|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از ناراحتی و ناراحتی خود نسبت به ظهور دیوانه‌وار و ناخوشایند وضعیت اجتماعی و سیاسی سخن می‌گوید. او آرزو می‌کند که بمیرود و وضعیت ناهنجار حاکمیت افرادی چون دیو غوری را نبیند. در عین حال، او احساس می‌کند که عمرش طولانی شده و از اینکه کسانی در این شرایط نابجا موجودیت دارند، ناراحت است. این ابیات نشان‌دهنده ناامیدی و یأس شاعر از وضعیت کنونی جامعه است.
هوش مصنوعی: گفتم که ای کاش بمیرم و نخواهید که ببینم که فردی از نسل آل ناصر بر تخت سلطنت بیفتد و چهره‌ای ناشناخته مانند دیو غوری بر سر کار آید.
هوش مصنوعی: من هم زیر خاک به خواب می‌روم و یادگارهایی از ابوالفتح را با خود به همراه دارم و همچون روزهایی خوش و فرخنده به زندگی ادامه می‌دهم.
هوش مصنوعی: عمر من طولانی شد، اما چرا هنوز مانند کسانی که در عمق دریا غوطه‌ورند، به این نوع نابینی و نادانی دچار هستم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.