هوش مصنوعی: در این نوشته، شاعر از دوستش دعوت میکند که حقیقت را بشنود. او به زیبایی و خوشگلی باده و تن اشاره میکند و میگوید که در این جهان که فرصت و آرامش فراهم کرده است، زیباییها و جذابیتها مهم هستند. شاعر از دوستش میخواهد تا از زیباییهای زندگی لذت ببرد.
ریاد در ۷ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۴ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۵۵ نوشته:
این رباعی به خوبی نشون میده که اگر به گفته برخی خیام خداباور هم باشه دئیست بوده و نه تئیست. او اعتقاد داره اگر هم خدایی این جهان رو ساخته باشه براش سبیل تو و ریش من مهم نیست، مهم نیست تو چی میخوری ، کی میخابی، اصلن هستی ، نیستی، تو هم مثل سبزه مثل کوزه، این تفکر بنیان پرستش رو زیر سوال میبره
حمید رضا۴ در ۳ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۰، ساعت ۲۲:۰۴ نوشته:
می گوید: آفریننده، جهان را بر پایه ی قواعد و قوانینی معین و منظم بنیان نهاد و دخالتی در روند آن نمیکند.
به یاد ویروس کرنا افتادم که برای زیستن، خود را به جان هر انسانی که میتواند می اندازد.
برای آفریننده هم تفاوتی نمی کند که آن انسان چه نژاد، ملیت، مذهب، باور و شخصیتی را داراست، و اینکه آیا آن فرد، عاشق و ستایشگر و شکرگزار اوست و یا ناسزاگو به او. او دخالتی نمیکند.
اما این را میبینیمکه هر جا مردمانش بدور از ایدئولوژی و باورهای عجیب و غریب، با یکدیگر با مهربانی و احترام و درک برخورد کرده اند و عقل خود را به درستی بکار گرفته اند، آنجا درد و رنج و آسیب کمتری از این بیماری وجود دارد.
شاید پیام آفریننده این است که «لازم نیست» عاشق و ستایشگر و شکرگزار من باشید. «کافیست» با هر آنچه آفریده ام خوب باشید!
اگر آنچه «کافیست» انجام شد، میتوان آنچه «لازم نیست» را نیز انجام داد.
منظور خیام این است که اون کسی که این جهان به این عظمت رو سخت براش فرقی نمیکنه ریش بذاری یا سبیل . سعی کن دنبال می و باده ای باشی که همه عرفا بهش اشاره کردند (نه اون باده ای که چار نفر میخورن و می افتن خرناس میکشن و بعدش سر درد میگیرن و هزار بدبختی میکشن چون اگه این بود نیاز نبود توی این همه شعر عارفان بزرگ آورده بشه هر کسی میخوره و میتونه بخوره نیاز به گفتن نداره) پس به دنبال اون می باش و نزدیک شدن به یار بی نظیر وگرنه ریش و سبیل به چه درد خدا میخوره ؟
بهنام بهادری در ۳ سال قبل، شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۳۴ نوشته:
میگه برو حال کن که خدایی نیست، اگر هم باشه من و تو و کارامون و اداهامون براش مهم نیستیم، اتفاقا منظورش از می همون باده مست کننده است، چرا بعضی فک میکنن مستی فقط خرناس و سردرد هست، "گر می نخوری طعنه مزن مستان را" عزیز جان
ایمان مصدق در ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۱۲ نوشته:
به نگر من، نگارش این رباعی این گونه میتواند باشد: ای دوست حقیقت شنو از من سخنی: «با بادهی لعل باش و با سیم تنی»... کان کس که جهان کرد فراغت دارد، از رنجش چون تویی و ریش چو منی...این کیهان چنان بزرگ است که غمهای من و تو اهمیتی برای سازندهی آن ندارد...ما ناچیز هستیم...پس زیاد سخت نگیر...
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این نوشته، شاعر از دوستش دعوت میکند که حقیقت را بشنود. او به زیبایی و خوشگلی باده و تن اشاره میکند و میگوید که در این جهان که فرصت و آرامش فراهم کرده است، زیباییها و جذابیتها مهم هستند. شاعر از دوستش میخواهد تا از زیباییهای زندگی لذت ببرد.
هوش مصنوعی: ای دوست! به من گوش کن و حقیقت را بشنو. با شهدی سرخ و با زیبایی ای همچون نقره، زندگی کن.
هوش مصنوعی: دنیا به مانند یک کلبه است که از رنج و سختی خالی شده، و این شرایط برای افرادی مثل تو که زیبا هستید و من که دارای ریش هستم، خوشایند است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معبود خودی وعابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
ای دوست! حقیقت شنو از من سخنی
با بادۀ لعل کوش، با سیمْ تنی
کآن کس که جهان کرد، فراغت دارد
از سبلتِ چون تویی و ریش چو منی
ای چنگ، سرافگنده چو هر ممتحنی
در پای کشان زلف چو محبوب منی
گر حلق تراست خشک، پس در چه فنی؟
هم خشک زبانی تو و هم تر سخنی
یک روز نباشد که تو با کبر و منی
صد تیغ جفا بر من مسکین نزنی
آن روز که کم باشد آن ممتحنی
از کوه پلنگ آری و در من فگنی
معبود خودی و عابد خویشتنی
زیرا که برای خود کنی هر چه کنی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۹ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.