این چه مجلس چه بهشت این چه مقام است اینجا

عمر باقی رخ ساقی لب جام است اینجا

دولتی کز همه بگذشت ازین درنگذشت

شادئی کز همه بگریخت غلام است اینجا

چون در آیی به طربخانه ما با غم دل

همه گویند مخور غم که حرام است اینجا

ما ورای فلکیم از بر ما گر بروی

برو آهسته که جام و لب بام است اینجا

نیست در مجلس ما پیشگه و صف نعال

شاه و درویش ندانند کدام است اینجا

چو صف عود همه سوخته و گرم رویم

بجز از زاهد افسرده که خام است اینجا

چند پرسی چه مقام است کمال اینکه تراست

این مقامی که نه منزل نه مقام است اینجا