بخش ۱ - مثنوی تذکرهٔ العاشقین: ساقی ز می موحّدانه
بخش ۲ - در مناجات باری تعالی عزّ اسمهُ: یا رب، به نشید سینه ریشان
بخش ۳ - نعت سرور انبیا فخر بنی آدم محمّد مصطفی(ص): این ابر تری که خامه انگیخت
بخش ۴ - عرض زمین بوس به حضرت ختمی پناه علیه التّحیّه والثّناء: ای زادهٔ اوّلینِ قدرت
بخش ۵ - در منقبت شاه سوار عرصهٔ لافتی سلام اللّه علیه: بر تارک خصم شاه مردان
بخش ۶ - در مدح جدّش شیخ زاهد گیلانی سروده است: کو دل که رهِ مدیح پویم؟
بخش ۷ - دربارهٔ پدر دانشمند خود سروده است: آذین چو کلام کلک بندد
بخش ۸ - اندرز به شاه صفوی: ای وارث کشور سلیمان
بخش ۹ - تمثیل: ز استاد، که باد روح او شاد
بخش ۱۰ - در مخاطبهٔ نفس و خاتمهٔ کتاب گوید: دریاب حزین، که در چه کاری
بخش ۱۱ - مناجان: ای بر رخ عالمی درت باز