دیدة پیاله رشک می ناب کرده‌ام
بهر طرب تهیّه اسباب کرده‌ام
حرمان و وصل رسم بهم پیش ازین نبود
این طرز تازه من به جهان باب کرده‌ام
بی‌تابیم ز موج گهر آب می‌خورد
مشق تپیدن دل سیماب کرده‌ام
گر پاره پاره همچو کتانم عجیب نیست
سیر تبسّم گل مهتاب کرده‌ام
هشیاریم ز نشئة مستی طمع مدار
طی گشته صد فسانه که من خواب کرده‌ام
دل نه به ناامیدی و فیض بهار بین
من کشت خویش سبز به این آب کرده‌ام
ازی یک نسیمِ وعده چمن می‌توان شدن
من این فسانه باور ازین باب کرده‌ام
افعی گزیده می‌کند از ریسمان حذر
مهتاب را با تصوّر سیلاب کرده‌ام
فیّاض امید هست که صید اثر کند
این تیر پر کشیده که پرتاب کرده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق عاشقانه و درونی شاعر می‌پردازد. شاعر با استفاده از نمادها و تصاویر مختلف، از درد و تنهایی خود در عشق می‌گوید. او از گنجینه‌ای نایاب به نام وصال یاد می‌کند و از زندگی پر از تردید و تضادهای خود سخن می‌گوید. شاعر در اینجا به هرگونه وابستگی به دیگران اشاره دارد و نشان می‌دهد که چگونه به خاطر عشق، زندگی‌اش را تغییر داده است. او همچنین از مرهمی برای دردهایش صحبت می‌کند که در حقیقت عشق اوست. در نهایت، شاعر نشان می‌دهد که عشق و تنهایی در زندگی او عمیقاً intertwined هستند و او را به تفکر درباره وجودش سوق می‌دهند.
هوش مصنوعی: من به خاطر لذت و شادابی، چشم به پیاله‌ای که پر از شراب است دوخته‌ام و برای خوشگذرانی و شادی، مقدمات و وسایل لازم را فراهم کرده‌ام.
هوش مصنوعی: رنج و جدایی و پیوستن، این طور که اکنون تجربه می‌کنم، قبلاً وجود نداشت. من این نوع احساسات را به زندگی‌ام آورده‌ام.
هوش مصنوعی: ما از شدت احساسات ناپایداری، مانند موج‌های دریا، در حال تقلا و آشفتگی هستیم. دل ما، که همچون جیوه است، به ضربان‌های عشق عادت کرده و در این مسیر تلاش می‌کند.
هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است که در حال حاضر به تکه‌های پاره پاره‌ای شبیه کتان تبدیل شده‌ام، این موضوع عجیب نیست چون که در درونم گل لبخند خود را از نور مهتاب پرورانده‌ام.
هوش مصنوعی: ما در حالت بیداری از نشئه‌ی مستی آگاه هستیم. به طمع نداشته باشید؛ زیرا داستان‌های بسیاری وجود دارد که من در خواب آنها را تجربه کرده‌ام.
هوش مصنوعی: دل را نباید ناامید کرد و همچنین باید به نعمت‌های بهار توجه داشت. من با امید به رشد و سبز شدن، بذر خود را در این آب کاشته‌ام.
هوش مصنوعی: از نسیم خوشبختی و وعده‌ای که به من داده شده، می‌توانم به باغی پر از گل و شادابی برسم. این داستان را به خاطر این وعده باور کرده‌ام.
هوش مصنوعی: مار افعی از ریسمان دوری می‌کند، چون به نور مهتاب و خطراتی که ممکن است به همراه داشته باشد، توجه دارد. من نیز بر این باور هستم که این نور مانند سیلاب می‌تواند صدماتی به دنبال داشته باشد.
هوش مصنوعی: امید دارم که این تیر که به سمت آسمان پرتاب کرده‌ام، نتیجه و اثری از خود برجای بگذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.