mehdi nasiri
mehdi
mehdi nasiri در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۱۸ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۴۴:
منبع: کلیات غزلیات خسرو، جلد چهارم، جمع و تصحیح اقبال صلاح‌الدین، تجدید نظر سید وزیرالحسن عابدی، ناشر پیکیچز لمیتد، لاهور، پاکستان، ۱۹۷۵ م، ص ۲۶۱، غزل شمارۀ ۱۸۴۴.
mehdi nasiri در ۴ ماه قبل، دوشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱۲:
بیت «فریدون فرخ فرشته نبود» در شاهنامۀ چاپ مسکو در بخش ملحقات آمده است.
منبع: شاهنامۀ فردوسی، براساس چاپ مسکو، به‌کوشش سعید حمیدیان، نشر قطره، چاپ دوازدهم، ۱۳۹۲، جلد اول، بخش ملحقات، صص ۲۵۱ و ۲۵۲.
بیا تا جهان را ببد نسپریم
بکوشش همه دست نیکی بریمنباشد همی نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگارهمان گنج دینار و کاخ بلند
نخواهد بدن مر ترا سودمندسخن ماند از تو همی یادگار
سخن را چنین خوارمایه مدارسخن را سخن‌دان ز گوهر گزید
ز گوهر ورا پایه برتر سزیدتویی آنکه گیتی بجوئی همی
چنان کن که بر داد پوئی همیفریدون فرخ فرشته نبود
ز مشک و ز عنبر سرشته نبودبداد و دهش یافت آن نیکوئی
تو داد و دهش کن فریدون توئیفریدون ز کاری که کرد ایزدی
نخستین جهان را بشست از بدییکی بیشتر بند ضحاک بود
که بیدادگر بود و ناپاک بوددو دیگر که گیتی ز نابخردان
بپرداخت و بستد ز دست بدانسدیگر که کین پدر باز خواست
جهان ویژه بر خویشتن کرد راستجهانا چه بدمهر و بدگوهری
که خود پرورانی و خود بشکرینگه کن کجا آفریدون گرد
که از پیر ضحاک شاهی ببردببد در جهان پانصد سال شاه
بآخر بشد ماند ازو جایگاهجهان جهان دیگری را سپرد
بجز درد و اندوه چیزی نبردچنینیم یکسر که و مه همه
تو خواهی شبان باش و خواهی رمه
برای اطلاعات بیشتر رجوع کنید:
چاپ هشت جلدی خالقی مطلق، انتشارات مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۹۶، ج ۱، ص۸۵، بیت ۴۸۹.
چاپ چهار جلدی خالقی مطلق، انتشارات سخن، چاپ دوازدهم، ۱۴۰۰، ج ۱، ص ۴۸، بیت ۴۹۳.
چاپ مهری بهفر، دفتر یکم، نشر نو، چاپ پنجم، ۱۴۰۰، ج ۱، ص ۳۸۱.
چاپ میرجلال‌الدین کزازی، ویراست دوم، انتشارات سمت، چاپ هفتم، ۱۳۹۰، ص ۶۷.
mehdi nasiri در ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود » بخش ۲ - داستان نوش‌زاد با کسری:
بیت:
اگر در دلت هیچ حب علی‌ست
تو را روز محشر به خواهش ولی‌ست
سن‌ژوزف بیروت:
اگر در دلت هیچ حبّ علی‌ست
ترا جدّ شبّر به خواهش مَلی ست
mehdi nasiri در ۴ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۶:
هر کس کسکی دارد و هر کس یاری
هر کس هنری دارد و هر کس کاری
ماییم و خیال یار و این کورۀ دل
چون احمد و بوبکر به گوشهٔ غاری
کلیات شمس، رباعی 1758، ص 1439
mehdi nasiri در ۴ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۸۶:
هر کس کسکی دارد و هرکس یاری
آن یار وفادار کجا شد؟ باری
گر پیش سگی شِکَر نهی خرواری
میل دل او بوَد سوی مُرداری
کلیات شمس، رباعی 1757، ص 1438
mehdi nasiri در ۴ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۲:
بیچاره‌تر از عاشق بی‌صبر کجاست؟
کاین عشق گرفتاریِ بی‌هیچ دواست
درمان غم عشق نه بُخل و نه ریاست
در عشق حقیقی نه وفا و نه جفاست
کلیات شمس، انتشارات هرمس، ص 1276
mehdi nasiri در ۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۱۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۳۷:
رفته رَهِ دُرُشتِ من بارِ گِران زِ پُشتِ من
دِلْبَرِ بُردبارِ من آمده بُرده بارِ من
این خوانش اشتباه است:
رفته رَهِ دُرُشتْ من بارِ گِران زِ پُشتْ من
دِلْبَرِ بُردبارِ من آمده بُرده بارِ من
mehdi nasiri در ۴ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۴:
دَمِ او جانْ دَهَدَت، روزِ نَفَخْتُ بِپَذیر
کارِ او کُنْ فَیَکوُن است، نه موقوفِ عِلَل
از چندین استاد دربارۀ خوانش صحیح این بیت پرسیدیم.
این خوانش صحیح است.
mehdi nasiri در ۴ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۵:
گفتم: «بجهم همچو کبوتر ز کفت»
گفت: «ار بجهی، کند غمم مُستَخِفت»
گفتم که: «شدم خوار و زبون و تلفت»
گفت: «از تلف منست عزّ و شرفت»
mehdi nasiri در ۴ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۱۵ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۳۶:
بیت آخر چنین است:
اگر عطّار با او هم برفتی
نیرزیدیش عالَم برگِ کاهی
ص 684 چاپ تقی تفضلی
mehdi nasiri در ۵ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۱۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹:
این رباعی از عطّار نیشابوری است. لطفاً بنگرید به:
مختارنامه، عطّار نیشابوری، تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی، انتشارات سخن، چاپ سوم، صفحه 296