محمد رضا در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۲:۱۹ دربارهٔ رهی معیری » چند تغزل » ماه قدح‌نوش:

به نظر می رسد عنوان شعر ماه قدح نوش باشد.

آرمین در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۲۴ - حکایت پروانه و صدق محبت او:

سلام
با تشکر بسیار از شما عزیزان
فکر می کنم در بیت چهارم کلمه ی "روز" نابجا باشد
چرا که قافیه ی مصراع اول "کور" است.

شکیب سالک در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۰:۳۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷۴:

در این فرد یک حرف س کمبود است اگر لطف مایید آنرا اصلاح نماییید.
نرگستان عبرتیم همه
که باید نرگسستان شود

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۵۵ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۸:

نادرست:
تاوان دل عطا بکن ای دل شکن که ما
از دفتر معامله این باب شسته ایم

درست:
تاوان دل عطا مکن ای دل شکن که ما
از دفتر معامله این باب شسته ایم

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۴۱ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:

نادرست:
موسی آرید به این دیر که ارباب نظر
آتش طور ز روی صنم افروخته ایم
درست:
موسی آرید به این دیر که از تاب نظر
آتش طور ز روی صنم افروخته ایم

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:

نادرست:
سجدهٔ برهمن این جا نه حرام است، بیا
که صد آتشکده در کنج غم افروخته ایم
درست:
سجده، ای برهمن این جا نه حرام است، بیا
که صد آتشکده در کنج غم افروخته ایم

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:

نادرست:
شب غم تا به عدم راه برد دلبر کام
آتشی راه به راه عدم افروخته ایم
درست:
شب غم تا به عدم راه برد دل هر گام
آتشی راه به راه عدم افروخته ایم

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۳ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۳۷ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۵:

نادرست:
از دل این شعله چو داغ صنم افروخته ایم
آتش بتکده را در حرم افروخته ایم
درست:
از دل شعله چو داغ صنم افروخته ایم
آتش بتکده را در حرم افروخته ایم

سعید م در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۶:۳۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۵:

از اونجایی که خیام انسان رو به جام و یا به کوزه تشبیه می کند و خدا رو به کوزه گر
این شعر ایم معنی رو معنی رو می ده که خدا چنین انسانی رو می افرینه که همه ستایشش می کنند بعد بر زمین می زندش
به نظر شما اگه کوزه گر کوزه بسازدو باز بر زمین بزندش دیوانه نیست؟

مصطفی علیزاده در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۵:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱:

سلام
واج آرایی زیبای این بیت را دوست دارم
رسم عاشق کشی و شیوه ی شهر آشوبی ...

رسته در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۷:۲۴ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۳:

خانم یغمایی
اگر دو نکته را در حاشیه نویسی مبذول دارید برای تصحیح کننده راحت تر خواهد شد:
شماره ی بیت را و کلمه ی نادرست را ذکر کیند و از نقل تمام بیت خود داری کنید، دو دیگر منبعی را که به آن استناد می کنید ذکر بفرمایید، مثلا در مورد این غزل اگر این چنین بنویسید راحت تر خواهد بود
بیت 3
نادرست: عقل
درست : قتل
مببع : نسخه ی چاپی جواهری و یا نسخه ی دیکر
بیت 5
نادرست: شسته
درست : شیشه ی
منبع : فلان و بهمان

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۲:۰۳ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۳:

نادرست:
شیرین نکرده ایم لب از گفت و گوی کس
لب ها به زهر شستهٔ افسانهٔ خودیم
درست:
شیرین نکرده ایم لب از گفت و گوی کس
لب ها به زهر شیشه ی افسانهٔ خودیم

پیرایه یغمایی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۲:۰۲ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۳:

نادرست:
با غم نشسته ایم به تدبیر عقل خویش
ما آشنا به دشمن و بیگانهٔ خودیم
درست:
با غم نشسته ایم به تدبیر قتل خویش
ما آشنا به دشمن و بیگانهٔ خودیم

محسن جلالی در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۱۲ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۰۰:۲۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۶ - داغ لاله:

داستان این شعر داستان دختری است که عاشق شهریار بود و از اظهار عشقش به استاد خجل بود و آنقدر لب نگشود که باد خزان گل لاله را پرپر کرد /شهریار نامه ای که او زیر کتاب گذاشته بود را بعد از مرگ لاله خئاند و این شعر حزین و پر درد را سرود.

م- ع در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۱۰۷ - راه عمل:

این شعر حاوی نکات تربیتی بسیاری است که با شیوه ای زیبا و ظریف بیان شده و تاثیر زیادی بر شنونده دارد . برایم جای سوال است که چرا جای این اشعار در کتب درسی مدارسمان استفاده ی درست نمیشود .ملتی که دارای پشتوانه ی قوی در شعر و ادب است متاسفانه از ان دور افتاده است . امید آنکه قدر این دریای ادب را بدانیم و علاوه بر استفاده خودمان از آن ، انتقال به نسل جوان بدهیم .

م- ع در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۰۷ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۷۹ - دماوندیۀ دوم:

صحبت کز دل برآید لاجرم بردل نشیند .
بعضی اشعار بواسطه ی زیبایشان تاثیر گذار ند .شعر دماوند علاوه بر زیبایی کلام برخاسته از دل سوخته و دردمند یک هنرمند درد آشناست که تاثیر دو جندان بر خواننده میگذارد . خداوند روح این شاعر آزاده را قرین رحمت کند که تاثیر کلام او همواره برقرار است .

م- ع در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۰۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » چهارپاره‌ها » کسری و دهقان:

بعضی اشعار بحدی قوی و پر مغز هستند که تاثیرات تربیتی زیادی از خود برجای می گذارند . این شعر از جمله اشعاریست که سالها پیش در کتاب درسی مان آن راخوانده بودیم و ما را با مفهوم وسعت نگرش داشتن و خود را تنها ندیدن آشنا ساخت . نگرشی که شاید با صدها استدلال و بحث نتوان آموزش داد و مرحوم ملک الشعرا ی بهار به این زیبایی آن را آموزش داده . خدایش بیامرزد

مرضیه - علمدار در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۲۱:۴۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷:

حکیم خیام در این رباعی فرد خوشبخت را کسی میداند که علاوه بر سالم بودن بقدر کفایت مال و منال و سر پناه دارد و محتاج کسی نیست . خیام خوب زندگی کردن را در زیاد داشتن نمی بیند در آزاد بودن از قید بندگی و بردگی دیگران می داند . خدا روحش را قرین رحمت کند .

ALI در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۲۰:۱۴ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۶۳:

DOORI AZ VATAN...KOORI DAR GHORBAT...HAMASH DARD O GHAM...DOOR AZ YAR O HAMDAM.

شادان کیوان در ‫۱۴ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۰، ساعت ۱۸:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲:

" گشادِ کار" در بیت اول با کسرهُ بین، بمعنای گشایش و رونق کار است. نکتهُ ظریفی هم که در این مصرع وجود دارد اینستکه با کلمهُ "گشاد" شروع میشود که یک معنای آن گشود یا باز کرد است و با کلمهُ "بست" تمام میشود که معنای مخالف آنرا دارد.
در بیت دوم "قصب" بمعنای پارچهُ ابریشمین است و اگر تار هایی از طلا هم در آن بکار میبردند، میشد "قصب زرکش" یا زرکشیده. در کتاب حافظ زنده یادان علامه قزوینی و دکتر غنی در حاشیهُ این بیت آورده شده که بجز معدودی از نسخ، در باقی "قصب زرکش" آورده شده اما با توجه باینکه آن دو بزرگوار همچنانکه در مقدمهُ کتاب ارزشمند خود نیز آورده اند، ملاک را قدمت مأخذ اختیار کرده و با وسواسی زائدالوصف این وابستگی را حفظ فرموده اند، لذا با وجود آنکه بنظر میرسد در این بیت معنای "قصب زرکش" بر "قصب نرگس" ارجح باشد، همچنان به آنچه که در مأخذ قدیم تر آمده وفادار مانده و قصب نرگس آورده اند و ما هم باحترام آن بزرگواران قصب نرگس میخوانیم و آنرا پارچهُ ابریشمین زیبا معنا میکنیم.
در بیت سوم واژگانی چون غنچه، گره گشودن، نسیم و هوا آمده که یک توضیح عمومی در این باره خالی از لطف نیست.
در ادبیات شاعرانهُ پارسی برای "نسیم"، " نسیم شمال" ، "باد" ، " باد شمال" ، "صبا" ، "باد صبا" "نسیم صبح" و تعابیری دیگر از این قبیل، مأموریت ها و وظایفی منظور شده که همگی از برداشتهایی شاعرانه ،عاشقانه و عارفانه نشأت گرفته اند و شیرینی و حلاوتی خاص دارند.
قبل از اینکه وارد بحث این وظایف و مآموریت ها شویم شاید ذکر این نکته ما را به رسیدن به حال و هوای شاعر در خلق چنین تعبیراتی کمک کند. درهر صبحگاهان بواسطهُ طلوع زود تر آفتاب در مناطق شرقی تر و شمالی تر و لاجرم گرمتر شدن هوای آن نواحی، معمولا اختلالاتی در فشار هوا پدید میاید و این باعث میشود نسیمی از مناطق پر فشار تر به مناطق کم فشار تر بوزد و خنکای صبح را بهمراه رطوبت شبنم نشسته بر گلها و عطر گل و گیاه دشت را با خود بهمراه بیاورد. حال اگر به ایران نسبتا گرم و خشک ومناطق مرکزی چند صد سال پیش آن برگردیم، که هنوز نه از تهویهُ مطبوع خبری بود و نه از کولر، به لطف و صفای این نسیم بیشتر پی خواهیم برد. پس طبیعی است که شاعر در آن ساعات بامداد، با این نسیم حالی دیگر داشته باشد و با آن باب محاوره و گفتگوبگشاید بگونه ای که گویی با او درد دل میکند و راز دل میگشاید و خواسته هایی با او در میان مینهد.
باری، از جمله خواسته هایی که میتوان به آنها اشاره کرد، پیام آوردن از یار، پیام بردن به یار، گرفتن سراغ از یار، پوییدن بوی یار از وی و . . .و از جمله کارهایی هم که به این نسیم نسبت داده شده ، بازی با سر زلف یار و افشاندن بو و عطر یاراست و همینطورعشقبازی با غنچه و گشودن بند قبای آن و دریدن پیرهن بر گل . میدانیم که گل در فعل و انفعالی طبیعی و برای حفاظت از تخمدان و تخمک در مقابل سرمای شب، گلبرگها و کاسبرگها را بر خود جمع میکند و با دمیدن خورشید و گرمتر شدن هوا گلبرگها از هم باز میشوند. با توجه باینکه این باز شدن گل کم و بیش همزمان با وزیدن این نسیم صبح انجام میشود، با تعبیری بسیار عاشقانه و شاعرانه، وزش نسیم در لابلای گلبرگها را به عشقبازی نسیم با غنچه وگشودن بند قبای آن نسبت داده اند. باری با این توضیحات درک مفاهیم بیت سوم این غزل آسانتر میشود که چگونه شاعر پیامی از یار دریافت کرده و گرهی هم از دل غنچه گشوده شده است.