به جستجوی کریمی مشاورت کردم
ز روی نسبت و با چرخ و تیر مستوفی
نشان دهمت گفت گفتمش کو گفت
کریم کشور کرمان ظهیر مستوفی
وقتی که داشتم دل و دستی چو دیگران
دایم رعایت دل درویش کردمی
خود بد نکردمی و اگر کردمی به سهو
خود را ز بس ندامت دلریش کردمی
امروز روشنم شد کآنها که کرده‌شد
با کس نکردمی، همه با خویش کردمی
چون دیدنی‌ست نیک و بد کرده را جزا
ای کاش نیکی از همه کس بیش کردمی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن درباره جستجوی شخصی به نام کریم مستوفی است که در کرمان زندگی می‌کند. راوی به یاد می‌آورد که چگونه در گذشته سعی داشته تا به دیگران نیکی کند و خود را به درویشی خوب و دلسوز نشان دهد. او احساس می‌کند که در گذشته به خود ضرر زده و حالا متوجه شده است که بیشتر از دیگران به خود آسیب رسانده. او همچنین دعا می‌کند که ای کاش بیشتر از هر کس دیگری به نیکی و محبت می‌پرداخت. راوی در این شعر به تجزیه و تحلیل رفتارهای خود پرداخته و به نیک و بدهای خود فکر می‌کند.
هوش مصنوعی: من به دنبال انسان بزرگواری بودم و از او مشورت گرفته‌ام، به خاطر نسبتی که داریم و با توجه به گردش زمان و تیر تقدیر.
هوش مصنوعی: من به تو نشان می‌دهم که او کجاست، وقتی از او پرسیدم، گفت آنجا که کریم، رئیس مالیات کرمان است.
هوش مصنوعی: وقتی که من مانند دیگران احساسات و توانایی‌هایم را داشتم، همیشه به دل درویش توجه می‌کردم.
هوش مصنوعی: من خودم بدی نکرده‌ام و اگر هم تصادفاً بدی می‌کردم، به خاطر عذرخواهی و پشیمانی زیاد، دلم پر از زخم و غم می‌شد.
هوش مصنوعی: امروز فهمیدم که تمام کارهایی که با دیگران کرده‌ام، در واقع برمی‌گردد به خودم و خودم را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: وقتی که نیک و بد انسان‌ها مشخص می‌شود و جزای آنها نمایان است، ای کاش من نیز می‌توانستم نیکی‌هایم را بیشتر از همه انجام دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوارزم گرد لشکرش ار بنگری همی
بینی علم علم تو بهر دشت و کردری
نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می
تمثالهای عزه و تصویرهای می
بستان بسان بادیه گشته‌ست پرنگار
از سنبلش قبیله و از ارغوانش حی
صد کارگاه ششترکرده‌ست باغ لاش
[...]
روز دی است خیز و بیار ای نگار می
ای ترک می بیار که ترکی گرفت دی
می ده به رطل و جام که در بزم خسروی
بنشست شاه شاد ملک ارسلان به می
شاهی که کرد چرخ و فلک را به زیر پای
[...]
فصل بهار آمد و بگذشت عهد دی
پیش آر، ای چراغ ری، اکنون چراغ می
تاریکی است مانده ز دی در نهاد ما
و آن جز چراغ می نبرد، ای چراغ ری
برکش نوا، که خاطب گل بر کشید صورت
[...]
ای پایگاه قدر تو بر خط استوی
از فر تو چو خلد برین گشته استوی
در باغ استوی طرب انگیز بگذران
لحن مغنیان خود از خط استوی
جان راغذا سماع خوش و روی نیکو است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.