گنجور

 
جویای تبریزی

آنکه چون جامی خورد آتش به بزمی در زند

آفت دوران شود گر ساغر دیگر زند

می تواند گشت از خوان که و مه کامیاب

دست تسلیم آنکه دایم چون مگس بر سر زند

می تواند روز و شب تاج سر افلاک بود

هر که استغنا چو مهر و ماه بر افسر زند

مدت ایام دولت پنج روزش بیش نیست

مدعی جویا چو گل گیرم که طبل زر زند

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode