احمد مبارک در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۰:
با سلا م های دوستانه ،
در غزل شماره 261 در ردیف مصراع های دوم ترتیب انها کاملا" بر هم خورده است.
مطلع غزل در چاب کابل ص 31 و در دیوان بیدل با ویرایش دکتر م س سروری، نشر علم، غزل شماره 73صفحۀ 137 چنین است:
بر سنگ زد زمانه زبس ساز آشنا
در سرمه گرد می کند آواز آشنا
در حالیکه فعلا" در گنجور نوشته شده:
بر سنگ زد زمانه ز بس ساز آشنا
آه از فسون غول به آواز آشنا
آه از فسون غولِ ، به آواز آشنا ...... مصرع دوم مقطع غزل است.
در اثر این اشتباه همۀ ابیات غزل بی معنی گردیده و این جفای بزرگ وحتی نا بخشودنی بر ابوالمعانی بیدل است.
لطفا" با زود تر ین فرصت به رفع این خطا اقدام کنید. و یا این غزل را حذف نما ئید.
موفق باشید.
علی رجبی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷:
من هم با نظر جناب بزرگمهر موافقم. "که به تلبیس و حیل دیو مسلمان نشود" بی معنی است. دیو قرار نیست مسلمان شود که حالا بخواهد با تلبیس و حیل مسلمان شود. در ثانی مسلمان شدن تلبیس و حیل نمی خواهد بلکه صفای باطن میخواهد. بنده معنقدم علیرغم اینکه اکثر مصححین "سلیمان" را درست میدانند، حضرت حافظ سخن گزاف نمی گوید. جنابان قزوینی و غنی افراد محترمی هستند، اما نمی توان بی معنی شدن شعر را به صرف تصحیح آن دو بزرگوار توجیه کرد. امیدوارم در ارج نهادن به اصالت شعر پارسی موفق باشید.
بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی
ناشناس در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۰۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹:
خیام هیچ وقت خودش رو پرهیزکار نمیدونه! مشکل اینجاست، کاری به پارسا بودن یا نبودن خیام ویا دنیوی و اخروی بودن می و معشوق ندارم.
یاسر در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۲۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۱ - آغاز داستان:
در جواب امین
"معمور" اینجا به معنای پرعمر یا قدیمی نیست؛ بلکه به معنای آباد (از عمران) میآد.
ناشناس در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۲۲ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲:
بیت چهارم زبان حال امروز ماست
محمد رضا رجبی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۲۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۸۴ - قصهٔ بازرگان کی طوطی محبوس او، او را پیغام داد به طوطیان هندوستان هنگام رفتن به تجارت:
بیت 11 آخرین لغت بوستان است نه گلستان.ممنون
فرود در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:
بی نظر جان، برخی مثل من از اطلاعات ادبی بی بهره اند، برخی مثل تو از تربیت. من که گفتم بی نظر بمانی سنگین تری، گوش نکردی و دستت رو شد
عمر در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۲۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱ - سرآغاز:
سلام خدمت همه دوستان.اکه کسی هست که مثل من از خوندن ابیات مولانا چیزی بجز لذت بردن از لحن و اهنگ یا لذت از اینکه داره شعر یه شاعر و عارف بزرگ رو میخونه چیزی عایدش نمیشه.تمنا میکنم حتما کتاب تفکر زائد نوشته محمد جعفر مصفا رو بخونه.هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش/ما همه لاشیم با چندین تلاش.والله المستعان
عمر در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۵۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴:
اتفاقا منم بعد از شنیدن اون ساز و اواز همایون چون خیلی خوشم اومد اومدم سرچ کنم ببینم مال کیه.واقعا خیلی محشره.اونای که شجریان گوش میدن اگه گوش کنن یاد خود استاد میافتن.همین الانم دارم گوش میدن...
حاجیکلایی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۰۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:
با سلام و درود
خیام و عطار از نیشابور اولی در عرفان زمینی و دیگری در عرفان (جنبه روحانی) گل کاشتن.
فوق العاده هستند.زیبا می سرایند و انسان را به پرواز در می آورند اولی خرد انسان و دیگری روح انسان را.
به نظر بنده زوج خیام - عطار کل عرفان را پوشش می دهند و شاید دیگر نیازی به ارجاع به شاعران دیگه نباشد مگر سعدی که مسائل اجتماعی را به بهترین نحو ممکن و زیبا بیان می کند.
حق نگهدار دوستان
مریم در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸۶:
مصرع 2 بیت آخر باید "به" قبل از وطن اضافه شود:
به ظهور نیر خود "به" وطن بصارتی کن
حمید عمی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۰۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:
با سلام
لطفاً توجه داشته باشید که حاشیهها برای ثبت نظرات شما راجع به همین شعر در نظر گرفته شدهاند. در صورتی که در متن ثبت شدهی شعر در گنجور غلط املایی مشاهده کردید، یا با مقابله با نسخهی چاپی در دسترستان اشتباهاتی یافتید، در مورد این شعر نظر یا احساس خاصی دارید یا مطلب خاصی در مورد آن میدانید یا دوست دارید دربارهی آن از دیگران چیزی بپرسید یک حاشیه برای آن بنویسید. لطفاً از درج مطالب غیرمرتبط با متن این شعر خاص خودداری فرمایید و حتیالامکان سعی کنید متن حاشیهی خود را با حروف فارسی درج کنید (حاشیهها بازبینی خواهند شد و موارد غیرمرتبط و ناقض این نکات حذف میشوند).
محمد فخارزاده در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۵:۵۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان سیاوش » بخش ۵:
بیت 67 به صورت زیر هم آمده که روان تر است:
چنین است کردار گردنده دهر
گهی نوش یابی از او گاه زهر
منبع: داستان سیاوش دکتر منصور رستگار
احسان در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۴۷ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » حکایت بط » حکایت بط:
فکر میکنم مصراع دوم بیت ششم این طور صحیح باشه:
زانکه زاد و بود من در آب بود
م.ربیعی در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سهشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۰:
سعدی در این ابیات زیبا پاسخ پرسشگر را انتساب علم غیب به خداوند و تجلی آن برای اولیا باذن او دانسته که صدالبته درست است ، اما بنظر بنده پاسخ دیگر این است که یعقوب انتهای قصه بسی دردکشیده تر ، دلصاف تر و روشندل تر از یعقوب ابتدای داستان است! والله اعلم!
بی نظر در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۴۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:
فرود،ک
توی حوزه ادب وجود بی ادبی چون تو قدر ادب رو نشون خواهد داد.باش و ادامه بده که قدر ادب جلوه کنه
فرود در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:
بی نظر جان، همان بی نظر می ماندی سنگین تر بودی
عبدالحق در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر:
تمجید فردوسی بزرگ از حضرت زردشت نشان از بی تعصب بودن فردوسی است ودلیلی بر مسلمان نبودن نیست چون بسیاری از مسلمانان مثل ابوالکلام ازاد حضرت زردشت را ستوده اند ایا این دلیل بر این است که ابوالکلام ازاد مسلمان نبوده البته من بی طرف هستم وبه زردشت وتعالیمش بسیار احترام میگذارم
صفت الله "صفی" در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۳۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴:
فنا فی الله شدن یعنی از بین بردن هستی خود و گم شدن در هستی حق. حضرت رسول اکرم صلی الله تعالی علیه وسلم می فرمایند: موتوا قبل ان تموتوا. یعنی پیش ازینکه مرگ طبیعی تان فرا رسد خویش بکشید یعنی مثل مرده و میت تواضع اختیار کنید و از اسراری که بعد از مرگ انسان آگه می شود آگاه گردید. حضرت منصور حلاج نیز فنا فی الله شده بود بناء بغیر از الله چیزی دیگری را نمی دید. و از همین لحاظ انا الحق می گفت. بیدل دهلوی رح نیز درین مورد می فرماید:
بیدل از اندیشه اوهام باطل سوختم
بر سر داغم فشان خاکستر منصور را
و تشکر زیاد ازینکه چنین یک گنجور جامع را ساخته و در دسترس علاقمندان علم و ادبیات گذاشتید. ممنون شما.
علی اصغر یزدانی مقدم در ۱۲ سال و ۸ ماه قبل، چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۱:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۵: