|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، گوینده به نداشتن بهرهای از آسمان اشاره میکند و بر این نکته تأکید میکند که زیباییها و نشانههای فلکی مانند خورشید، زحل، و مریخ در سرنوشت او تأثیرگذار بوده و در عین حال او احساس کمبود میکند. به طور کلی، ابیات به درک حالتی از فراق و نارضایتی از وضعیت زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که من از آسمان چیزی بهتری ندارم، چه ارزشی دارد که مهرهای را در دست بگیرم؟
هوش مصنوعی: نور تند خورشید بر چهره تو مانند زیبایی زحل است و فضایی شگفتانگیز از مریخ و زهره در دلت وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دولتش برده زُهره را زَهره
دهر را بستده ز کف مهره
آب در وی وز آب بی بهره
شرح این گر کنم درد زهره
یرقان چمن شده شهره
رفته خطاف کآورد مهره
دیوکآمد به بدتری شهره
بوده مردی ز عقل بیبهره
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.