احمد نیکو
احمد نیکو در ۴ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷:
رباعی بدین متن صحیح است:
می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل ست و مل و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست
احمد نیکو در ۴ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹:
چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
از سبزه بهشت است وز کوثر جویی
صحرا چو بهشت شد ز دوزخ کم گوی
بنشین به بهشت با بهشتی روییرباعی از عطار (مختارنامه) باب ۴۴ شماره ۷۷
احمد نیکو در ۴ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۸:
خیام زمانه از کسی دارد ننگ
کاو در غم ایام نشیند دلتنگ
می نوش در آبگینه با ناله چنگ
زان پیش که آبگینه آید بر سنگ
در این رباعی دو مرتبه از کلمه آبگینه استفاده شده است ، یک مرتبه آبگینه معنای واقعی خود که ظرفی است را دارد ، آبگینه بعدی همان شیشه عمر است که اجل آن را بر سر سنگ میکوبد پس باید از دقایق زندگی خوب استفاده کنیم در مقابل ناملایمات زندگی صبور باشیم و سعی کنیم غم و غصه را به خود راه ندهیم
احمد نیکو در ۴ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۷:
چون نیست مقام ما در این دیر مقیم
پس بی می و معشوق خطائیست عظیم
تا کی ز قدیم و محدث ای حکیم
چون من رفتم جهان چه محدث چه قدیم
احمد نیکو در ۴ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۰۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
این رباعی را فیتزجرالد به انگلیسی ترجمه کرده است.
Have drunk their Cup a Round or two before ,And one by one Crept silently to rest
جام خود را یکی دو دور پیش از این نوشیدند و یکان یکان خاموش به بستر آرامش خزیدند
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:
هر راز که اندر دل دانا باشد
باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد
کاندر صدف از نهفتگی گردد در
آن قطره که راز دل دریا باشد
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۸ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
در دایره سپهر ناپیدا غور
جامی‌ست که جمله را چشانند بدور
نوبت چو به دور تو رسد آه مکن
می نوش به خوشدلی که دور است نه جور
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
رباعی بدین متن صحیح است:
در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست؟
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۴۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲:
رباعی بدین متن صحیح است:
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن
با نان جوین خویش حقا که به است
کالوده به پالوده هر خس بودن
" پالوده یک نوع فالوده می باشد که در زمان قدیم با همان مواد فالوده اما با دانه های درشت ترتهیه می کردند"
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۳۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱:
رباعی بدین متن صحیح می باشد:
ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم
وین یکدم نقد را غنیمت شمریم
فردا که از این دیر کهن درگذریم
با هفت هزار سالگان سر بسریم
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۴:
رباعی بدین متن می باشد:
بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده
در سایه گل نشین که بسیار این گل
از خاک برآمده است و در خاک شده
احمد نیکو در ۴ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۰۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۵:
گردون ز زمین هیچ گلی برناردکان نشکند و هم به زمین نسپارد
گر ابر چو آب خاک را بردارد
تا حشر همه خون عزیزان بارد(رباعی منسوب به خیام)