به خواب آن لعل میگون دیده ام دوش
هنوز از ذوق آنم مست و مدهوش
اگر آرد ز من آن بی وفا یاد
من از شادی کنم خود را فراموش
سر موئی به جانی می فروشد
چنین ارزان بگوئیدش که مفروش
همی کردم بر آن در دوش فریاد
سگی بانگی بزد بر من که خاموش
به گفتار تو گر در لاف میزد
گرفت اینکه به عذر آن گنه گوش
دهانش کرد عیب غنچه ظاهر
بر آن عیب ای صبا دامن قرو پوش
کمال از طرة او بر حذر باش
که طرارست دانم بر بناگوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به یاد خواب زیبایی از محبوبش میافتد و از شادی آن خواب مست و مدهوش است. اگرچه محبوبش فراموشی نسبت به او نشان میدهد، اما او از آن شادی خوشحال است. شاعر به طعنه میگوید که حتی سر مویی از او ارزش جانش را دارد. او در برابر ناله و فریادش به صدای سگی که او را خاموش میکند، اشاره میکند. در نهایت، شاعر به زیبایی و کمال محبوبش اشاره میکند و از خطرات عاشق شدن به خاطر وسوسههایش هشدار میدهد.
هوش مصنوعی: دیشب در خواب، آن گوهر زیبا را دیدهام و هنوز از خوشحالی و شوق آن مست و گیج هستم.
هوش مصنوعی: اگر آن بیوفا مرا به یادش بیندازد، من هم از شادی، خود را فراموش میکنم.
هوش مصنوعی: به کسی که حاضر است به قیمت بسیار پائین جان خود را بفروشد، بگویید که چنین ارزانی را نفروشد و ارزش خود را بدانید.
هوش مصنوعی: من مدتی طولانی بر آن در فریاد میزدم، ناگهان سگى بر من پارس کرد و گفت که ساکت شو.
هوش مصنوعی: اگرچه تو در حرفهای خود به غرور و خودستایی میپرداختی، اما حقیقت این است که به خاطر گناه خود، دیگران به عذر تو گوش نخواهند داد.
هوش مصنوعی: او با رفتار خود عیبهای پنهان را نمایان کرد. ای نسیم، دامن خود را برسید و بپوشان.
هوش مصنوعی: مواظب کامل بودن و زیبایی او باش، زیرا که این زیبایی ممکن است فریبی در خود داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بود زودا، که آیی نیک خاموش
چو مرغابی زنی در آب پاغوش
چو شاهِ روم بود آن رویِ نیکوش؛
دو زلفش پیشِ او چون دو سیهپوش.
چه رسمست آن نهادن زلف بر دوش
نمودن روز را در زیر شبپوش
گه از بادام کردن جعبهٔ نیش
گه از یاقوت کردن چشمهٔ نوش
برآوردن برای فتنهٔ خلق
[...]
خداوندا زدوران زمانه
دلم از غصه چون دیگ است در جوش
همی سوزد جهان هر ساعتم دل
همی مالد فلک هر لحظه ام گوش
دراین فکرت چگونه خوش بود دل
[...]
چو زخمه راندی از کین سیاوش
پر از خون سیاوشان شدی گوش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.