گنجور

 
رضی‌الدین آرتیمانی

فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.

مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «صد حیف ایدل که مرد دیدار نه‌ای» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ی» است.

حرف آخر قافیه

الف
ب
ت
د
ر
ش
غ
ف
ک
م
ن
ه
و
ی

رباعی شماره ۱: باز آ باز آ، چو روح در تن باز آ

رباعی شماره ۲: در دین حق ار نبوده‌ای مادر زا

رباعی شماره ۳: شوخی که تمام پای بستم او را

رباعی شماره ۴: از بس در سر هوای آن دوست مرا

رباعی شماره ۵: ای عشق بحسن دیده در ساز مرا

رباعی شماره ۶: رفتم بر آن نگار سیمین غبغب

رباعی شماره ۷: هرگز دل خو نگشته‌ام از غم نگرفت

رباعی شماره ۸: ای گشته تو را صفات، مانع از ذات

رباعی شماره ۹: آهم ز فراز آسمٰانها بگذشت

رباعی شماره ۱۰: سر کرده اهل دانش و دید اینست

رباعی شماره ۱۱: از کوتهی، ار عمر درازت هوس است

رباعی شماره ۱۲: بی عشق مباش اگر چه محض سخن است

رباعی شماره ۱۳: آن رند که در عالم دل آگاه است

رباعی شماره ۱۴: با درویشان کبر خود اندیش بد است

رباعی شماره ۱۵: یک حرف مگو اگر هزارت سخن است

رباعی شماره ۱۶: ای دل شادی به سوز ماتم این است

رباعی شماره ۱۷: ما را غم دی و محنت فردا نیست

رباعی شماره ۱۸: ای آن تو را بسی غم تنباکوست

رباعی شماره ۱۹: در عشق اگر جان بدهی، جان آنست

رباعی شماره ۲۰: آنکو به زبان خلق جز عیب نداشت

رباعی شماره ۲۱: این وادی عشق طرفه شورستانی است

رباعی شماره ۲۲: هر دل که رهین تن بود او دل نیست

رباعی شماره ۲۳: عشق است که بی زلزله وغلغله نیست

رباعی شماره ۲۴: در عشق حکایت غم انگیز نیست

رباعی شماره ۲۵: از ذره سرگشته، قرار تو کجاست

رباعی شماره ۲۶: این دار فنا بلند از پستی ما است

رباعی شماره ۲۷: عرق از برگ گل انگیختنش را نگرید

رباعی شماره ۲۸: در باز بروی دلم از ناز نمیکرد

رباعی شماره ۲۹: بر کف چه نهم سبحه که زنارم شد

رباعی شماره ۳۰: عاشق به گدائی نه شهی میخواهد

رباعی شماره ۳۱: ناصح چکنی زبانم از پندم مبند

رباعی شماره ۳۲: آنانکه علم به عالم تجریدند

رباعی شماره ۳۳: در صومعه و مدرسه دیار نبود

رباعی شماره ۳۴: ز آئینه دل چو زنگ اغیار زدود

رباعی شماره ۳۵: مجنون که تمام محو لیلی نشود

رباعی شماره ۳۶: یک جرعه هر آنکه از می ما نو شد

رباعی شماره ۳۷: گاهیم چو مرده در کفن میسازد

رباعی شماره ۳۸: گه مجنونم به دشت و کو میسازد

رباعی شماره ۳۹: ای رتبه تاج و تخت را کرده بلند

رباعی شماره ۴۰: خاکم که به هیچ کس گذارم نبود

رباعی شماره ۴۱: هر چیز که پرتوی بتو در تابد

رباعی شماره ۴۲: این خلق جهان به یکدگر کینه ورند

رباعی شماره ۴۳: دل جز بغمش، بهر چه در ساخته بود

رباعی شماره ۴۴: تا در ره عشق پای از سر نشود

رباعی شماره ۴۵: از خواری شاگرد و ز فخر استاد

رباعی شماره ۴۶: تا گلگون اشک و چهره کاهی نشود

رباعی شماره ۴۷: حسن عملم ز برگ کاهی پی شد

رباعی شماره ۴۸: در گوش هر آنکه این صدا بنشیند

رباعی شماره ۴۹: عشقم مجنون و هرزه‌گو میسازد

رباعی شماره ۵۰: تا چند دلا تیره و تارت دارند

رباعی شماره ۵۱: تا چند رضی به گیر و دارت دارند

رباعی شماره ۵۲: ما را سر و برگ خویش و بیگانه نماند

رباعی شماره ۵۳: صد شکر که یادت همه از یادم برد

رباعی شماره ۵۴: در وادی معرفت نه گیر است و نه دار

رباعی شماره ۵۵: ای آنکه ز عشق تو مرا نیست قرار

رباعی شماره ۵۶: تا کی ز جفای چرخ باشم من زار

رباعی شماره ۵۷: فریاد که سبحه در کفم شد زنار

رباعی شماره ۵۸: چون سیل که آخر بنشیند ز خروش

رباعی شماره ۵۹: گشتیم همه روی زمین را بچراغ

رباعی شماره ۶۰: میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف

رباعی شماره ۶۱: من خلد ندانم به صفای اشرف

رباعی شماره ۶۲: هر دل که درین زمانه درویش ترک

رباعی شماره ۶۳: تا چند زمانی و مکانی باشیم

رباعی شماره ۶۴: با سبحه به چپ و راست ساغر گیریم

رباعی شماره ۶۵: ما دیدن عیش تو مدام انگاریم

رباعی شماره ۶۶: هر چند که پوشیده ترم، عورترم

رباعی شماره ۶۷: آنی که به فکر در نیائی چکنم؟

رباعی شماره ۶۸: چون نام لب تو سرو چالاک بریم

رباعی شماره ۶۹: زاهد مستیم و بی‌ریا می‌رقصیم

رباعی شماره ۷۰: تا کی غم طیلسان و اطلس بخوریم

رباعی شماره ۷۱: تا چند بساط شادی و غم گیریم

رباعی شماره ۷۲: چون شعله به هیچ همدمی دم نزدیم

رباعی شماره ۷۳: چون اهل ریا چو ربنا در گیریم

رباعی شماره ۷۴: صد شکر که آشفته سر و دستارم

رباعی شماره ۷۵: ما ناب گلابیم، گل آلود نه‌ایم

رباعی شماره ۷۶: یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم

رباعی شماره ۷۷: بر سر چو کلاه عاشقی افرازم

رباعی شماره ۷۸: ای یافته هر چه خواسته از یزدان

رباعی شماره ۷۹: صد شکر که نیستم من از بی‌خبران

رباعی شماره ۸۰: نی در غم فرزند و زن و خویشم من

رباعی شماره ۸۱: ای تخت تجمل تو بر علیین

رباعی شماره ۸۲: آنانکه جمال غیب دیدند همه

رباعی شماره ۸۳: لیلی خواهی به تربت مجنون شو

رباعی شماره ۸۴: ای پادشه مملکت آگاهی

رباعی شماره ۸۵: تا در ره دوست سر ز پا میدانی

رباعی شماره ۸۶: تا جانب دوست رو ز هر سو نکنی

رباعی شماره ۸۷: گر بوئی از آن زلف معنبر یابی

رباعی شماره ۸۸: در صومعه و مدرسه گشتیم بسی

رباعی شماره ۸۹: صد حیف ایدل که مرد دیدار نه‌ای

رباعی شماره ۹۰: ای آنکه ز نام خود بتنگ آمده‌ای

رباعی شماره ۹۱: عمرم همه صرف شد در این خونخواری

رباعی شماره ۹۲: ای آنکه نباشدم بتو دسترسی

رباعی شماره ۹۳: در مهد هوی غنوده‌ای معذوری

رباعی شماره ۹۴: تا دست به سبحه میزنی زناری

رباعی شماره ۹۵: ای آنکه همیشه مست جام هوسی

رباعی شماره ۹۶: ای آنکه به دل تخم امل را کشتی

رباعی شماره ۹۷: تا در غم نوشیدنی و خوردنی‌ای

رباعی شماره ۹۸: از دوری راه تا بکی آه کنی

رباعی شماره ۹۹: لعل میگون و چشم فتان داری

رباعی شماره ۱۰۰: تا کی ز جهان پرگزند اندیشی

sunny dark_mode