ترک چشمت می‌کند آماج‌گه محراب را
ما طمع داریم ازو دل‌جویی احباب را
با ستمکاران گیتی بد نمی‌گردد سپهر
عید قربان است دایم خانهٔ قصاب را
منزل نزدیک‌تر دارد خطر هم بیشتر
می‌دهد دوری ساحل مژدهٔ نایاب را
عاقلان را با خم زنجیر زلفت همسری است
یاد می‌گیرند ار دیوانه‌ها آداب را
بر ستمگر بیشتر دارد اثر تیغ ستم
عمر کوتاه از تعدی می‌شود سیلاب را
گر سواد زلف چندی دیرتر روشن شود
مصحف رویت نمی‌خواهد زخط اعراب را
زخم تیغت قبلهٔ دل‌ها است چسبان‌تر خوش است
ابروان پیوسته می‌باید بلی محراب را
چون هدف ما یک طرف تا چند و خلقی یک طرف
کوه از یک تیغ می‌نالد بنازم تاب را
یک سبب پیدا نکرد از بهر ناکامی خویش
گرچه بر هم زد کلیم این عالم اسباب را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره پیچیدگی و ناهمواری‌های عشق و دل‌ستایی است. شاعر با استفاده از تصاويری چون "ترک چشم" و "زخم تیغ"، تاثیرات عشق و دلدادگی را بر روح و روان انسان‌ها به تصویر می‌کشد. او به تضادهای زندگی مانند انتظار و ناامیدی اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌ورزد که حتی در سختی‌ها، عشق همواره می‌تواند امید را زنده نگه دارد. همچنین، شعر به عمده‌ی این مشکلات و دلهره‌ها به عنوان بخشی از تجربه انسانی می‌نگرد و از قضاوت‌های سطحی در مورد خود و دیگران پرهیز می‌کند. به طور کلی، این متن داستانی عاشقانه و فلسفی درباره محبت و مشکلات آن است.
هوش مصنوعی: چشم تو باعث شده که ما به سوی محراب بگریزیم و امیدواریم که دوستان به ما محبت کنند.
هوش مصنوعی: زندگی با ظالم‌ها به خوبی نمی‌گذرد و همیشه دلهره و ناامنی حاکم است. مانند روز عید قربان که همواره شاهد قربانی شدن و کشتن هستیم.
هوش مصنوعی: اگر چه خانه به ساحل نزدیک‌تر است، اما این نزدیکی خطرات بیشتری را به همراه دارد. از سوی دیگر، فاصله از ساحل، خبرهای نایاب و خوشی را به همراه می‌آورد.
هوش مصنوعی: عاقلان یاد می‌گیرند که چگونه با زنجیر زلف تو زندگی کنند، حتی اگر دیوانه‌ها هم نتوانند آداب را رعایت کنند.
هوش مصنوعی: تیغ ظلم بر ستمگر بیشتر تأثیر دارد، زیرا عمر او به واسطه تعدی‌ها کوتاه می‌شود، مانند سیلابی که جاری می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر تاریکی و دل‌نگرانی ناشی از زلف تو کمی بیشتر باقی بماند، نیازی به نوشتن و خواندن اعراب برای درک زیبایی صورتت نخواهد بود.
هوش مصنوعی: زخم تیغ تو برای دل‌ها مثل قبله‌ای است که دل‌ها به سوی آن می‌چرخند. ابروان پیوسته‌ات به گونه‌ای است که به جایی چسبیده و زیبا می‌شود؛ پس باید به عبادتگاه دل‌ها توجه کرد.
هوش مصنوعی: وقتی که هدف ما تنها به یک سوست و مردم به طرف دیگر، به شکل جدی و جدل، می‌کوشند، از این وضعیت به وجد می‌آیم و به قدرت تحمل و تاب‌آوری admire می‌کنم.
هوش مصنوعی: او به دنبال دلیلی برای ناامیدیش نرفت، هرچند که کلیم (حضرت موسی) این دنیا را تحت تأثیر عوامل گوناگون قرار داده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ابر برگیرد ز دریا لؤلؤ خوشاب را
باد بر دارد ز معدن عنبر نایاب را
این بیاراید ز عنبر سوسن آزاد را
وان بیاراید بلؤلؤ لاله سیراب را
از شقایق دشت ماند دکه بزاز را
[...]
زلف تو بر مه پریشان کرده مشک ناب را
شاخ شاخ افکنده بر گل سنبل سیراب را
از در مسجد درآ با آن دو ابروی و ببین
پشت سوی قبله رو در روی خود محراب را
پسته را تا زان دهان و لب رساند دل به کام
[...]
از تغار می چنان نوشم شراب ناب را
کبر نتواند ز دریا آنچنان برد آب را
در جفا دارد قرار آن چشم و در بیداد خواب
زانکه بردند از دل و چشمم قرار و خواب را
تا قیامت شام تنهایی بود در دیده خواب
[...]
نیست از زخم زبان پروا دل بی تاب را
مانع از گردش نگردد خار و خس گرداب را
تیغ را نتوان برآوردن ز زخم ما به زور
از زمین تشنه بیرون شد نباشد آب را
جوهر ذاتی است مستغنی ز نور عاریت
[...]
سایه از بی تابیم سیلی زند مهتاب را
اضطرابم جان درآرد کشته سیماب را
می شود خصم قوی از چرب و نرمی زیر دست
می کند پامال خود یک قطره روغن آب را
بر ضعیفان بیشتر می آید از دوران شکست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.