آه تا برخاست از دل اشک غلتان میشود
چون هوا گیرد بخار از بحر باران میشود
شد ریاضت قوت روح ما که شمع بزم را
هر قدر میکاهد از تن روزی جان میشود
چون طلوع صبح کز فیض جهان روشن میشود
گر تو لبخندی کنی عالم گلستان میشود
ای دل از کوچکنهادیهای خصم ایمن مباش
یک شرر آتشفروز صد نیستان میشود
ساغر گل را چو باد صبح در گرد آورد
گلستان عشرتگه پیمانهنوشان میشود
روشن این معنی بود از ماه همچون آفتاب
هرکه شد از خود تهی لبریز جانان میشود
داد دل خود را بسیل اشک و از مژگان بریخت
واصل عمان چو گردد قطره عمان میشود
این به طور آن غزل جویا که سابق گفته است
«جای دندان سخت چون گردید دندان میشود»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق انسانی و تحولات درونی اشاره دارد. شاعر از اشکها و دردهای دل سخن میگوید که با بارش باران و بخار آن پیوند دارد. ریاضت و تلاش به روح قوام میدهد و وجود را تقویت میکند. هنگامی که صبح فرا میرسد و لبخند بر لبان مینشیند، دنیا به گلستانی از شادی تبدیل میشود. شاعر از دشمنی و مشکلات هشدار میدهد و یادآوری میکند که یک شعله آتش میتواند به آتشسوزی بزرگی تبدیل شود. ساغر گل نیز نشاندهندهی شوق و نوشیدن طعم زندگی است. در نهایت، شاعر به خودگذاری و آزاد شدن از خود اشاره میکند که منجر به اتصال با معشوق و خالی شدن از دغدغهها میشود. این نصیحت که باید از سختیها گذشت و انتظار شادی و وصال را داشت، در دل شعر نهفته است.
هوش مصنوعی: حسرت و اندوهی که از دل برمیخیزد، مانند اشک جاری میشود و زمانی که هوا تغییر میکند، مانند بخاری که از دریا برمیخیزد، احساس میشود.
هوش مصنوعی: ریاضت و تمرینهای معنوی باعث تقویت روح ما شده است، به طوری که هر چقدر از روشنایی شمع زندگی کم میشود، روح ما در آن روز به درک بیشتری میرسد.
هوش مصنوعی: وقتی صبح ظاهر میشود و جهان را روشن میکند، اگر تو لبخند بزنی، همه جا مانند باغ گل خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای دل، به کوچکتر از آنی که دشمن میسازد اعتماد نکن، چون یک جرقه میتواند آتش بزرگی راه بیندازد و نیستانهای زیادی را بسوزاند.
هوش مصنوعی: در صبح، وقتی باد ملایمی رد میشود، گلهای باغ را جمع میکند و در دل آن، فضایی شاداب و پر از لذت برای کسانی که نوشیدنی مینوشند، ایجاد میکند.
هوش مصنوعی: این جمله بیانگر این است که هر کسی که از خودخواهی و احساسات شخصی رها شود و دلش را خالی کند، میتواند به عشق و حقیقتی عمیق دست یابد و وجودش همچون ماهی که نورش را از خورشید میگیرد، پر از عشق و معنویت خواهد شد.
هوش مصنوعی: دل خود را با اشکهای فراوان داده و از چشمانش سرازیر شده است، همچنان که وقتی قطرهای از دریایی میریزد، به دریای دیگر بدل میشود.
هوش مصنوعی: این شعر به واقعیتی اشاره دارد که وقتی دندانها به سختی و آسیب میافتند، به تدریج احساس درد و مشکلات جدیدی به وجود میآید. در واقع، این بیت به تجربهای است که نشان میدهد در زندگی، گاه مشکلات کوچک میتوانند به مسائل بزرگتری تبدیل شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زلف گرد آور که بازم دل پریشان میشود
روی پنهان کن که بازم دیده حیران میشود
عقل و هوش و دل خیالت برد و جانم منتظر
تا هنوز از نرگس مستت چه فرمان میشود!
تا کیم سوزی که هر صبحی دعای صبر خوان
[...]
حسن را گر ناز او کالای دکان میشود
زود نرخ جان درین بازار ارزان میشود
طبع آلایش گزینی کادم بیچاره داشت
جبرئیل از پرتوش آلوده دامان میشود
صبر بیحاصل که جز عشق و مشقت هیچ نیست
[...]
خاک غربت در مذاقم آب حیوان میشود
صبح روشن خاطر از شام غریبان میشود
گرچه ننگ از نام ما داری چه شد، گاهی بپرس
لایق یاد ار نباشد خرج نسیان میشود
دیده ام تا سرکشیهایی خطت، در حیرتم
[...]
هر چه در دل نقش بندد آدمی آن می شود
خاک مجنون زود بازیگاه طفلان می شود
لاله و ریحان نگیرد جای درد و داغ عشق
ورنه بر پروانه هم آتش گلستان می شود
از مروت نیست ما لب تشنگان را سوختن
[...]
گر گشایم لب دمی، عالم پر افغان میشود
گر کنم دور آستین از دیده، طوفان میشود
پنبه برخواهم گرفت از داغهای خویشتن
مژده ده پروانه را کامشب چراغان میشود
تا مباد از پیش من بر هم خورد بازار ابر
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.