اسکندرِ رومی را پرسیدند: «دیارِ مشرق و مغرب به چه گرفتی؟ که ملوک پیشین را خَزاین و عمر و مُلک و لشکر بیش از این بوده است ایشان را چنین فتحی میسّر نشده». گفتا: «به عَونِ خدای، عَزَّوَجَلَّ، هر مملکتی را که گرفتم رعیّتش نیآزردم و نامِ پادشاهان جز به نکویی نبردم».
بزرگش نخوانند اهل خرد
که نامِ بزرگان به زشتی برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
این حکایت به رمز موفقیت اسکندر رومی در فتح سرزمین های بسیار می پردازد که رعایت حقوق مردم و به نیکویی بردن نام شاهان گذشته و پیشینیان است.
از اسکندر رومی پرسیدند که چگونه توانسته‌ای بر سرزمین‌های شرق و غرب مسلط شوی، در حالی که پادشاهان پیشین دارای گنج‌ها و لشکرهای بزرگ‌تری بودند و نتوانسته بودند چنین فتحی کنند. او پاسخ داد: «به یاری خداوند، هر سرزمینی را که تصاحب کردم، به مردم آنجا آزار نرساندم و نام پادشاهان گذشته را جز با احترام و نیکی نبردم.»
کسی که نامِ مردانِ بزرگ را به بدی یاد کند عاقلان وی را بزرگوار و شریف ندانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۹ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.