گنجور

 
ناصر بخارایی

خوشا وقت رندان هشیار مست

که با غصه شادند و با نیست هست

به معنی بزرگ و به صورت حقیر

به همت بلند و به مقدار پست

شب و روز مخمور خمر بلی

ازل تا ابد مست جام الست

چو نرگس ز خوان فلک سیرچشم

چو غنچه ز ملک جهان تنگ دست

به آزادگی سر کشیده چو سرو

ولی مانده در بندگی پای‌بست

چو مه تابناک از رخ همچو مهر

چو ماهی گرفتار زلف چو شست

ز بهر مراد کسان نامراد

به پیمان درست و به خود درشکست

نه چون زاهدان خود پرستی کنند

اگر دُرد نوشند،‌ اگر می پرست

اگر ناصر از هجر ایشان بسوخت

همین بس که چون خار با گل شکفت