ز لفظ خواجه دنیی نصیر ملت و دین
که باد صد یک عمرش نهایت پیری
شنیدهام ز دو پیر و جوان که کرد انشاء
دو نظم خوب به شکر و شکایت پیری
یکی ز گفته پیری که بد همه سخنش
دریغ و درد شباب از نکابت پیری
دیگر زقول جوانی به عمر خود نازان
بدان امید که یابد ولایت پیری
حدیث آن زفتور قوی و ضعف مزاج
همه مذمت شیب و حمایت پیری
کلام این ز سر نخوت و غرور شباب
همه محامد شیب و عنایت پیری
جوان کجا شد تا حال من نظاره کند
که من چه می کشم اندر بدایت پیری
اگر نکایت پیری در او رسیده بدی
دگر به خیر نکردی حکایت پیری
بدایتش نتوانم نمودن از سختی
مگر که غایت سختی ست غایت پیری
تو کدخدای تنی ای جوان سرایت تن
برون کند ز سرایت سرایت پیری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره دو نسل، پیر و جوان، و دیدگاههای متفاوت آنها نسبت به پیری و جوانی است. پیر از درد و حسرت جوانی میگوید و بر ناتوانیهای پیری افسوس میخورد. جوان نیز با ناز و لطافت سخن از امید به پیری میگوید و در عین حال از نیکوییها و افتخارات آن دوره حرف میزند. در نهایت، تاکید بر این است که جوانی نمیتواند واقعیتهای سختیهای پیری را درک کند و نمیداند که پیری چه چالشهایی دارد. شعر به نوعی به تقابل نظرگاههای نسلها نسبت به زمان و تغییرات زندگی میپردازد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر کسی که در دنیا به عنوان یک حامی و دلسوز برای ملت و دین شناخته میشود، اگر چه عمرش به پایان برسد و به سالخوردگی برسد، اما تاثیرات و یادگارهای مثبت او در طول زمان باقی میماند.
هوش مصنوعی: شنیدهام از دو نسل از افراد، چه کسانی به زیبایی درباره شکر و شکایت پیرمردی شعر نوشتهاند.
هوش مصنوعی: یکبار پیرمردی گفت که تمام حرفهایش حسرت و اندوهی بود از جوانی که با بدیهای پیری همراه است.
هوش مصنوعی: دیگر به یاد جوانی خود ننازم، چون به امید رسیدن به مقام و جایگاه بزرگسالی و پیری نیستم.
هوش مصنوعی: این جمله به بررسی قدرت و ضعف مزاج در دوران پیری میپردازد و بیانکنندهی این نکته است که با افزایش سن، تغییراتی در بدن و روحیه انسان به وجود میآید که ممکن است نه تنها از جهات مثبت بلکه از زوایای منفی نیز در نظر گرفته شود. این تغییرات و افزایش سن معمولاً با برخی معایب و نکات منفی همراه است.
هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که سخنان جوانی ناشی از خودبینی و بلندپروازی اوست، در حالی که فضائل و لطفهای سنین بالا و پیری را باید در نظر گرفت.
هوش مصنوعی: جوان کجا رفته که حال من را تماشا کند و ببیند که من در آغاز پیری چه سختیهایی را تحمل میکنم؟
هوش مصنوعی: اگر در وجود او نشانههای پیری ظاهر شده، دیگر نمیتوانی با کارهای خوب آن را تغییر دهی.
هوش مصنوعی: آغاز سختی را نمیتوانم بیان کنم، مگر اینکه پایان سختی، که همان پایان پیری است، مشخص شود.
هوش مصنوعی: ای جوان، تو فرمانروای بدنی و اگر به کهنسالی برسی، جسمت از تو جدا خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.