بی کسی کِی خوار سازد زادهٔ اقبال را؟
شهپر سیمرغ میگردد مگسران زال را
با تهی چشمان چه سازد نعمتِ روی زمین؟
سیری از خرمن نباشد دیدهٔ غربال را
میتوانی در دو عالم نوبتِ شاهی زدن
صرف در تسخیرِ دلها گر کنی اقبال را
گفتگوی خامشان را ترجمان در کار نیست
لال میفهمد به آسانی زبانِ لال را
پیچ و تابِ عشق را از دل زدودن مشکل است
کِی به افشاندن توان بینقش کردن بال را
میتوان ز افتادگی بردن به ساقِ عرش راه
دولتِ پابوس روزی میشود خلخال را
مار از نزدیکیِ گنج اژدهایی میشود
از برای جاه میجویند مردم مال را
سادهلوحانی که محوِ حسنِ بیرنگی شدند
ابجدِ مشقِ جنون دانند خط و خال را
ساغرِ ناکامی از خود آب برمیآورد
تشنگی سیراب میسازد گُلِ تبخال را
میشود ناطق کمربند از میانِ نازکت
ساقِ سیمینِ تو خامش میکند خلخال را
رنجِ باریکِ تو صائب از دلِ پرآرزوست
دور کن این عنکبوتِ رشتهٔ آمال را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی حال و احوال انسان و معانی عمیق زندگی میپردازد. شاعر در این متن به بیکسی و تنهایی انسان اشاره کرده و میگوید که بزرگی و اقبال انسان را روشنی و قدرت پرواز میبخشد. همچنین نشان میدهد که نعمتها و خوشیهای دنیوی نمیتوانند برای کسی که از درون تهی است، ارزشمند باشند.
شاعر به عشق و آرزوهای انسان اشاره کرده و بیان میکند که با وجود چالشها، انسان میتواند به بالاترین درجات برسد. او به سادهلوحانی که به ظواهر دنیا جذب شدهاند، انتقاد میکند و درباره ناکامی و خواستههای دور از دسترس صحبت میکند. در نهایت، متن به اهمیت توجه به آرزوها و رهایی از افکار منفی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هیچگاه بیکسی موجب خوار شدن فرزند بخت و اقبال نمیشود؛ همچنان که زال، فرزند سیمرغ، در حضور دیگران به مگسها تبدیل نمیشود.
هوش مصنوعی: چشمان خالی و بیمحتوا نمیتوانند از نعمتهای روی زمین بهرهمند شوند. کسی که فقط به نگاه کردن اکتفا کند و عمیقتر نبیند، هرگز نمیتواند از خود گندم خوش و انباشت شده استفادهای ببرد.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی به مقام و عظمت برسی، باید تلاش کنی تا دلهای مردم را بهدست آوری. با این کار، میتوانی در دو جهان به رهبری و فرمانروایی برسی و شانس خود را امتحان کنی.
هوش مصنوعی: گفتگوی بیمعنایشان را کسی نمیتواند ترجمه کند، اما فردی که لال است به راحتی زبان لالها را درک میکند.
هوش مصنوعی: کشیدن عشق از دل کار آسانی نیست. چطور میتوان بال را بیهیچ نقشی پرواز داد؟
هوش مصنوعی: با تلاش و تواضع میتوان به مقامات بلند رسید و یک روز، به مقامهای والا بهعنوان خدمت گزاری در کنار بزرگان قرار گرفت و حتی زینتها و نعمتها را به دست آورد.
هوش مصنوعی: وقتی انسانها به دستیابی به ثروت و مقام میپردازند، ویژگیهای زشت و خطرناکی در آنها بروز میکند. برخی افراد در تلاش برای به دست آوردن مال و دارایی، به رفتارهای نامناسب و خطرناک شبیه به مارها تبدیل میشوند، که به خاطر جاه و مقام به هر اقدامی دست میزنند.
هوش مصنوعی: سادهدلانی که تحت تأثیر زیبایی بیرنگ قرار گرفتهاند، خط و خال را نشانههای دیوانگی میدانند و آن را به عنوان تجربهای جدید تلقی میکنند.
هوش مصنوعی: جامی که پر از ناکامی است، خودش باعث میشود تشنگی برطرف شود و حتی زخمهای حاد را بهبود بخشد.
هوش مصنوعی: با دیدن نازکی و زیبایی پای تو، کمربند با نرمی و خاموشی کنار میرود و خلخال (زینتی برای پا) نیز به آرامی جای خود را میگیرد.
هوش مصنوعی: غم و درد نکتهسنج تو از دل پر آرزو نشأت میگیرد، این تارعنکبوت آرزوهایت را دور کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
هست می گویند خالی آن غدار آل را
چشم کی برداشتم ز ابرو که بینم خال را
چشم بگشادی ندیدم مرغ دل را جای خود
غالبا شد صید آن شبها ز مشکین بال را
ای بهر نوک مژه برده دلی در خواب او
[...]
گر پریشان حالم او داند لسان حال را
ورچو سوسن لالم او داند زبان لال را
گرچه بامت بس بلند و بی پر و بالیم ما
همتی کان شمع رویت سوخت پر و بال را
ای امیر کاروان کاندیشهٔ ما نبودت
[...]
سرفرازی ده به دیدارت بلنداقبال را
کن مبارک بر بلنداقبال ماه وسال را
دوست میدارم من این نوروز فرخفال را
تاکنم نو بر جبین خوبرویان سال را
خواهی ار با فال میمون بگذرد روز تو خوش
برگشا هر صبحدم از دفترگل فال را
عاشقا ز آه سحر غافل مشو کاین ابر فیض
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.