ای دلِ شوریده سرِ بُل فضول
بیش مرو در پیِ ردّ و قبول
پای برون می نهی از حّدِ خویش
دست مزن رقص مکن بی اصول
ساکن و آهسته و تن دار باش
زود نگردد متغیّر ملول
خانه ی اوباش تهی کن که شاه
بی خبر آید کند آن جا نزول
پس روِ هادی شو لا حول کن
تا نروی بیش ز دنبالِ غول
دعویِ تصدیق و قبولِ مجاز
زان طرفِ رود چه حاجت به پول
چیست وفاداری و فرمان بری
بر سخنِ دوست نجستن عدول
غایب و در دوست شدن محو چیست
هم چو نزاری شده از خود ملول
رمزِ نزاری همه دیوانگی ست
نیست به ادراکِ قیاسِ جهول
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دل و روح بیتاب خود میگوید که از پی رد و قبول افکار و نظرات دیگران نرود و از حد و مرز خود خارج نشود. او تاکید میکند که باید آرام و با وقار باشد و از رقص بیقاعده و بیموقع پرهیز کند. همچنین، شاعر به ضرورت پاکسازی ذهن و دوری از افراد اُسود و بیهدف اشاره میکند، چرا که ممکن است شاه (حقیقت) ناگهان به او نزدیک شود. در نهایت، او بر این باور است که وفاداری و اطاعت واقعی باید از روی صداقت باشد و نه از روی نیاز و وابستگیهای مادی. در کنار همه اینها، شاعر بیان میکند که عشق و ادعای وفاداری باید از خودگذشتگی واقعی ناشی شود و نباید به دیوانگی تبدیل شود.
هوش مصنوعی: ای دلِ ناآرام، دیگر در پی تأیید و رد نباش.
هوش مصنوعی: اگر از مرز خود بیرون میروی، اقدام نکن و بیپروا حرکت نکن.
هوش مصنوعی: آرام و با احتیاط زندگی کن، چرا که تغییرات سریع و بیهدف میتواند تو را خسته و بیانگیزه کند.
هوش مصنوعی: خانهی بزهکاران را خالی کن زیرا که شاه بیخبر میآید و در آنجا مینشیند.
هوش مصنوعی: به دنبال راهنمایی و هدایت باش تا از پیروی از هیولاها و مشکلات بزرگتر دوری کنی.
هوش مصنوعی: اگر قضاوت و تأیید کردن به صورت ظاهری و مجازی باشد، دیگر نیازی به پرداخت هزینه و تلاش برای اثبات آن نیست.
هوش مصنوعی: وفاداری و اطاعت یعنی در کلام دوست به هیچوجه دست نمیزنیم و از آن تخلف نمیکنیم.
هوش مصنوعی: بیت به این معناست که کسی که غایب است و در عالم محبت و دوستی محو شده، مانند کسی است که به شدت از خود بیخبر و غمگین است. او در حالتی است که همه چیز را فراموش کرده و در عشق و دوستی غرق شده است.
هوش مصنوعی: رازِ نازکنای، دیوانگی است و این موضوع به درک و سنجشِ نادانی وابسته نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دستِ من و دامنِ آلِ رسول
هر چه جزین است نیرزد به پول
باطلِ مطلق چو ندارد وجود
هر چه جز از حق نکنم من قبول
من نکنم شکر خداوند را
[...]
گفت ایا خادمه بوالفضول
بهر چه گشتی تو درین غم ملول
بر کس و ناکس به حریم خمول
قفل کن ابواب خروج و دخول
حلقه او زینت گوش عقول
رحمت او بر دو جهانش شمول
آن که چو شیطان نبود بوالفضول
هرچه بگویی، کند آن را قبول
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.