کرانی ندارد بیابان ما
قراری ندارد دل و جان ما
جهان در جهان نقش و صورت گرفت
کدامست از این نقشها آن ما
چو در ره ببینی بریده سری
که غلطان رود سوی میدان ما
از او پرس از او پرس اسرار ما
کز او بشنوی سر پنهان ما
چه بودی که یک گوش پیدا شدی
حریف زبانهای مرغان ما
چه بودی که یک مرغ پران شدی
برو طوق سر سلیمان ما
چه گویم چه دانم که این داستان
فزونست از حد و امکان ما
چگونه زنم دم که هر دم به دم
پریشانترست این پریشان ما
چه کبکان و بازان ستان میپرند
میان هوای کهستان ما
میان هوایی که هفتم هواست
که بر اوج آنست ایوان ما
از این داستان بگذر از من مپرس
که درهم شکستهست دستان ما
صلاح الحق و دین نماید تو را
جمال شهنشاه و سلطان ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عمق و وسعت بیابان وجود انسانهای عاشق و سرگشته است. شاعر به تصویری از جهان و نقشهای آن پرداخته و میپرسد که کدام یک از این نقشها واقعیت وجود ماست. او به بیقراری دل و جان اشاره کرده و از درد و رنجی سخن میگوید که در میان این جستجوها وجود دارد. شاعر از اسرار پنهان و رازهای طبیعت میپرسد و به بینظمی و پریشانی خویش اعتراف میکند. در نهایت، او از جستجوی حقیقت و جمال الهی سخن میراند و به این نکته اشاره میکند که مسائل عمیقتر و فراتر از درک عادی انسانها هستند.
هوش مصنوعی: بیابان ما انتهایی ندارد و دل و جان ما نیز آرامش و قرار نمییابند.
هوش مصنوعی: جهان پر از نقش و صورت است، اما ما نمیدانیم کدام یک از این نقشها واقعاً خود ما هستیم.
هوش مصنوعی: وقتی در مسیر کسی را ببینی که سرش بریده شده و به سمت میدان ما میآید، این صحنه میتواند نشاندهنده دردی عمیق یا شکستهایی باشد که بر ما رفته است.
هوش مصنوعی: از او بپرس، از او بپرس دربارهی رازهای ما که از او میتوانی شنید رازهای پنهان ما.
هوش مصنوعی: چه چیزی باعث شد که تو فقط یک گوش باشی و حریف گفتگوهای ما از پرندگان شوی؟
هوش مصنوعی: چرا از ما دور شدی و به جایی دیگر پرواز کردی، در حالی که ما هدایتی ویژه نظیر سلطنت سلیمان را داریم؟
هوش مصنوعی: نمیدانم چه بگویم یا چه بفهمم، زیرا این ماجرا فراتر از توان و ظرفیت ماست.
هوش مصنوعی: چطور میتوانم درباره «این حال نگران» بگویم، درحالیکه هر لحظه بیشتر و بیشتر در این سردرگمی غرق میشوم؟
هوش مصنوعی: پرندگان زیبا و شکاری در فضای کوهستانی ما به پرواز در میآیند.
هوش مصنوعی: در فضایی که درختان و آسمان به اوج زیبایی خود رسیدهاند، جایگاه ما قرار دارد.
هوش مصنوعی: از این ماجرا عبور کن و از من نپرس که دستان ما چه میشود و چگونه آسیب دیدهاند.
هوش مصنوعی: زیبایی و جمال شاهان و سلاطین تو را به سوی حق و دین هدایت میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
به کوه اندرون گفت: کمکان ما
بیا و بکن، بگسلد جان ما
گر آیی فرود و خوری نان ما
بیفروزی از روی خود جان ما
بگفتند یکسر کی: ای جان ما
خداوند ما، درد و درمان ما
از آنجاست افتادن جان ما
درین تیره گیتی که زندان ما
چنین آرزو خاست در جان ما
برینست جاوید پیمان ما
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.