گنجور

 
ایرج میرزا

بشنو که لطیفۀ قشنگی است

این است حقیقت اصلِ معنیش

در دستۀ شاحسین بنگر

کان تُرک کفن فکنده در پیش

خواهد که کُشد سِنان و خُولی

کوبد قمه را به کلۀ خویش

آن ترک دگر ز سینه زن ها

فریاد کند ز سینۀ ریش!

کوبیدن اشقیا از این بِه؟!

دانایی و معرفت از این بیش؟