دوش یار آمد به بالینم فراز
گفت ای خوش خفته شب‌های دراز
ای به خود مشغول چون رهبان به بت
گوییا ما را نخواهی دید باز
اعتبار از ما ز خود کن اعتبار
احتراز از ما ز خود کن احتراز
کشتی بی نوح را تدبیر چه
سر فرودادن به گرداب مجاز
دست در دامان نوح وقت زن
بگذر از طوفان به کشتی نیاز
همچو لنگر تا به گردن در گلی
بادبان عشق را کن سرفراز
نفس را در پای مالیدن چو خاک
شخص را چون روح پروردن به ناز
گر به پای جان توانی حج گذارد
هر سحر در کعبه بگذاری نماز
حرف حرص از صفحهٔ خاطر بشوی
تا نباشد حاجت خط جواز
ترک این‌ها کن نزاری قصه چیست
محو شو در دوست اینک مخ راز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان نگاهی عمیق و عرفانی به زندگی و عشق می‌پردازد. او از حضور یار در کنار خود سخن می‌گوید و از آن به عنوان یک بیداری روحانی در میانه خواب و غفلت یاد می‌کند. شاعر به عشق و نیاز به هدایت می‌پردازد و بر اهمیت ترک خودپرستی و حرص تأکید می‌کند. او به مخاطب می‌گوید که برای نیل به حقیقت و اوج عشق، باید از تعلقات دنیوی فاصله بگیرد و به اتصال روحی با دوست بپردازد. در نهایت، شاعر به دعوت از مخاطب برای ترکز کردن بر روی عشق واقعی و دوری از مشغله‌های مادی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: شب گذشته، معشوق بر بالین من آمد و گفت: ای خوشحال، در شب‌های طولانی خوابیده‌ای.
هوش مصنوعی: ای کسی که در خود غرق شده‌ای، مثل یک راهب که به بت‌ها مشغول است، بدان که دیگر ما را نخواهی دید.
هوش مصنوعی: باید اعتبار و ارزش خود را از درون خود کسب کنی و به دیگران وابسته نباشی. برای ایجاد اعتبار واقعی، باید به خودت تکیه کنی و از دیگران فاصله بگیری.
هوش مصنوعی: درباره‌ی کشتی‌ای که بدون نجات‌دهنده‌ای همچون نوح در دریای طوفانی مجاز، در تلاش است، باید گفت که چگونه می‌تواند خود را به سلامت به ساحل برساند و از خطرات و مشکلات جلوگیری کند. این تصویر بیانگر عدم امید و تدبیر در شرایط بحرانی است.
هوش مصنوعی: به هنگام بروز مشکلات و بحران‌ها، به پناهگاهی مطمئن و قوی مانند نوح توجه کن، چرا که در چنین شرایطی به یاری و حمایت نیاز خواهی داشت.
هوش مصنوعی: مثل لنگری که تا گردن در گل است، بادبان عشق را به شکوه و سربلندی برسان.
هوش مصنوعی: نفس خود را باید به خاک انداخت و به آن اهمیت نداد، در حالی که باید به شخصیت انسان توجه کرده و آن را با محبت و احترام پرورش داد.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی با تمام وجود در راه عشق و ایمان تلاش کنی، هر روز صبح نمازت را در کعبه برپا خواهی کرد.
هوش مصنوعی: اگر از دل خود خواسته‌های بیش از حد و طمع را پاک کنی، دیگر نیازی به مجوزی برای ورود به زندگی و آرامش نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: این مضمون به ما توصیه می‌کند که از مشغولیات و دغدغه‌های بی‌فایده دست برداریم و به جای آن در شگفتی و زیبایی عشق و دوستی غرق شویم. در حقیقت، اهمیت دادن به دوستی و ارتباطات انسانی را بر هر چیز دیگری ارجح می‌داند و به ما می‌گوید که راز خوشبختی در همین است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا جهان بود از سر آدم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز
شب همه شب با تو می‌گوییم راز
تو به غفلت پای‌ها کرده دراز
ای ز ما کرده فراموش گوییا
سوی ما هرگز نخواهی گشت باز
خیز و ترک خواب کن تا نیمه‌شب
[...]
من ز غفلت صد گنه را کرده ساز
تو عوض صد گونه رحمت داده باز
دیگران رفتند خانهٔ خویش باز
ما بماندیم و تو و عشق دراز
هرکی حیران تو باشد دارد او
روزه در روزه، نماز اندر نماز
راز او گوید که دارد عقل و هوش
[...]
یار با ما امتحانی کرد باز
لیک با بیگانه نتوان گفت راز
گر چه می‌کوشیم و جهدی می‌کنیم
تا کنیم از خودنمایی احتراز
خود اگر در خانه آبی می‌خوریم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.