ای به همت بر آفتابت دست
وی به رفعت از آسمانت فراغ
پیش رای تو نور مهر بود
چون بر مهرگاه چاشت چراغ
خاک پایت ز راه نکهت خلق
بوی مشک ختن دهد به دماغ
خار پهلو کند ز صحبت گل
گر ز خلق تو بو ستاند باغ
ید بیضای تو زاهل حبش
ببرد وصمت سیاهی و داغ
باز دانی به علم منطق طیر
لحن موسیجه را زویله زاغ
تو شناسی به وهم تیز نظر
رفتن کبک را ز حجل کلاغ
گر در آتش شدی به حرز ثنات
یافتی خلعت سمندر ماغ
گرنه بهر خزانه تو بود
نتند رشته از لعاب کناغ
سرو را خاطرم شکفت گلی
همچو لاله که بشکفاند راغ
از تو خواهم گرفت عاریتی
به تلطف نه همچو نعف الاغ
وان سه لفظ است پارسی که بود
تازی آن چو رنگهای صباغ
برو لاثبت کن که در تازی
جمع مویست و بست و استفراغ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش و تحسین شخصیتی والا و برجسته پرداخته است. شاعر با استفاده از تشبیهات و تصاویر زیبا، از نور و روشنی این شخصیت نسبت به دیگران، بوی خوشی که به اطرافش میپراکند و تأثیری که بر روی مردم دارد، سخن میگوید. همچنین به ارزشیابی علم و دانش او اشاره میکند و او را به عنوان کسی میشناسد که با بینش تیزبینانهاش توانسته به درک عمیقتری از مسائل دست یابد. در نهایت، شاعر از او میخواهد که لطف کند و برایش بخشی از دانش و کلامش را به امانت بگذارد. این شعر به مفهوم شناخت و ارزشمندی علم و ادب نیز میپردازد.
هوش مصنوعی: ای کسی که در تلاش و کوشش خود به آفتاب و روشنایی دست یافتهای، به خاطر بلندی و علوِ مقامات، از آسمانها آزاد و رها هستی.
هوش مصنوعی: حضور تو مانند نوری است که در زمان ظهر بر روی زمین میتابد و همه جا را روشن میکند.
هوش مصنوعی: خاکی که زیر قدمهایت است، بویی خوش و گلابی مانند بوی مشک ختن به مشام میرسد.
هوش مصنوعی: اگر خار در کنار گل باشد، به خاطر صحبت و همراهی او، بوی خوشی از تو میگیرد و باغ را زیبا میکند.
هوش مصنوعی: دست سفید تو، درخشان و زنده، قدرتی دارد که میتواند تاریکی و غم را از میان ببرد.
هوش مصنوعی: این بیت به روشنی بیان میکند که کسی با مهارت و دانش در علم منطق، میتواند صدای زیبا و دلنشین موسیقی را از صدای زاغ تمییز دهد. به عبارت دیگر، استعداد و آگاهی فکری میتواند به انسان کمک کند تا زیباییهای هنری و موسیقی را درک کند و از اشکال ناپسند و بیکیفیت متمایز نماید.
هوش مصنوعی: شما میدانید که کبک چگونه با دقت و تیزبینی از لانهاش خارج میشود، در حالی که کلاغ به صورت متفاوتی رفتار میکند.
هوش مصنوعی: اگر در آتش قرار بگیری، به خاطر ثنایت (مدح و ستایش) به لباس سمندر (موجودی که با آتش آسیبی نمیبیند) دست پیدا میکنی.
هوش مصنوعی: اگر نبود این خزانه، رشتهها از لعاب کناغ نمیگسستند.
هوش مصنوعی: سرو به یادم آورده شد، گلی مانند لاله که در دل بیابان میرویید و به خود میبالید.
هوش مصنوعی: من از تو با نرمی و لطف خواهم خواست که چیزی به من بدهی، نه به زور و مثل اینکه چیزی از الاغ بگیرم.
هوش مصنوعی: این سه واژه فارسی وجود دارند که معادل عربی آنها مانند رنگهای یک نقاشی است.
هوش مصنوعی: برو و ثابت کن که در زبان عربی، جمع کلماتی مانند "مو" و "بست" و "استفراغ" چگونه تشکیل میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هفده تاموی چون ستاره به باغ
وآنِ دیگر سیاه چون پرِ زاغ
تو بر افروختی درون دماغ
خردی تابناکتر ز چراغ
ای ز انعام های گوناگون
کرده جودت بر اهل فضل اسباغ
نیست بر چهرۀ عروس سخن
جز ز خطّ مسلسلت اصداغ
تا برو موکب تو پی سپرد
[...]
عیسی روح گرسنهست چو زاغ
خر او میکند ز کنجد کاغ
چونک خر خورد جمله کنجد را
از چه روغن کشیم بهر چراغ
چونک خورشید سوی عقرب رفت
[...]
گفت چون خور برفت زان شب زاغ
عوض آمد رسید وقت چراغ
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.