هر مختصر چه داند آئین عشقباری
کی در هوا مگس را باشد مجال بازی
در جواب آن
ارمک بپوش و از حق میخواه جان درازی
دستار بندقی بند از بهر سرفرازی
آن تارها بچنگست از تار و پود والا
زان روی اینهمه نقش دارد بپرده سازی
والای پرمگس کی باشد چو سینه باز
کی درهوا مگس را باشد مجال بازی
کی باشدت صفائی ایخواجه در مصلا
در سعدی از نگردد رخت دلت نمازی
گر صاحب تمیزی بردار دامن از خاک
ضایع مکن لباست چون کودکان ببازی
عمر منست دستار میخواهمش همیشه
آن کیست کو نخواهد عمری بدین درازی
قاری حقیقتی دان کردن ببر سقرلاط
تفتیک راو ماشا هر دو شمر مجازی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عشق و معنای آن می‌پردازد. شاعر از شرایط مختصر و غیر جدی عشق می‌گوید و اینکه در دنیای پرمشغله، مگس‌ها مجال بازی ندارند. او در پاسخ به این وضعیت، به ضرورت اراده و تلاش برای پرهیز از چیزهای بی‌اهمیت اشاره می‌کند. سپس به نکاتی درباره اهمیت دیانت و پاکی در زندگی می‌پردازد و تاکید می‌کند که باید از مسائل سطحی و کودکانه دوری کرد. در نهایت، شاعر به آنچه که حقیقت وجود دارد و تأثیر آن بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و بر آرزوی طول عمر تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: هر چیز ناچیز و کم‌ارزشی چه می‌داند که شیوه عشق ورزیدن چگونه است؟ آیا مگسی در آسمان اجازه دارد که به بازی بپردازد؟
هوش مصنوعی: لباس مناسب بپوش و از حق درخواست کن که عمر طولانی‌تری به تو عطا کند. نیکو پوشیده باش تا به شرافت و افتخار برسی.
هوش مصنوعی: این تارها از الیاف و مواد باارزش به وجود آمده‌اند و به همین دلیل بر روی پرده، این همه نقش و طراحی زیبا دارند.
هوش مصنوعی: مگس با وجود وجودش در هوا، در دل کسی که سینه‌اش باز است و افکارش آزاد، جایی برای بازی و جولان ندارد. این بیان به نوعی نشان‌دهنده این است که در وجود افراد بزرگ و باعظمت، جا برای حواشی و کم‌ارزش‌ها نیست.
هوش مصنوعی: ای آقا، آیا برای تو صفایی بر جا است که در مکان عبادت (مصلّی) بتوانی به خوشحالی و آرامش بپردازی؟ دل تو با یاد و ذکر خدا دچار تلاطم و نگرانی نمی‌شود؟
هوش مصنوعی: اگر انسان پاکدامنی هستی، از آلودگی دوری کن و لباس خود را مانند کودکان نپوش که به خاک آلوده می‌شود.
هوش مصنوعی: من همیشه خواهان عمرم هستم؛ چه کسی است که نخواهد عمری به این درازی داشته باشد؟
هوش مصنوعی: افرادی که به فهم واقعیات می‌پردازند، باید مراقب باشند که در دنیای مجازی و تخیلی غرق نشوند. آنها باید بین حقیقت و تصور تمایز قائل شوند و به شناختی عمیق‌تر دست یابند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از بهر مرغ خانه چون خانه‌ای بسازی
اشتر در او نگنجد با آن همه درازی
آن مرغ خانه عقل است و آن خانه این تن تو
اشتر جمال عشق است با قد و سرفرازی
رطل گران شه را این مرغ برنتابد
[...]
بازیچه نیست آخر آیین عشقبازی
با دوست درنگیرد تا روح در نبازی
چون شاهد حقیقی محجوب شد ز غیرت
در بت‌پرستیم دان با نسبت مجازی
تا آفتاب تابان از شرق برنیاید
[...]
آغاز می‌کند دل، سر نامهٔ نیازی
ای بی‌نیاز او را تشریف ده جوازی
در عقل ما نگنجد ادراک حسن رویت
کی محرم حقیقت گردد خیال بازی
ای از غبار کویت هر ذره آفتابی
[...]
رو بر در تو آریم رانی و گر نوازی
جز تو کسی نداریم سازی و گر نسازی
ای چاره ساز هر چند سازی تو چاره ما
دیگر بتو گرائیم از بهر چاره سازی
از تو شویم‌آباد وز تو شویم ویران
[...]
اوقات خوش کدام است ایام عشقبازی
مشغول دوست بودن وز غیر بی‌نیازی
دوشم به گوش می‌خواند نی نکتهٔ حقیقت
مطرب بیا بگردان این پردهٔ مجازی
از حرف حق میندیش گر می‌زند به دارت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.