سیر گل امسال از تنهائیم دلخواه نیست
ز آشنایان غیر بلبل کس بمن همراه نیست
هر مرادی را بهمت می توان تسخیر کرد
دست کوته سهل باشد همت ار کوتاه نیست
نیست ما را دانه ای جز کاه در کشت امید
آنهم از بخت زبونم گاه هست و گاه نیست
ماو شمع انجمن را یک طبیعت داده اند
برنیاید از لب ما گر نفس جانکاه نیست
در پناه خاکساری ایمنم از گمرهی
هر کجا نقش قدم باشد بغیر از چاه نیست
طاعت مقبول درگاه الهی آگهیست
خامشی بهتر از آن ذکری که دل آگاه نیست
از ریاضت زرد رو مانند زاهد من نیم
کاب تخمیر وجود من بزیر کاه نیست
اینهم از کوتاهی بخت زبون باشد کلیم
گر مرا تار رسائی در کمند آه نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به تنهایی و ناامیدی خود اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس جز بلبل، که نماد عشق و آشنایی است، در کنار او نیست. او بیان می‌کند که با اراده می‌توان به هر آرزویی دست یافت، اما اگر همت و اراده کوتاه باشد، دستیابی به آن آرزوها سخت خواهد بود. او اشاره می‌کند که در زندگی چیزی جز ناامیدی برای او باقی نمانده و حتی خوشبختی نیز ناپایدار است. شاعر همچنین با نگاهی به ضعف خود و قدرت طبیعت، اشاره می‌کند که در جمع نیز نمی‌تواند به خوبی صحبت کند. او در نهایت به این نتیجه میرسد که به جای صحبت و ذکرهای بی‌حاصل، سکوت بهتر است و از عدم توفیق خود در زندگی شکایت می‌کند.
هوش مصنوعی: سیر و حال و روز گل امسال به خاطر تنهایی‌ام برایم خوشایند نیست. از آشنایان تنها بلبل است که در کنار من نیست و کسی دیگر همراهی‌ام نمی‌کند.
هوش مصنوعی: هر هدفی را می‌توان با تلاش و همت به دست آورد، اگرچه ممکن است در ابتدا به نظر برسد که کار راحتی نیست. اما اگر اراده و پشتکار داشته باشیم، هیچ چیز غیرممکن نیست.
هوش مصنوعی: ما در مزرعه امید فقط دانه‌ای از کاه داریم که آن هم به خاطر بدبختی و ضعیف بودن سرنوشتمان گاهی به دست می‌آید و گاهی نه.
هوش مصنوعی: ما را به عنوان شمعی در جمع قرار داده‌اند که نوری از خود نمی‌تاباند، مگر آنکه زندگی و نفس عمیقی در وجودمان باشد.
هوش مصنوعی: من با فروتنی و تواضع خود را در امنیت می‌دانم و هر جا که نشانه قدمی دیده شود، جز به سمت خطر نمی‌روم.
هوش مصنوعی: اطاعت و عبادت که مورد پذیرش خداوند قرار می‌گیرد، نشانه‌ای است از آگاهی و فهم عمیق. گاهی سکوت و عدم بیان بهتر از ذکر و نام بردن است، وقتی که دل انسان آن آگاهی و درک لازم را ندارد.
هوش مصنوعی: من به خاطر زهد و ریاضتی که کشیده‌ام، حالتی زرد و رنگ پریدگی دارم، اما در واقع وجود من چون خاک زیر کاه و بی‌اهمیت نیست و می‌توانم از آن عبور کنم.
هوش مصنوعی: این بیت به این موضوع اشاره دارد که کوتاهی و محدودیت بخت می‌تواند باعث ناامیدی و حسرت شود. شاعر بیان می‌کند که اگر او به حقایق و آرزوهایش نرسد، دلیلش این است که بخت او ضعیف است و در این شرایط، فقط آه و ناله‌اش باقی می‌ماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ایدل اندر پرده تقدیر کس را راه نیست
هیچ فهم از کشف اسرار سپهر آگاه نیست
فتنه ی گیتی مشو، زیرا که در زیر سپهر
یوسف امید اگر برجاست جز در چاه نیست
بر جوانی دل منه، چون دست فرمان فنا
[...]
زاهدِ ظاهرپرست از حالِ ما آگاه نیست
در حقِ ما هر چه گوید جایِ هیچ اکراه نیست
در طریقت هر چه پیشِ سالک آید خیرِ اوست
در صراطِ مستقیم ای دل کسی گمراه نیست
تا چه بازی رخ نماید بیدَقی خواهیم راند
[...]
دوست از حال دل آشفتگان آگاه نیست
آه کز دست غمش ما را مجال آه نیست
باد نوروزی ز گلشن میرسد لیکن چه سود
کز گل صد برگ من بوئی بدو همراه نیست
کشور دل بی حضور او خراب آباد شد
[...]
کار در دیر به غیر از جستن آن ماه نیست
کش ز اهل خانقه جستم یکی آگاه نیست
یک قدح خوردم که شد دود از دماغم سوی چرخ
چرخ گو خون خور ازین معنی که دود آه نیست
هر سفال کهنه در دیر مغان شد جام جم
[...]
زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست
بر در میخانه رفتن کار یک رنگان بود
خود فروشان را به کوی می فروشان راه نیست
هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.