ای شده سر تا به پا چو گلبن پر گل
طرّة دستار کرده دستة کاکل
کار کمر تنگ کرده تاب کمربند
طرف کله برشکسته طرز تغافل
خنده برانگیخته ز لعل چو غنچه
ژاله برآمیخته به چهرة چون گل
برگ سمن سبز کرده طرف بناگوش
چشمة خضر آب داده سبزة سنبل
زلف به ابطال امتناع تناهی
خم به خم اثبات کرده حکم تسلسل
گوشة دنباله زیب چشم سیه مست
سرمه فشان در گلوی نالة بلبل
ناوک مژگان آب خورده ز شوخی
نشتر شریان گشای تاب و تحمّل
وعده فرامش تبسّم لب مژگان
میفکند در بنای صبر تزلزل
با همه خواری به پشت گرمی لطفت
هیچ نکردیم از رقیب تنزّل
دادن کام دلی به هیچ، تسلّی
این همه بیرحم من نداشت تأمّل
کرده در ایّام نکته سنجی طبعت
فکرت فیّاض ختم طرز تغزّل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر در مورد عشق و طرب است. او از زیبایی و شوقی که در وجودش حس میکند مینویسد و طرز جدیدی از زندگی را به تصویر میکشد. شاعر به بیتابی و درد عاشقانهاش اشاره میکند و به نوعی از دستاوردهایش در این مسیر میگوید. او بیان میکند که در حالی که ممکن است رنجیده خاطر باشد، همچنان امید و سبزی را در دل دارد و به وعدههای آینده و زیباییهای زندگی باور دارد. در نهایت، او بر این نکته تأکید دارد که دستاوردهایش حاصل تلاش و جهد اوست، و امیدوار است که شکوفایی و نتیجههای مثبتی به بار آورد.
هوش مصنوعی: تو همچون گلستانی زیبا شدهای، که سراسر وجودت پر از گل و طراوت است. دستار روی سرت به شکلی آراسته و زیبا شبیه دسته گل به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: کار به جایی رسیده که فشار زیادی به فرد وارد میکند و آنقدر مشکلات زیاد است که در شرایطی دشوار باید با بیتوجهی برخورد کند و همچنان به راه خود ادامه دهد.
هوش مصنوعی: لبخندی که از زیبایی و شیرینی کلام میخندد، مانند شبنم که بر گلبرگهای شکفته نشسته است، زیبایی و طعم زندگی را به چهره میآورد.
هوش مصنوعی: برگ سمن به رنگ سبز در کنار گوش، چشمه خضر به این برگها آب داده و سبزه سنبل روییده است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زلف (مو) در حالت پیچ و تاب خود نشاندهندهی بینهایت بودن است، به طوری که هر پیچ به دیگری متصل است و این اتصال به نوعی اثبات کنندهی تسلسل و ادامهدار بودن چیزهاست. هر خم مو به دیگری پیوند خورده و نشاندهندهی این است که هیچ حد و پایانی برای این زنجیره وجود ندارد.
هوش مصنوعی: در گوشهای از مقام سرمستی، زیبایی چشمان سیاه به مانند سرمهای است که در گلوی آواز بلبل میدرخشد.
هوش مصنوعی: چشمهای زیبای او به مانند تیرهایی است که با شوخی و ناز به دل مینشینند و در این حال، تحمل درد و دشواریها را برای انسان آسان میکنند.
هوش مصنوعی: لبخند زیبای چشمان او، وعدهای که فراموش شده، باعث میشود در پایههای صبر و استقامت من تزلزل و ناپایداری ایجاد شود.
هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و ذلتها، تنها به خاطر محبت و حمایت تو هیچگاه از رقیب خود پایین نیامدیم و تسلیم نشدیم.
هوش مصنوعی: رفتن به خاطر دل کسی و به دست نیاوردن چیزی، نمیتواند تسکینی برای این همه بیرحمی من باشد.
هوش مصنوعی: در ایام زندگی، به درستی و دقت در بررسی امور پرداختهای و استعداد خلاقیت تو در بیان احساسات و عواطف به اوج خود رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گنبد پیروزهگون پر ز مشاعل
چند بگشته است گرد این کرهٔ گل؟
علت جنبش چه بود از اول بودش؟
چیست درین قول اهل علم اوایل؟
کیست مر این قبه را محرک اول؟
[...]
دهقان در بوستان همی سحر آمد
تا ببرد جانشان به ناخن و چنگال
ای ز حکیمان شنوده علم اوایل
هم ببراهین رسیده ، هم بدلایل
طبع تو افروخته بنور حقایق
جان تو آراسته بنقش فضایل
چند مسایل کنم سؤال ز حکمت
[...]
نی سوی دنیا امیدم و نه به عقبا
داشته چرخم درین میانه معطل
آمده دهر عجوز بهر فریبم
چهره به شکل عروس کرده مشکل
باطنش از هر قبیح آمده اقبح
[...]
خاتم مهر تو مهر کرده لب گل
غنچه نموده به صنعت تو تامل
غرق به سیلاب شبنم است قرمفل
حسن تو را میکند اشاره به بلبل
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.