره می
می کشیدم من که چون مینا به سر میخانه را
از جمال حور و غلمان چشم حق بین بسته اند
زال دنیا چون فریبد همت مردانه را؟
خون رحمت را نهال خشک می آرد به جوش
می کند تر دست، زلف یار آخر شانه را
می زداید زنگ کلفت از دل عشاق، عشق
نیست غیر از داغ صائب روزن این غمخانه را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و اثرات آن بر روح و جان میپردازد. او عشق را به مانند شمعی میداند که پروانهاش را به سوی خود میکشد و از جاذبهاش نمیتوان رهایی یافت. شاعر تأکید میکند که عشق، انسان را از زمینی بودن رها میکند و به او زندگی و باروری میبخشد. او همچنین به لطافت و دلیری در عشق اشاره دارد و بیان میکند که عشق واقعی نیاز به سیراب شدن از زیباییها و لذتهای زندگی دارد. در نهایت، شاعر نتیجه میگیرد که عشق میتواند زنگار دل عاشقان را پاک کند و آنها را از رنجهای زندگی آزاد نماید. این شعر، شعلهور بودن عشق و تأثیرات مثبت و منفی آن را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: عشق با ارزش و قیمتی خود، باعث میشود که سبک و آزاد از قید و بندها بیفتیم؛ مثل شمعی که در این مکان دور پروانه میچرخد و میدرخشد.
هوش مصنوعی: در یک سال، ده روز خاص وجود دارد که زائران به کعبه میآیند و این ایام شلوغ و پرنشاط است. در این روزها، هیچ مناسک ویژهای برای عبادتگاهها وجود ندارد.
هوش مصنوعی: عشق که آتشزا و سوزان است، دل را از زنجیرهای مادی رها میکند. آتش عشق موجب رشد و شکوفایی این دانهای میشود که به زندگی نوحه میزند.
هوش مصنوعی: مانند مسجد، که منتظر نور و روشنایی است، میخانه نیز با شراب خود، جوی و فضایی روشن و پرنور ایجاد میکند.
هوش مصنوعی: چشمان تشنه هرگز از رنگارنگی نعمتها سیراب نمیشوند، زیرا کیفیت مینوشند و این وضعیت به خاطر نوع پیمانهای است که دارند.
هوش مصنوعی: در زندگی، جسارت و شجاعت انسان میتواند دشواریها و سختیها را از بین ببرد و مانند گلی بی خار باشد. اگر انسان به درستی عمل کند، دیگر نباید از موانع و خطرات نترسد.
هوش مصنوعی: این لحظه وزن سنگینی از زندگی من را به دوش میکشم و هر قطرهای از شراب را مینوشم، مانند مینا که به آرامی به سراغ درب میخانه میرود.
هوش مصنوعی: چشم دل را بر زیباییهای دنیوی بستهاند؛ پس چگونه میتواند همت و ارادهی مردانه را دچار فریب کند؟
هوش مصنوعی: خون رحمت باعث میشود که درخت خشک دوباره به زندگی برگردد و در دستان تر، زلف یار همچنان زیبا و نرم باقی بماند.
هوش مصنوعی: عشق تنها باعث پاک شدن زنگارها از دل عاشقان میشود و غیر از این، فقط درد و زخمی است که در دل عاشقانهها وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای هوای تو شده مقصود هر فرزانه را
چرخ با مهر تو خویشی داده هر بیگانه را
صورتی شاهانه داری ، سیرتی در خورد آن
سیرت شاهانه باید صورت شاهانه را
نکته ای ز الفاظ تو ابکم کند گوینده را
[...]
باز دل گم گشت در کویت من دیوانه را
از کجا کردم نگاه آن شکل قلاشانه را
گاه گاه، ای باد، کانجاهات می افتد گذر
ز آشنایان کهن یادی ده آن بیگانه را
هر شب از هر سوی در می آیدم در دل خیال
[...]
محتسب گوید: که بشکن، ساغر و پیمانه را
غالباً دیوانه می داند، من فرزانه را
بشکنم صد عهد و پیمان، نشکنم پیمانه را
این قدر تمیز هست، آخر من دیوانه را
گو چو بنیادم می و معشوق ویران کردهاند
[...]
میکشد عشق تو سوی خود دل دیوانه را
هست سوزی کو به شمعی میکشد پروانه را
سیل چشمم رفت و ویران کرد بنیاد دلم
چون ز درد و غم نگه دارم من این ویرانه را
میل خالت دارم و اندیشهام از زلف توست
[...]
رخنه کردی دل به قصد جان من دیوانه را
دزد آری بهر کالا می شکافد خانه را
تخم مهر خال او در دل میفکن ای رقیب
بیش ازین ضایع مکن در سنگ خارا دانه را
خیز گو مشاطه کاندر زلف مشکینت نماند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.