ایا ملتقی العیش کم تبعدی
و یا فرقة الحسب کم تعتدی
لیالی الفراق! فکم ذاالجوی؟!
ربی الوصل! ما حان ان تهتدی؟!
و نشرب من عذب لقیاکم
و من حلو رؤیاکم نعتدی
فذاک الوصال، بما نشتری
و قلب‌المعنی بما نفتدی
لباسا من‌الطیف کی نکتسی
رداء من‌القرب کی نرتدی
فحب الذی نرتجی دیننا
به اختتام به نبتدی
ایا بعد مولای ، ما تقرب؟
ایا جمرةالقلب، ما تبردی؟
ایا خفق قلبی اما تسکن؟
و یا دمعة العین ما ترکدی؟
ایا حزن قلبی اما تنجلی؟
ایا جفنتی قط ترقدی؟
نعم نور خدیه شمس‌الضحی
نعم مثل حسناه ما یوجد
نعم نار شوقی یکفی الوری
ایا واقد النار لا توقد
فکم تبکی یا عین من صدهم؟
اما تخش یا عین ان ترمد
فان ترمدی کیف یوم اللقا
تری سیدا مفخرالسودد
یقول دع ارمد فیوم اللقا
اکحل من حسنه الاثمد
لاقسمت حقا لمن لم یلد
تفرد باالمجد لم یولد
ابحت الفؤاد لبلواکم
و ان کان حردا علی اردد
ایا سیدا شمس دین‌العلا
فدیت لتبریزی المسعد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است درباره غم فراق و اشتیاق به وصال معشوق. شاعر از دوری و تألم قلبی خود می‌گوید و به انتظار وصل و دیدار معشوق می‌پردازد. او به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند و شوقی که در دل دارد را وصف می‌کند. همچنین، از امیدواری به روز ملاقات و فراموشی غم‌ها در آن روز سخن می‌گوید. شاعر به تصویر کشیدن احساسات عمیق عشق و longing پرداخته و به اهمیت وصال معشوق به عنوان هدفی مقدس اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای زندگی، آیا تو چقدر دوری و ای خاندان، چقدر به یکدیگر نزدیک می‌شوید؟
هوش مصنوعی: ای شب‌های جدایی! چه قدر غم و اندوه در دل دارم؟ کاش می‌توانستم به وصال برسم! چه زمانی خواهد رسید که دوباره به راهی که می‌خواهم هدایت شوم؟
هوش مصنوعی: مشتاقانه منتظرم تا از دیدارتان لذت ببرم و خوشی‌های شما را در رؤیاهایم تجربه کنم.
هوش مصنوعی: به این معنی است که نزدیکی و ارتباط واقعی با دیگران به بهایی که می‌پردازیم و عمق احساسات و معانی زندگی به آنچه که فدای آن می‌کنیم، بستگی دارد.
هوش مصنوعی: لباس لطیف من کجا رفته است و جامه نزدیکی کجا بر تن می‌کنم؟
هوش مصنوعی: عشق و محبتی که به آن امیدواریم، باعث می‌شود دینمان را با آن آغاز کنیم و به پایان برسانیم.
هوش مصنوعی: آیا بعد از مولای خود، به نزدیکی خواهیم رسید؟ آیا آتش دل، هرگز سرد خواهد شد؟
هوش مصنوعی: آیا در دل خود احساس درد و سکوت داری، یا اشک چشمت را نمی‌توانی کنترل کنی؟
هوش مصنوعی: آیا دل من پر از غم است اما نشانه‌ای از آن نیست؟ آیا این بی‌حوصلگی من، خواب را بر خود تحمیل کرده است؟
هوش مصنوعی: نور خدا همچون آفتاب صبحگاهی درخشان است و همانند زیبایی‌های او چیزی یافت نمی‌شود.
هوش مصنوعی: شوق من به اندازه‌ای است که کافی است دیگران را بسوزاند، ای کسی که آتش را روشن می‌کنی، دیگر نیازی به آتش نیست.
هوش مصنوعی: چرا ای چشم من، به خاطر او می‌گویی و می‌گریی؟ اما از ترس او، نمی‌توانی بر خود کنترل کنی؟
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این موضوع می‌پردازد که در روز ملاقات، چطور می‌توان چهره‌ی بزرگی را دید که در میان سیاه‌پوستان، افتخار و برتری به شمار می‌آید. این اشاره به مقام و شخصیت والای فردی است که در جامعه به عنوان یک الگو و سروری شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: می‌گوید: بگذار غم و اندوه از بین برود، زیرا روز ملاقات، زیباتر از خطای خوب است.
هوش مصنوعی: من به‌راستی سوگند می‌خورم که کسی که فرزندی نداشته، به‌تنهایی به مقام و عظمت نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: دل من با وجود بی‌قراری نسبت به شما، همچنان آماده و منتظر شماست.
هوش مصنوعی: ای آقا، خورشید دین و بزرگواری، جانم فدای تو و یار تو تبریزی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پراگنده در دست هر موبدی
از او بهره‌ای نزد هر بخردی
اگر پیشتر زین، من ایدر بدی
برویش مگر این بلا نامدی
ببین و بدان کز کجا آمدی
کجا رفت باید چو ز ایدر شدی
هم اندر سرای تو دادم ردی
سزد گر من او را کنم جان فدی
که ایمن کنی مرز هند از بدی
چو خورشید سازی ره ایزدی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.