چند از این راه نو روزگار
پرده آن یار قدیمی بیار
آتش فرعون بکش ز آب بحر
مفرش نمرود به آتش سپار
چرخ فلک را به خدایی مگیر
انجم و مه را مشناس اختیار
شمس و شموسی که سرآخر شدهست
چون خر لنگست در آن مستدار
باد چو راکع شد و خود را شناخت
نیست در آخر چو خسان بیمدار
چشم در آن باد نهادهست خس
کاو کشدش جانب هر دشت و غار
خیره در آن آب بماندهست سنگ
کوش بغلطاند در سیل بار
گر بد و نیکیم، تو از ما مگیر
ما همه چنگیم و دل ما چو تار
گاه یکی نغمهی تَر مینواز
گاه ز تر بگذر و رو خشک آر
گر ننوازی دل این چنگ را
بس بود اینش که نهی برکنار
نور علی نور چو بنوازیش
باده خوش و خاصه به فصل بهار
در کف عشقست مهار همه
اشتر مستیم در این زیر بار
گاه چو شیری متمثل شود
تا برمد خلق از او چون شکار
گاه چو آبی متشکل شود
خلق رود تشنه بدو جانسپار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف حال و هوای انسانی و رابطهاش با زمان و عشق میپردازد. شاعر به آتش و خصائص مختلف اشیاء و موجودات اشاره میکند. با اشاره به ناپایداری دنیا، بر مفهوم عشق و زیبایی تأکید میکند و میگوید که زندگی و دل انسان شبیه به چنگ و تار است که گاه نغمهای خوش از آن شنیده میشود و گاه سکوتی در آن حاکم میشود. همچنین به وجود نور و خوشی در بهار اشاره دارد و در نهایت، نسبت به حال و آینده انسانی و تأثیر عشق بر آن تأمل میکند.
هوش مصنوعی: مدتی است که از این مسیر جدید میگذرد، بیایید پردهای از یاد آن دوست قدیمی بر داریم.
هوش مصنوعی: فرعون را با آتش نابود کن و عذاب او را به آتش نمرود بسپار.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که تأثیرات ستارهها و کرههای آسمانی، نباید در زندگیات خدایی و قدرت مطلق داشته باشد و نباید خود را تحت تأثیر آنها قرار دهی.
هوش مصنوعی: خورشید و نوری که در پایان کار به وجود آمده، مانند الاغی لنگ در جادهای کج و معوج است.
هوش مصنوعی: باد وقتی که آرام میگیرد و به خود مینگرد، درمییابد که در نهایت، مانند دیگران، بدون هدف و بیبرنامه است.
هوش مصنوعی: چشم به آن باد دوخته شده است که خس (علف) را به هر دشت و غاری میبرد.
هوش مصنوعی: سنگی در دریاچهای ساکن است و نیروی سیل در حال تلاش است تا آن را جابجا کند.
هوش مصنوعی: اگر ما خوب یا بد هستیم، تو از ما قضاوت نکن. ما همه مانند سازهایی هستیم و دل ما مثل رشتههای یک ساز.
هوش مصنوعی: گاهی نغمهای غمگین و تر را مینوازی و گاهی باید از آن غمها بگذری و به حالتی خشک و بیاحساس دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر به دل این چنگ نوازی، کافی است که آن را کنار بگذاری.
هوش مصنوعی: نور بر نور، هنگامی که به آرامی بنوشی بادهای دلپذیر به ویژه در فصل بهار.
هوش مصنوعی: در کنترل عشق، همه قدرت و انرژی ما جمع شده است و در زیر بار سنگین آن، مانند شتر مستی هستیم.
هوش مصنوعی: گاه انسان به شدت شجاع و قدرتمند میشود، به گونهای که دیگران از او بترسند و مانند شکار به او نگاه کنند.
هوش مصنوعی: گاهی که آب جمع میشود، مردم تشنه به آن چنان وابسته میشوند که جان خود را به آن میسپارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای زینهار خوار بدین روز گار
از یار خویشتن که خورد زینهار
یک دل همی چرند کنون آهوان
با شیر و با پلنگ بیک مرغزار
وقتیکه چون دو عارض و زلفین تو
[...]
پند بدادمت من، ای پور، پار
چون بگزیدی تو بر آن نور نار؟
غره مشو گر چه نیابد همی
بی تو نه بهرام و نه شاپور پار
پشت گرانبار تو اکنون شدهاست
[...]
با رخت ای دلبر عیار یار
نیست مرا نیز به گل کار کار
تا رخ گلنار تو رخشنده گشت
بر دل من ریخته گلنار نار
چشم تو خونخواره و هر جادویی
[...]
دولت مسعودی با روزگار
چون تن و جان گشت بهم سازگار
تاج همی گوید جاوید باد
شاه زمانه ملک روزگار
بخت همی گوید پاینده باد
[...]
وقت گل سوری، خیز ای نگار
بر گل سوری می سوری بیار
بر بط سغدی را گردن بگیر
زخمه زیر و بم او برگمار
زان می نوشین، که چو جانم بدی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.