سخت به ذوق میدهد باد ز بوستان نشان
صبح دمید و روز شد خیز و چراغ وانشان
گر همه خلق را چو من بیدل و مست میکنی
روی به صالحان نما خمر به زاهدان چشان
طایفهای سماع را عیب کنند و عشق را
زمزمهای بیار خوش تا بروند ناخوشان
خرقه بگیر و می بده باده بیار و غم ببر
بیخبر است عاقل از لذت عیش بیهشان
سوختگان عشق را دود به سقف میرود
وقع ندارد این سخن پیش فسرده آتشان
رقص حلال بایدت سنت اهل معرفت
دنیا زیر پای نه دست به آخرت فشان
تیغ به خفیه میخورم آه نهفته میکنم
گوش کجا که بشنود ناله زار خامشان
چند نصیحتم کنی کز پی نیکوان مرو
چون نروم که بیخودم شوق همیبرد کشان
من نه به وقت خویشتن پیر و شکسته بودهام
موی سپید میکند چشم سیاه اکدشان
بوی بهشت میدمد ما به عذاب در گرو
آب حیات میرود ما تن خویشتن کشان
باد بهار و بوی گل متفقند سعدیا
چون تو فصیح بلبلی حیف بود ز خامشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به زیباییهای زندگی و لذتهای عشق اشاره میکند. او از باد خوشبو و صبحی دلانگیز صحبت میکند و به تأثیراتی که عشق و شوق بر دل دارند، اشاره میکند. شاعر نسبت به نصیحتها و محدودیتهای اجتماعی بیاعتناست و بر این باور است که عیش و خوشی باید در زندگی تجربه شود. او از طایفهای که رقص و عشق را ناپسند میشمارند، انتقاد میکند و بر لزوم رقص و خوشی تأکید میکند. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که دنیا و آخرت به هم پیوستهاند و لذت زندگی باید جدی گرفته شود. این غزل به طور کلی در ستایش عشق و لذتهای آن سروده شده است.
هوش مصنوعی: نسیم خنکی که از باغ میوزد، دلنشین و دلانگیز است. صبح فرا رسیده و روز آغاز شده، بنابراین باید بیدار شد و همراه با روشنایی روز نشاط و فعالیت را آغاز کرد.
هوش مصنوعی: اگر همه مردم را مانند من بیدل و مست کنی، به صالحان روی بیاور و به زاهدان شراب بچشان.
هوش مصنوعی: گروهی به رقص و آواز ایراد میگیرند و عشق را تنها صدای ملایمی میدانند، ولی به آنها بگو که دلی شاد و خوشحال بیارند تا از میان افراد دلناخوش خارج شوند.
هوش مصنوعی: لباس صوفیانه بپوش و شراب بیاور و اندوه را دور کن. آدم عاقل از خوشیهای زندگی بیخبر است.
هوش مصنوعی: عاشقانی که در آتش عشق سوختهاند، اگر چه دودی از آتششان به سقف میرود، این سخن برای کسانی که نسبت به احساساتشان بیتوجهاند، اهمیت چندانی ندارد.
هوش مصنوعی: رقص حلال باید که بر اساس سنتهای اهل معرفت باشد. دنیا را زیر پای خود بگذار و دستت را به سمت آخرت دراز کن.
هوش مصنوعی: من به طور پنهانی از تیغ (درد) میخورم و آهی در دل دارم، اما کجا باید بگویم تا کسی صدای نالهی خاموش من را بشنود؟
هوش مصنوعی: هر چند که به من نصیحت میکنی که از دنبال نیکوکاران نروم، اما وقتی که به زندگی میاندیشم، شوق و علاقهام مرا به سمت دیگری میکشاند.
هوش مصنوعی: من از زمانی که خود را شناختم، احساس پیری و شکستگی کردهام. حتی با این که موهایم سفید شده، چشمانم هنوز زنگاری را در خود دارند.
هوش مصنوعی: بوی بهشت میآید، اما ما در عذابی سخت به سر میبریم و در همین حال، زندگیمان به آب حیات وابسته است که به سمت آن میرویم، در حالی که خودمان را میکشیم و ناتوانیم.
هوش مصنوعی: باد بهاری و عطر گل با هم همخوانی دارند، سعدی! تو که به زیبایی سخن میگویی، جایز نیست که در کنار ناگفتههای ساده قرار بگیری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
سوخت به داغ غم چنان دل که نماند ازو نشان
پیش من آدمی نشین آتش جان من نشان
بینو مرا ز تشنگی آمده بود جان به لب
داد ز آب زندگی خال لب توأم نشان
تا فکنی به زیر با جان جهانیان همه
[...]
ایکه زباده ی ازل هست بلعل تو نشان
آب بیار و آتشم از می و لعل وانشان
ساقی بزم میکشان از لب لعل و جام می
باده بزاهدان بده نشاء بعارفان چشان
مست زساقی اند پس باده کشان بزم عشق
[...]
ای که ز آب زندگی لعل تو میدهد نشان
خیز و به دیدهام نشین، آتش دل فرونشان
با همه جهد از آن کمر، هیچ نداشتم خبر
با همه سعی از آن دهن، هیچ نیافتم نشان
سر خوش و مست و بیهشم، در همه نشهای خوشم
[...]
خیز و بخاک تشنه ئی بادهٔ زندگی فشان
آتش خود بلند کن آتش ما فرونشان
میکدهٔ تهی سبو حلقه خود فرامشان
مدرسهٔ بلند بانگ بزم فسرده آتشان
فکر گره گشا غلام دین بروایتی تمام
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.