گنجور » همام تبریزی » غزلیات

شمارهٔ ۲۲۰

گلستانی و ما مستان بویی

چه باشد گر بیایم آرزویی

چو از روی تو محروم است چشمم

سحرگه با صبا بفرست بویی

میان ما چو پیوندی ست جانی

فراغت دارم از هر ماه رویی

مراد خضر چون آب حیات است

به چشمش در نیاید آب جویی

با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.

تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.