به نزد اهل نظر هر که دیده‌ای دارد

مدام دیده ز روی تو بر نمی‌دارد

کسی که دیده به دیدار دوست روشن کرد

حدیث طعنهٔ دشمن به گوش می‌نارد

مرا ز فرقت دلدار مهربان هر دم

ز کنج دیدهٔ خونین ستاره می‌بارد

هر آنکه پند رقیبان نمی‌کند در گوش

ز گنج صحبت یارش نصیب کی دارد

رقیب را چه محل تا که پیش صبحت یار

نشیند و به بیهوده راز بر دارد