مپوشان روی خود ای شوخ خود رای
تو چشمی چشم بر عشاق بگشای
ستم تا کی کتنی فرمانیم جور
کرم فرما دگر اینها مفرمای
از دست ما کجا بگریزد آن زلف
که طاوسیست چندین رشته بر پای
تو ماهی دیده و دل منزل تست
دلت هر جا فرود آید فرود آی
دل ویرانه مأوای تو کردیم
چو در مأوا نباشی وای ماوای
روم گفتی و سایم رخ بر آن در
اگر آسودگی خواهی میاسای
کمال آن استان کردی تمنا
بهشت عدن بادت مسکن و جای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و دلدادگی اشاره دارد. شاعر از معشوق می‌خواهد که خود را پنهان نکند و نگاهمان را به عاشقان گشوده کند. او از ستم و بی‌محبتی گله‌مند است و از معشوق می‌خواهد که دیگر چنین رفتاری نکند. شاعر به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که علاقه‌اش به او غیرقابل فرار است. دل او در عشق بسیار آسیب‌دیده و خانه‌اش خالی از وجود معشوق است. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که عشق حقیقی خواستار آرامش و کمال است و بهشت از آن کسی است که در عشق واقعی ساکن باشد.
هوش مصنوعی: ای محبوب با طنازی‌های خود، روی زیبای خود را نپوشان. تو باید با چشمانت به عاشقان نگاه کنی و دل آنها را روشن کنی.
هوش مصنوعی: ستم تا کی باید تحمل کنیم، ای مهربان، دیگر اینگونه بر ما ظلم نکن.
هوش مصنوعی: آن زلف نرم و زیبا که مانند زلف‌های طاووس درهم تنیده است، از دست ما به آسانی فرار نمی‌کند.
هوش مصنوعی: تو مانند ماهی هستی و دل تو در قلب من جا دارد. هر جا که دل تو بخواهد، باید برود.
هوش مصنوعی: دل خراب و ویران خود را به تو اختصاص دادیم، اما اگر خودت در این مکان نباشی، وای بر ما.
هوش مصنوعی: اگر به من بگویی برویم، من بر آن در می‌روم. اما اگر می‌خواهی آرامش داشته باشی، بهتر است به خواب نروی و آرامش را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: کمال آن است که تو آرزوی بهشت عدن را داشته باشی و آنجا را منزل و سکونتگاهت قرار دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز کین دل همی جوشید بر جای
زمانی دیر و آنگه جست برپای
خداوندا چنین گفتست حاسد
که می‌باشد مرا جای دگر رای
به معبودی که مستغنی است ذاتش
ز خواب و خورد و فرزند و زن و جای
که گر تا ره به دهلیز تو دانم
[...]
خداوندا در توفیق بگشای
نظامی را ره تحقیق بنمای
مرا دیدار خود آن لحظه بنمای
گره یکبارگیم از کار بگشای
مرا سیّ و دو خدمتکار بودند
همه یک خانه و یک روی و یک رای
و شاقانی چو مروارید خوشاب
سمن دیدار و خندان و شکر خای
همه سر تیز و سخت و چست و چالاک
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.