مرا اگر تو نخواهی منت به جان خواهم
وگر درم نگشایی مقیم درگاهم
چو ماهیم که بیفکند موج بیرونش
به غیر آب نباشد پناه و دلخواهم
کجا روم به سر خویش کی دلی دارم
من و تن و دل من سایه شهنشاهم
به توست بیخودیم گر خراب و سرمستم
به توست آگهی من اگر من آگاهم
نه دلربام توی گر مرا دلی باقی است
نه کهربام توی گر مثل پر کاهم
نه از حلاوت حلوای بی‌حد لب توست
که چون کلیچه فتاده کنون در افواهم
ز هر دو عالم پهلوی خود تهی کردم
چو هی نشسته به پهلوی لام اللهم
ز جاه و سلطنت و سروری نیندیشم
بس است دولت عشق تو منصب و جاهم
چو قل هو الله مجموع غرق تنزیهم
نه چون مشبهیان سرنگون اشباهم
اگر تتار غمت خشم و ترکیی آرد
به عشق و صبر کمربسته همچو خرگاهم
اگر چه کاهل و بی‌گاه خیز قافله‌ام
به سوی توست سفرهای گاه و بی‌گاهم
برآ چو ماه تمام و تمام این تو بگو
که زیر عقده هجرت بمانده چون ماهم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساسات عمیق و عاشقانه خود را به تصویر می‌کشد. او بیان می‌کند که اگر محبوبش او را نخواهد، همچنان در عشق او خواهد ماند و برای رسیدن به او از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد. شاعر به تشبیه‌هایی مانند ماه و آب اشاره می‌کند که در غیاب عشق، پناهگاه دیگری ندارد. او از تعب و سردرگمی خود صحبت می‌کند و اینکه برای او در زندگی هیچ مقام و منزلتی جز عشق محبوبش مهم نیست. در نهایت، شاعر بر عزم و اراده‌اش برای ادامه این مسیر عشق تأکید دارد، حتی اگر با درد و رنج همراه باشد.
هوش مصنوعی: اگر تو مرا نخواهی، من با کمال میل صبر می‌کنم و اگر هم در را به رویم نبندی، در آستانه‌ات حضور خواهم داشت.
هوش مصنوعی: ما مانند ماهی هستیم که اگر از آب بیرون بیفتد، جایی جز آب نمی‌تواند به آن پناه دهد و من هم تنها آرزوی من همین است.
هوش مصنوعی: به کجا بروم وقتی که خودم را نمی‌شناسم؟ احساس دل تنگی دارم و هیچ‌کدام از وجودم را در دست ندارم. در واقع، وجود من در سایه سلطنت و شکوه یک پادشاه است.
هوش مصنوعی: من بی‌دلیل سرمست و دیوانه‌ام، و این حال و وضع من به تو بستگی دارد. اگر من از حال خود باخبرم، باز هم این آگاهی من به تو مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر تو دلربا نبودی و من دلی داشتم، و اگر تو مانند کهربا بودی، من هم مانند پر کاهی بی‌ارزش بودم.
هوش مصنوعی: این شعر به تلخی و زهرینی عشق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که شیرینی لبان معشوقش آن‌قدر زیاد است که حالا احساسش مثل کسی است که در فکر خوردن کیکی خوش‌طعم است، اما به جای آن با حس گس و تلخی روبه‌رو می‌شود. در واقع، این احساس متناقض، تضادی را بین لذت و ناکامی در عشق نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: من از هر دو جهان چیزی ندارم و خود را خالی کرده‌ام، همچون کسی که در کنار شخصیتی بزرگ نشسته باشد.
هوش مصنوعی: از مقام و سلطنت و بزرگی نمی‌اندیشم، چرا که خوشبختی واقعی من در عشق توست و این عشق برایم هر مقام و جایگاهی را پر می‌کند.
هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده که باید خدا را به عنوان واحد و بی‌همتا بشناسیم و از تشبیه کردن او به موجودات دیگر پرهیز کنیم، زیرا این کار باعث می‌شود در محدودیت‌ها و خطاهای انسانی گرفتار شویم. خداوند فراتر از توصیف‌های محدود بشری است و باید به فهم عمیق‌تری از یکتایی و پاکی او دست یابیم.
هوش مصنوعی: اگر غم تو به شدت به من حمله کند و به عشق و صبر به من آسیب برساند، من مانند یک خرگوش آماده‌ام که برای مقابله با این چالش‌ها آماده باشم.
هوش مصنوعی: هرچند که ممکن است بی‌انگیزه و بی‌هدف باشم، اما با این حال، سفر من به سمت تو ادامه دارد و دائماً در حال حرکت به سوی تو هستم.
هوش مصنوعی: به مانند ماه تمام در آسمان، درخشان و پرنور باش. حالا این را بگو که من به دلیل درد و غم هجرت، همچنان دچار تنگنا و دشواری هستم مانند ماهی که در قید و بند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
به پیشگاه قبول ار چه کم دهد راهم
هنوز دولت آن آستانه می‌خواهم
گرم کند ز جفا همچو ریسمان باریک
از آنچه هست سر سوزنی نمی‌کاهم
دلم ز مهر رخش نیم ذره کم نکند
[...]
تو پادشاه و من از بندگان درگاهم
بغیر تو ز تو چیز دگر نمی خواهم
سزد که بر سر عالم علم برافرازم
کز آن زمان که غلام توام شهنشاهم
بسوز آتش سودای تو همی سازم
[...]
بچرخ میرسد از عشق تار قزآهم
زهجر جامه چو صابون در آب میکاهم
بماهتاب نپوشم کتان که میترسم
که چشم زخم رسد بر لباس از ماهم
گهی که جامه ببالای من برد خیاط
[...]
بیا که وصل تو را از خدای می خواهم
بیا که گوش بر آواز و چشم بر راهم
به مهر روی تو با دیده ستاره فشان
نشسته شب همه شب در نظاره ما هم
خوش آنکه من به فراقت نهاده باشم دل
[...]
تو با فراغ خود امروز شاد و فردا هم
مرا ز مهر تو دین شد ز دست و دنیا هم
میان مسجد و میخانه‌ام خجل مانده
ز بس که حرمتم آنجا نماند و اینجا هم
خراب بادهٔ عشق توام که نشئهٔ او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.