از آن اهل نظر در غم اسیرند
که منظوران بغایت بی نظیرند
دیت از خوبرویان جست باید
به هر جایی که مشتاقان بمیرند
نیایند اهل دل در چشم خوبان
که اینان تنگ چشم، آنان حقیرند
کسان کز دست دل خونی نخورند
اگر پیرند هم طفل به شیرند
زهی عمر دراز عاشقان، گر
شب هجران حساب عمر گیرند
به دیداری که بنمایدم از دور
پذیرفتم به جان، گر جان پذیرند
درون دیده شانم نیکوان را
اگر چه راست در بالا چو تیرند
به دردت مردمان چشم خسرو
در آب دیده مرغ آبگیرند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره درد و تنهایی عاشقان است و اشاره دارد به غم و رنجی که اهل نظر و عشق احساس میکنند. شاعر میگوید که باید از زیبایان دلخواهی جست و چون عاشقان در غم و هجران به سر میبرند، نمیتوانند به خوبی به زیباییها نگاه کنند. او از عمر عاشقان و شور و شوقشان در شبهای بیهمراهی سخن میگوید و تأکید میکند که زیبایی در نگاه عاشقانه قابل مشاهده است، حتی اگر در دور باشند. در نهایت، شاعر به اشک و غم دلهای عاشق اشاره کرده و به نوعی درد وجودی اشاره میکند که از عشق ناشی میشود.
هوش مصنوعی: افرادی که دانش و بینش دارند، در درد و رنج غم گرفتارند، زیرا کسانی که به دنبال آنان هستند و اهدافشان را دنبال میکنند، بسیار خاص و بینظیرند.
هوش مصنوعی: باید از زیباییها و خوشروانیها فرار کرد، چرا که در هر جایی که دلباختگان و عاشقان حضور داشته باشند، جانشان به خطر میافتد و ممکن است بمیرند.
هوش مصنوعی: افراد با روح و دل در برابر زیباییها و دلرباییهایی که دارند، نمیآیند، زیرا این زیباییها، تنگ نظر هستند و در مقابل ارزشهای بزرگ و والای انسانی حقیر به حساب میآیند.
هوش مصنوعی: افرادی که از دل خود خون نمیخورند، حتی اگر سالخورده باشند، همچنان مانند کودکان بیتجربه و نابالغ باقی میمانند.
هوش مصنوعی: عاشقان به عمر طولانی خود افتخار میکنند، حتی اگر شبهای جدایی را به حساب زندگیشان بیاورند.
هوش مصنوعی: من به دیداری که از دور به من نشان داده میشود، با جان و دل استقبال میکنم، اگر جانم این دیدار را بپذیرد.
هوش مصنوعی: من در چشمان نیکوکاران از آنها دیدن میکنم، حتی اگر همچون تیر، راست و عینیت در بالای آنها باشد.
هوش مصنوعی: مردم در سختی و نداری خود را به چشمان خسرو میزنند، مانند پرندهای که در آب به جستجوی غذا و زندگی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همه مردان به زن دیدن دلیرند
به مهر اندر چو رامین زود سیرند
پریرویان کزان کشور امیرند
همه در خدمتش فرمانپذیرند
بدو گشته غنی از خود فقیرند
بدو زنده شوند از خود بمیرند
مگر کز خوی نیکان پند گیرند
وز انجام بدان عبرت پذیرند
مگر عذرم بزرگان در پذیرند
بزرگان خرده بر خردان نگیرند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.