لبیبی
»
ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی
»
شمارهٔ ۵۶ - به شاهد لغت شهریر، بمعنی روز چهارم از هر ماه (شهریور)
چو در روز شهریر آمد بشهر
ز شادی همه شهر را داد بهر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خداوند کیوان و گَردانسپهر
فروزندهٔ ماه و ناهید و مهر
نبیند جهان و نزاید سپهر
چنو راز و فرزانه و خوب چهر
دو دستش تو گویی گه کین و مهر
یکی هست دریا و دیگر سپهر
از آن لشکر گشن توفید دهر
بکام عدو نوش شد همچو زهر
یکی روز همراه چون ماه و مهر
برافروخته هر دو چون ماه چهر
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.