برهگذار قد بار دیدم از ناگاه
کدام قد الفی بود در میانه راه
کدام الف که ز لطفش الف ندارد هیچ
به طبع راست ازین حرف شده کسی آگاه
نظارة به تماشاگهی نمی بینیم
به از جمال تو چندانکه می کنیم نگاه
فرشته شوق رخت گر گنه نویسد و جرم
صحیفة عمل بنده بر بود ز گناه
خط تا شده موران مرید از آن بسته
میانه به خدمت و پوشیده نیز جامه سیاه
به رقص بند نبای تو گر گشاده شود
ز اهل خرقه برآید هزار ناله و آه
کمال اهل ریا را بگو به حلقه ذکر
چه عربده است و غلو لااله الا الله
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویرسازی از یک لحظه ناگهانی پرداخته است که در آن به زیبایی و قدی مینگرد که نشان از محبت خداوند دارد. او به جنبههای معنا و حقیقت انسانی اشاره میکند و میگوید که کسی ممکن است از لطف الهی غافل بماند. شاعر همچنین به تأثیر نگاه کردن به جمال الهی و زیباییهای عرفانی اشاره میکند و از خطاهای انسانی و توبه صحبت میکند. او به دورویی افراد ریاکار و رفتارهای ناهنجار در مراسم مذهبی انتقاد میکند و به این نتیجه میرسد که در دل عبا و ظاهر، باید توبه و صداقت وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: در میانه راه ناگهان دختری را دیدم که قد بلندی داشت و از زیباییاش حیرتزده شدم.
هوش مصنوعی: کدام الفی وجود دارد که از خوبی و مهربانیاش، کسی به حقیقت و راستی که در این سخن نهفته است، آگاه نشود؟
هوش مصنوعی: ما در هیچ تماشاگاهی زیباتر از جمال تو نمیبینیم، هرچقدر هم که به تماشای دیگران بپردازیم.
هوش مصنوعی: اگر فرشته شوق زیباییهای تو را بنویسد و کارنامه عمل شخص پر از گناه باشد، دیگر گناهی بر آن بار نخواهد بود.
هوش مصنوعی: مورچهها که در صف و ترتیب به خدمت مشغولند، در وسط این گروه، کسی است که لباس سیاه بر تن دارد و به کارشان میرسد.
هوش مصنوعی: اگر قلبت به رقص درآید و بیخود شود، صدها نفر از اهل عرفان و زهد به فریاد و ناله درمیآیند.
هوش مصنوعی: در اینجا به افرادی که در دین و ایمان خود تظاهر و ریاکاری میکنند، اشاره شده است. این افراد در جمعهای مذهبی و ذکرها به طرز شدیدی احساساتی میشوند و نعرههای بلندی سر میدهند. این عمل به نوعی اعتقاداتشان را به نمایش میگذارد، اما در این هیاهو، واقعیت ایمانشان در زیر سایه ریا قرار میگیرد. به عبارتی، آنها به جای حقیقت، فقط به ظواهر اهمیت میدهند و این خود نوعی زیادهروی و افراط است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سماع و بادهٔ گلگون و لعبتان چو ماه
اگر فرشته ببیند دراوفتد در چاه
نظر چگونه بدوزم؟ که بهر دیدن دوست
ز خاک من همه نرگس دمد به جای گیاه
کسی که آگهی از ذوق عشق جانان یافت
[...]
به فرخی و به شادی و شاهی ایران شاه
به مهرگانی بنشست بامداد پگاه
برآن که چون بکند مهرگان به فرخ روز
به جنگ دشمن واژون کشد به سغد سپاه
به مهر ماه ز بهر نشستن و خوردن
[...]
مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه
که با سعادت زهره است و باطراوت ماه
سعادتی که همه در روان گشاید طبع
طراوتی که همه بر خرد ببندد راه
اگر چه در نسب آدم آفتاب نبود
[...]
ایا بهار من و عید نیکوان سپاه
چو ماه ز ابر همی تابی از قبای سیاه
بصید رفتی و پدرام بازگشتی شام
برنگ و بوی رخ و زلف خویشتن می خواه
میئی که وقت سحر زو نسیم گیرد گل
[...]
تو زاهدی و دو زلف تو آفتاب پرست
به سجده اید شما هر دو درگه و بیگاه
چرا دو چشم تو دیبای لعل پوشیدست
اگر نپوشند ای دوست زاهدان دیباه
ز راه گمشده را زاهدان به راه آرند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.