کاروان بربست بار و ره دراز
برگ راه و توشهٔ منزل بساز
در سلوک امتحان بی عذر و دفع
رهنوردی چست باید چشم باز
تا نماند از رفیقان بازپس
بیشتر حاصل کند خط جواز
درد بی‌درمان که می‌گویند حرص
راه بی‌پایان که می‌گویند آز
کوته است ایام عمر بی‌ثبات
منزل آز و امل دور و دراز
پسروان اهل آرا می‌کنند
از مقامات کمالات احتراز
پیشوایان‌شان به اسفل می‌برند
ز آن نمی‌یارند بودن سرفراز
دعوی عصمت محال است از جنب
زشت باشد بر مصلا بی‌نماز
غارت و تاراج و قتل و معتقد
عدل و انصاف و امان و ترک تاز
در میان حلقهٔ پاکان حق
خویشتن را کی تواند کرد گاز
نعل پیشانی چو سندان پیش دار
ورنه نتوان کرد و دعوی بر مجاز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت آماده‌سازی برای راه طولانی زندگی و سلوک معنوی اشاره دارد. شاعر از کاروانی یاد می‌کند که باید بار و توشه خود را برای سفر جمع کند. در این راه، آگاهی و هوشیاری لازم است تا از دوستان عقب نمانیم و از مراحل کمال دور نشویم. همچنین، رویارویی با دردها و آزمایش‌ها بیان شده و به بی‌ثباتی عمر اشاره دارد. شاعر به انتقاد از کسانی می‌پردازد که به دنبال ادعای عصمت و برتری هستند ولی در واقع به کمالات دست نیافته‌اند. در نهایت، او بر لزوم انصاف و پرهیز از ظلم تأکید می‌کند و می‌گوید که در جمع پاکان، نباید به تظاهر بسنده کرد.
هوش مصنوعی: کاروان آماده حرکت است و بار خود را بسته است؛ حالا باید برای سفر طولانی راهی شده و توشه‌ای برای مقصد خود فراهم کنی.
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، برای عبور از چالش‌ها و آزمون‌ها، باید با دقت و توجه حرکت کرد و به هیچ بهانه‌ای نباید خود را از تلاش و کوشش بازداشت.
هوش مصنوعی: برای اینکه از دوستان و رفقا چیزی باقی نماند، باید بیشتر از مجوز و دستاوردها بدست آورد.
هوش مصنوعی: دردی که هیچ درمانی برایش وجود ندارد، همان حرص و طمعی است که هیچ پایانی ندارد و تنها به انسان آز و نیاز می‌دهد.
هوش مصنوعی: عمر انسان کوتاه است و زندگی همواره ناپایدار و پر از آرزوها و امیدهای دور و دراز است.
هوش مصنوعی: پسران اهل فضیلت و کمال، از دستاوردهای برتر و بهتری خود دوری می‌کنند و از آنها فاصله می‌گیرند.
هوش مصنوعی: رهبری که دارند، آنان را به پایین می‌کشانند و این به خاطر آن است که نمی‌توانند با افتخار زندگی کنند.
هوش مصنوعی: ادعای معصومیت غیرممکن است، زیرا وقتی کسی به گناه آلوده باشد، نمی‌تواند در جایگاه عبادت قرار گیرد و از ریا و ظاهرکاری بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: این جمله به توصیف وضعیتی خشونت‌آمیز و نابه‌سامان اشاره دارد که در آن، ویرانی و آسیب به دیگران به وضوح دیده می‌شود، در حالی که برخی افراد به اصولی مانند عدالت و انصاف اعتقاد دارند. به نظر می‌رسد این تناقض باعث بی‌اعتمادی و ناامنی در جامعه می‌شود.
هوش مصنوعی: در جمع افراد پاک و باصفات، چگونه می‌توان خود را به موقعیت بالایی رساند و برتری یافت؟
هوش مصنوعی: اگر نعل را بر پیشانی بگذاری و سنگین‌وزن بشود، در غیر این صورت نمی‌توان چیزی را ثابت کرد و در مجاز بحث کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا جهان بود از سر آدم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز
شب همه شب با تو می‌گوییم راز
تو به غفلت پای‌ها کرده دراز
ای ز ما کرده فراموش گوییا
سوی ما هرگز نخواهی گشت باز
خیز و ترک خواب کن تا نیمه‌شب
[...]
من ز غفلت صد گنه را کرده ساز
تو عوض صد گونه رحمت داده باز
دیگران رفتند خانهٔ خویش باز
ما بماندیم و تو و عشق دراز
هرکی حیران تو باشد دارد او
روزه در روزه، نماز اندر نماز
راز او گوید که دارد عقل و هوش
[...]
یار با ما امتحانی کرد باز
لیک با بیگانه نتوان گفت راز
گر چه می‌کوشیم و جهدی می‌کنیم
تا کنیم از خودنمایی احتراز
خود اگر در خانه آبی می‌خوریم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.