خواهد که خامه راهی در منزلی رساند
بر مَرکب مُرکّب بنشست تا براند
برخاست همچو ابری بی‌واسطه ز واسط
وز بحر هند گوهر بر روم می‌فشاند
از سوز سینه دودی چون شمع بر سر آید
پوشیده آتش دل، در پی نمی‌تواند
گلگون و شست مانده دور از وصال شیرین
شبدیز آب دیده هر سو همی‌دواند
با کاغذ دو رویه در عین بی‌زبانی
حرف عیان ما را هر دم عیان بخواند
نون‌والقلم محقق در حق اوست مُنزل
از مشک حکم ریحان تعلیق نسخ خواند
در روم خط مشکین بر مهر می‌نویسد
از شام عقد پروین بر ماه می‌نشاند
هرگه که تیر تازد در فارسی و تازی
با تازیان دواند وز فارِسان نماند
در بحر شعر ناصر بهر مداد و خامه
در وجه سیم کاغذ دُرها همی‌چکاند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در وصف شاعری است که به دنبال رساندن روزنه‌ای از احساسات و افکار خود به دیگران است. او با شور و شوق به سراغ کلمات می‌رود و گوهرهای ادبیات را به مثابه مرواریدهایی از دریا به روم می‌فرستد. شاعر احساسات عمیق خود را از سوز دل و جدایی از معشوق به تصویر می‌کشد و می‌نویسد که چگونه کلمات و احساستش بر صفحه کاغذ نقش می‌بندند. همچنین، او به عظمت شعر و نویسندگی اشاره می‌کند و اینکه چطور کلامش در بین زبان‌های مختلف (فارسی و عربی) پرچم‌دار است. در نهایت، او به قدرت شعر و قلم اشاره می‌کند و از آن به عنوان ابزاری برای بیان وجود و احساسات خود استفاده می‌کند.
هوش مصنوعی: می‌خواهد که قلمش را به جایی برساند، و سوار بر مرکب خود شده است تا حرکت کند.
هوش مصنوعی: به مدت زمان کوتاهی از جانب کسی بدون هیچگونه واسطه‌ای فعالیتی آغاز شد و از جایی دور، زیبایی و ارزش‌هایی به جایی دیگر منتقل می‌شود.
هوش مصنوعی: از دردهای درونی و سوز دل، دودی به وجود می‌آید که مانند دودی از شمع می‌سوزد. این آتش پنهان در دل، نمی‌تواند به راحتی پنهان بماند.
هوش مصنوعی: دور از عشق شیرین، گل‌ها با رنگی زیبا و شستشو شده در حال جاری شدن هستند و اشک‌ها در هر سو به راه افتاده‌اند.
هوش مصنوعی: با کاغذی که دو طرف دارد و در حالی که ما نمی‌توانیم صحبت کنیم، هر لحظه در حال نشان دادن حقیقت واضح ما است.
هوش مصنوعی: در این بیت به ارزش و اهمیت علم و دانش اشاره شده است. نوشته‌ها و کلامی که از قلم نازل می‌شود، حقی است که به انسان می‌رسد. همچنین، به زیبایی و لطافت علم در مقایسه با چیزهای دیگر اشاره می‌کند. در واقع، این عبارت نشان‌دهنده‌ی عظمت و تأثیر دانش و علم در زندگی انسان‌هاست.
هوش مصنوعی: در شهر روم، با خطی زیبا و تیره بر روی مهره، نوشته‌ها می‌نویسند و از طرف شام، پیوندی با ستاره پروین را بر چهرهٔ ماه برقرار می‌کنند.
هوش مصنوعی: هر زمان که یک تیر پرتاب شود، چه به زبان فارسی و چه به زبان عربی، به سوی عرب‌ها پرتاب می‌شود و هیچ نشانی از فارس‌ها باقی نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: در دنیای شعر ناصر، به جای خودکار و قلم، جواهرات ارزشمندی همچون مروارید بر روی کاغذی نقره‌ای فرو می‌ریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن ماه کو ز خوبی بر جمله می‌دواند
ای عاشقان شما را پیغام می‌رساند
سوی شما نبشت او بر روی بنده سطری
خط خوان کیست این جا کاین سطر را بخواند
نقشش ز زعفران است وین سطر سر جانست
[...]
چشم ز دوری تو دور از تو خون فشاند
دور فلک مبادا کاین شربتت چشاند
بر جور بردن من انصاف داد عالم
یارب که ایزد از تو انصاف من ستاند
از بیم چشم گفتم کان روی را بپوشان
[...]
با وصل گل رسیدن بلبل نمی‌تواند
لطفی کند مگر باد، بوئی به او رساند
بر هر ورق چمن را، بی حرف ماجرائی‌ست
کو عاشقی چو بلبل، تا ننوشته خواند
خواهم که جامه بر تن، چون غنچه چاک سازم
[...]
چرخم به قید و چنبر زین آستان کشاند
وز نعش کشتگانم با تازیانه راند
ور ساعتی بپایم خصمم بسر دواند
شکر فروش مصری حال مگس چه داند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.