گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۶

سارا در ‫۱۳ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹، ساعت ۱۶:۱۹ نوشته:

در این شعر دم غنیمت شمری وجود دارد .( بنا بر دسته بندی رباعیات خیام توسط صادق هدایت مضمون این شعر "دم را دریابیم" است .)
این غنیمت شمردن عمر یا دم از حسرتی است که از علم بر گذرا بودن زندگی حاصل می شود .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عبدالمعروف کوشا صمدی در ‫۱۰ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۲ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۱۸ نوشته:

خیام از گذر زمان خیلی ناراحت است، استفاده از هر نوع امکانات را که خوشی میآورد میپسند، شادی در هر لحظه آرزوی اوبود، می را درمان غصه میدانست.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهرام مشهور در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۱۳ نوشته:

مصرع دوّم از بیت نخست را اینگونه نیز می نویسند : خوشدار دمی که با طرب می گذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امیر در ‫۸ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۳ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۱۹ نوشته:

ارزش عمررا میخواهد بیان کند که تکرارشدنی نیست وقتیکه میگویند عمرطلاست قیاس کوچکی است طلا درعین اینکه کمیاب گران بهاست ولی بازیافتنیست ولی عمریک باراست وهرگز پیدانمشود

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احسان در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۲ نوشته:

باعث تعجبه که هنوز خیلیها مقصود خیام بزرگوار را از شراب نفهمیده اند و حرف از آب انگور میزنند !!!

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

گمنام-۱ در ‫۷ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۹ نوشته:

جناب احسان،
گویا سرکار مقصود حکیم را دریافته اید،
ممکن است با مایان در میان نهید؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سعید صالح احمدی در ‫۷ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۵۴ نوشته:

شاعر در اینجا گریزی به "خوش باش دمی که زندگانی این است" داشته و همگان را در زبان ظاهری به طرد غصه دعوت می کند. به راستی گیتی ارزش غصه به خود دادن و افسوس دیروز و نگرانی بابت فردا را ندارد. باید خوش بود و از لحظه لحظه زندگی لذت برد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد حسین در ‫۷ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۴ بهمن ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۴۱ نوشته:

این قافله عمرعجب می گذرد
دریاب دمی که باطرب می گذرد
ساقی غم فردای قیامت چه خوری؟
درده قدح ِ باده که شب می گذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

صالح در ‫۶ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۱۲ نوشته:

معنی شعر رو کجا باید پیدا کنیم؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد در ‫۶ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۲ نوشته:

در این شعر شاعر به موضوع مهمی اشاره دارد که امروزه بهش میگن: "زندگی در زمان حال"..اینکه ادم سعی کنه از تک تک لحظات زندگیش کمال استفاده رو بکنه و لذت ببره، چون در نهایت این زندگی چه خوب و چه بد میگذره...پس چه بهتر که اجازه بدیم به خوبی بگذره تا در اینده احساس پشیمانی نکنیم.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

اصغررحمت نژاد در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۴۵ نوشته:

این غافله عمر عجب می گذرد گهی کند وگهی تند می گذرد
دریاب دمی که بانزدیکان به نیکی گذرد
ساقی غم فردای رقیبان (چشم هم چشمی )چه خوری پیش ارپیاله راکه وقت می گذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شهاب در ‫۵ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۵۷ نوشته:

زنده باد حکیم خیام

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

فرهاد امیری در ‫۵ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۳۲ نوشته:

سلام دوستان
دوستان اگه امکانش هست مفهوم شعر رو از دید خود نیز بیان کنید
تا در معنی و مفهوم شعر بتوانیم به یگدیگر کمک کنیم
با تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شاهین در ‫۵ سال قبل، دوشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۳۶ نوشته:

گویا استاد ما احسان اصلا از رباعیات جناب خیام نخوانده اند و فقط از روی عادت این حرف را میزنند
منظور از شراب همان چیزی است که ایشان را از غم دنیا دور میکند .یعنی خود شراب

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سعید در ‫۵ سال قبل، جمعه ۱۶ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۲۶ نوشته:

درابتداماایستاده ایم
که غافله ای به نام زندگی(عمر) ازجلو ما عبورخواهدکرد/
خیام میخاهد بگوید...
اگربااثرگذاری وودرک اندازه خودت وارد این غافله شوی / حظ خوبی هم ازآن خواهی برد /
زرنگ کار خویش باش و تارد شدن ورفتن این غافله(تا زنده ای ) ازان توشه ای برای غافله همیشه گی رندگی جاویدت بر گیر ///

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رامی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۵۲ نوشته:

به نظر من مفهوم ریز این دو بیت گوشزنیست به همه مردم که میگوید زمان براستی خیلی سریع و تند میگذرد به طوری که وقتی به خاطرات دور گذشته فکر کنیم میبینیم که انگار همین دیروز بود. بنابراین هدف انسان ادر این دنیا گذاشتن اثر نیک از خود هست که باید موجبات شادی و لذت دیگران را بدنبال داشته باشه که شادی و لذت ماندگار خود رو هم در بر خواهد گرفت. حال اینجا هدف کلی خیام بزرگ از شراب یعنی راستی و درستی و صداقت انسانیست که انسان را به خدای خود نزدیکتر و نزدیکتر میکند و سپس در یک خلصه روحانی قرار میدهد انگار که یه بطر عرق خوردی و مست و سرمست هستی نه از غم بلکه شادی مطلق که در لحظه و حال خود با خدای خود بسر میبری فارغ از غم گذشته و اینده نیامده که اگر همراه با راستی بوده باشد حتما اینده ای شادی اور خواهد بود و غیر اینصورت غم و اندوه از عملکرد خودخواهانه خویش که فقط شادی خود را مد نظر داشته ایم. همچون خیام بزرگ با اثر ات نیکی که بر جای گذاشته برای تمام مردم دنیا مثل تقویم عالمانه او و اشعار ارزشمند او که در هر مصرع ان مملو از دانش و اطلا عات مفید و سازنده ایست که راه خلصگی کامل را میتوان دریافت با چشم و گوش درون اگر که باز باشد وگرنه شراب همین شراب انگور هدف نیست خلصگی ان مد نظر هست که تشبیه میشود با شراب

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مهرداد در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۴۴ نوشته:

علم‌فهم یک‌متن را هرمنوتیک گویند
سه روش برای فهم یک‌متن تعریف کرده اند
یکی )مولف محور که نیاز است یک خیام شناس به فهم
این متن بپردازد احولات ،روانشناسی، نگاه فلسفی خیام مورد نیاز است
دو)متن محور
که از درون خود متن با توجه به ابعاد مختلف متن
و بقول گادامر با توجه به مرگ مولف فهم معنایی متن اتفاق می افتد
سه)مخاطب محور
یک رابطه دیالکتیک بین مخاطب. متن ایجاد میشود و مخاطب تفسیر معنایی خود را از متن بیان میکند و بقولی تفسیر به رای میکند و یا خوانش خود را از متن میکند طبیعی است یک تفسیر متکثر ،متغییر و عدم قطعی خواهد بود
اگر خوب توجه داشته باشیم نوع اول مربوط به دوران کلاسیک و نوع دوم مربوط به دوران مدرن و نوع سوم پست مدرن است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا عباسی در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۰۳ نوشته:

بنظر حتی اگر خیام در اشعارش بجای می مینوشت گیلاس مارتینی ،باز هم بعضی دوستان اصرار دارند که منظور استاد از می معنای ظاهری نیست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

zenon در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۱۹ نوشته:

ساقی غم فردای قیامت چه خوری
پیش آر پیاله را که شب میگذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

zenon در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۲۱ نوشته:

ساقی غم فردای قیامت چه خوری
پیش آر پیاله را که شب میگذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جعفر عسکری در ‫۳ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۲۱ نوشته:

سلام.این رباعی از خیام نیست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

اقبال در ‫۳ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۱۴ نوشته:

چقدر زننده و زشت است خیامی که منظورش را با آب انگور می رساند و او را حکیم خطاب می کنند
حکیم خیام نیشابوری که من می شناسم مدح شراب و شرابب خوری نمی کند
حکیم خیامی که من میشناسم دنبال لذت در زندگی نیست ولی از زندگی لذت هم می برده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۴ نوشته:

سلام بر همراهان ادب دوست

دنیا نمی کند به کسی لطف رایگان

لطفی هم ار کند بستاند بهای آن

هرچند می کند به تو الطاف بی بدیل

گیرد عوض سلامت و عمر چو زر گران

تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سید حسین اخوان بهابادی در ‫۱ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ دی ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۹ نوشته:

گفت، ایام اربعین حسینی بود دوستی قدیمی را بعد از مدت ها دیدم از زلف هایش جز چند شاخه موی سفید چیزی نمانده بود از آن زمان و طراوت گذشته گفتیم و رسیدیم به این جا که گفت این قافله عمر عجب میگذرد(جای بسیار تعجب است که عمر به این سرعت در حال سپری شدن است ) هنگام خداحافظی رسید به او گفتم راستی من در حال آماده شدن برای پیاده روی اربعین هستم از تو می خواهم کوله بارت را ببندی و با من همراه شوی گفت که گرفتار روزگار است و نمی تواند مغازه را رها کند و به دست فرزندان خود بسپارد خستگی را در جسم و روان او مشاهده کردم گفتم ببین حکیمِ خیام وقتی این مصرع را گفت که این قافله عمر عجب میگذرد بلافاصله می گوید:دریاب دمی که با طرب می گذرد (لحظه و زمانی را دریاب و غنیمت شمر و از آن استفاده کن که با خوشی و شادی می تواند طی شود) بیا از این زمان استفاده ببر، این پیاده روی اربعین حال و هوایت را عوض می کند در این مسیر واقعا لذت می بری و جسم و روانت نشاط خاصی می گیرد و ان شا الله با خوشی و شادی هم طی خواهد شود. ای پدر مهربان، غم فردای بچه ها را برای چه چیزی می خوری! خداوند که روزی رسان است و تو به اندازه توانت تلاش و کوشش کن و مابقی را به خدا بسپار. پس الان امکانات سفر را آماده کن که این موقعیت می گذرد و ممکن است آن را از دست دهی. ساقی، غم فردای حریفان چه خوری پیش آر پیاله را، که شب می گذرد ساقی:شرابدار، محبوب، معشوق، پیر. حریفان: دوستان،رفیقان. پیاله: جام، ظرف. در ضمن باید گفت این رباعی(شعر چهار مصرعی) خطاب به جوانانی که می گویند تا خانه و ماشین و امکانات و تحصیل فراهم نشود ازدواج نمی کنند می گوید زمان خوشی و شادی را از دست ندهید و غم زن و فرزندان نداشته خود را نخورید و از زمان جوانی و شادابی استفاده کنید چون این زمان از دست می رود خودتان قضاوت کنیدازدواج یک فرد در سن بیست و چند ساله را با فردی که درچهل سالگی ازدواج می‌کند مقایسه کنید هرچند چهل ساله امکانات بیشتری داشته باشد اما واقعا کدام لذت بیشتری خواهد برد؟ هرچند هم که مشخص نیست انسان چه میزان عمر خواهد کرد آیا یک جوان که ازدواجش را به خاطر خانه و ماشین و ثروت به تاخیر می اندازد آیا مطمئن است تا آن زمان زنده خواهد بود! متاسفانه گروهی دیگر از جوانان چونان ساقی غم حرف و صحبت دوستان و آشنایان را می خورند که برای ازدواج آن ها چه قضاوتی می کنند شاعر می گوید تو غم این ها را نخور، اگر ازدواج به صلاح توست، تو خوش باش و لذت ببر و به حرف های نگفته فکر نکن چراکه زمان می گذرد و پای هیچ کس هم صبر نمی کند.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

بهمن قره داغی در ‫۸ ماه قبل، جمعه ۱۳ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۷ نوشته:

این قافلهٔ عمر عجب می‌گذرد

دریاب دمی که با طرب می‌گذرد؟

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد
مصرع دوم نیاز به علامت پرسشی دارد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

احمد نیکو در ‫۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۰۷ نوشته:

مصرع چهارم بدین عبارت هم صحیح است:

درده قدح باده که شب می گذرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۶۶