عاشقی را،که دل از عشق پریشان باشد

بس عجب نبوداگر بی سر و سامان باشد

یارب،این بحر غم عشق عجایب بحریست!

موج این بحر همه لؤلؤ و مرجان باشد

چو در آیم همگی شورش و مستی گردم

در مقامی که همه شورش مستان باشد

در قیامت،که سراز خاک لحد بردارم

به جمال تو دلم واله و حیران باشد

به وصالت نرسد صخره صما هرگز

اگرش خاصیت لعل بدخشان باشد

آدمی زاده،که اومنطق مرغان گوید

نشود مرغ ولی دشمن مرغان باشد

هر کجا نور جمال تو ببیند قاسم

سر فرو نارد،اگر روضه رضوان باشد