محمد غافری
محمد غافری در ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۸ در پاسخ به ali دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
لطف کنید و نشانی های مندرج در کتاب مقدس را التفات بفرمایید. ممنون.
محمد غافری در ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۶ در پاسخ به امیر میرسیاح دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
شما باید فراموشکار باشید. نسخه ی قزوینی-غنی جلو روی من است و خدا را می گوید. نسخه انجوی را هم دارم ولی در دسترسم نیست. بله نسخه ی سایه خدایا می گوید. شاملو را نمی دانم.
محمد غافری در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۵ در پاسخ به مصطفی ممتاز دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۷ - داستان پیر زن با سلطان سنجر:
آفرین بر شما! مجروح را با جسم هم قافیه کردید. صد آفرین! جناب نظامی باید در مکتب شما شاگردی می کرد.
محمد غافری در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۳ در پاسخ به نادر دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۷ - داستان پیر زن با سلطان سنجر:
به چه استنادی؟؟؟؟
محمد غافری در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۲۱ در پاسخ به هاملت دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۷ - داستان پیر زن با سلطان سنجر:
این که وزنش نمی خواند و درست نیست!!! اصلاً شما چرا با این همه کمالات خودتان یک مخزن الاسرار نمی سرایید؟
محمد غافری در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۷:۱۷ در پاسخ به کینگو دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲۷ - داستان پیر زن با سلطان سنجر:
این پیشنهاد را بر چه اساسی می فرمایید؟ رطل به معنی پیاله است و با وضعیت شحنه ی مست مطابقت دارد. حافظ هم در جایی می فرماید: راهی بزن که آهی با ساز آن توان زد//شعری بخوان که با او رطل گران توان زد. من فکر می کنم دوستان قبل از اظهار نظر بهتر است یک تحقیق کوچک راجع به موضوع مورد بحثشان بکنند بد نیست.
محمد غافری در ۲ سال قبل، دوشنبه ۸ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۳۷ در پاسخ به همایون دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱:
با عرض سلام خدمت آقای همایون، خوشحال می شوم اگر لطف کنید و قراینی که موجب شده این غزل را به قبل از دیدار شمس بدانید بنویسید. ضمناً توضیحی هم در باره ی بهار دیگر/مستی هم اگر بدهید ممنون می شوم. راستی تا آنجا که این شاگرد کوچک اطلاع دارم نام ایشان جلال الدین بوده نه جلال دین. آیا در کتاب های معتبری به این نام نامیده شده؟ باز هم از لطفی که می فرمایید سپاسگزارم.
محمد غافری در ۲ سال و ۱ ماه قبل، جمعه ۶ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۵:۳۱ در پاسخ به هانیه دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹:
به نظر می رسد که کلمات ترکی هستند. از یک ترک زبان کمک بگیرید.
محمد غافری در ۳ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۰۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷ - مطلع دوم:
با سلام و درود و صد آفرین بر همت والای شما برای به وجود آوردن چنین سایت با ارزشی. دراین قصیده مصراع دوم از بیت 17 مصراع دوم از بیت 16 تکرار شده است. به احتمال زیاد اشتباه تایپی است. مصراع صحیح برا بیت 17 بر اساس نسخه ی مرحوم فروغی این است: هنوز نظم ندارد نظام و شعر شعار موفق باشید
محمد غافری در ۴ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
با سلام خدمت گردانندگان زخمت کش سایت گنجور. در مصراع دوم از بیت اول "سخی" اشتباه است، باید "سخن" باشد.
محمد غافری در ۴ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۱۹ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۴:۳۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۸۶ - دیدن خواجه طوطیان هندوستان را در دشت و پیغام رسانیدن از آن طوطی:
با سلام جناب رحمانی
مشت های نیست، مُشتَهایِ هست. از مشتقات این فعل یکی هم اشتهاست که در فارسی مورد استعمال فراوان دارد چه اشتها به غذا یا مال یا سایر امیال.می گوید که اشتهای زیرکان به صبر است در حالی که میل و اشتهای کودکان به حلواست.
محمد غافری در ۵ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۵ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۴۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۸۶ - قصهٔ آن مرغ گرفته کی وصیت کرد کی بر گذشته پشیمانی مخور تدارک وقت اندیش و روزگار مبر در پشیمانی:
با سلام،
معنی بیت "بعد از آن گفتش..." این است که در شکم من مرواریدی کتیم (پنهان) است که ده درمسنگ وزن دارد. درمسنگ واحد وزن است معادل یک گرم.کتیم به معنی پنهان است. کلمات مکتوم و کتمان هم از همین ریشه اند.
ضمناً در بیت ماقبل آخر هم، چنانکه یکی دیگر از دوستان هم تذکر داده اند، "تخم افکندن صحیح است و نه "تخت افمندن".
محمد غافری در ۶ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۲۱ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۹ - سبب آنک فرجی را نام فرجی نهادند از اول:
با سلام، نظر آقای غلامی درست است. بدریدن رسم الخط صحیح است. به نظر می رسد که دوستان گنجوری همه ی "ب" ها را به "به" تغییر داده اند که در بیشتر موارد درست است ولی باید به استثنا ها هم توجه کرد. مثلاً "بجز" را "به جز" نوشتن خطاست.
محمد غافری در ۸ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۶ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۲۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی اردشیر » بخش ۱۰:
با سلام
تیزگردان درست است نه تیر گردان. ظاهراً نقطه اش جا افتاده است.
محمد غافری در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۷:
ولی به شکل :
از آن پس نمیرم که من زنده ام
که تخم سخن من پراکنده ام
که در همین متن حاضر هم می بینید آمده است.
از لحاظ معنا و محتوی یکی است
محمد غافری در ۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۷:
واما بیت سوم یعنی
نمیرم ازین پس ....
در نسخه های معتبر شاهنامه نیست.
محمد غافری در ۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۹ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۰۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۷:
با سلام
در پاسخ آقای جواد باید بگویم که دو بیت اول یعنی:
بناهای آباد گردد خراب
ز باران و از گردش آفتاب
پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
در قسمت ستایش از سلطان محمود پس از جنگ دوازده رخ آمده است. یکی دو بیت پس از آن هم این هاست.
برین نامه بر سال ها بگذرد
همی خواند آن کس که دارد خرد....
محمد غافری در ۹ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۰۵ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳:
با سلام
مصراع اول بیت دوم باید
با غم خود آشنا کردی مرا
باشد. بدون یاء پس از آشنا.
موفق باشید
محمد غافری در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:
دوستی تذکر دادند که بر کی دهد ماضی مطلق نیست و درست هم گفتند. با پوزش از خوانندگان!
محمد غافری در ۹ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:
با سلام به گردانندگان سایت گنجور و این که سعیشان مشکور و مأجور باد!
من می خواستم با تأیید سخنان مرحوم استاد دکتر محمد جعفر محجوب یکی دو نکته را به اطلاع خوانندگان برسانم.
اول این که مصراع دوم بیت اول را بعضی و از جمله استاد شجریان، که من از دوستداران پروپا فرص صدایشان هستم، به غلط چنین خوانده اند:
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم
چرا به نظر من این غلط است؟ اگر توجه کنید همه ی افعال این غزل به شکل ماضی مطلق اورده شده اند. از قوافی بگیرید تا افعال دیگر مثل: بر کی دهد، درویشی نبود، جنگ داشت، کس نکرد، خود دادی وغیره همه و همه ماضی مطلق هستند. در حالی که (آنچه می پنداشتیم) ماضی استمراری است و با ساختار غزل نا همگون. بنابراین همان شکل (ما پنداشتیم) که در متن آمده است صحیح می باشد. اگر امکانی دست بدهد این نظریه و مطلب بعدی را به نظر استاد شجریان خواهم رساند.
دوم مصراع دوم بیت چهارم است که بعضی خطا کردیم و پاره ای از جمله استاد شجریان ندانستیم خوانده اند. در این باره مرحوم استاد دکتر محجوب به اندازه ی کافی داد سخن داده اند و من تنها در تأیید گفته های ایشان باید بگویم که این آثار میراث همه ی ایرانیان است و هیچ کسی حتی اگر در حد استاد شجریان باشد و یا مرحوم احمد شاملو حق تغییر آن ها را به میل خود ندارد. مگر این که دلیل و مدرکی همه پسند برای این کار داشته باشند. از جمله این که اکثر نسخ اولیه ی دیوان خواجه چنان بوده باشند. اجتهاد در برابر نص، آنچنان که مرحوم شاملو عمل کرده اند، شایسته ی یک کار تحقیقی نیست. خدا رحمتشان کند.
با جناب بهرام مشهور هم موافقم که "کمینه" را خانم ها به کار می برند. مگر این که جناب قلاوند اکرم باشند و نه کرم که در این صورت این واژه را درست به کار برده اند.