حرف آخر قافیه

شماره ۱: ز آشنایان آن قدر رنج و الم دیدم که نیست - میل آن اکنون که با خود نیز باشم آشنا

شماره ۲: صحت ار خواهی مکن میل طعام - تا نباشد اشتهای غالبت

شماره ۳: هر که او راست گشت و روشن دل - در سیه روز دهر بد روز است

شماره ۴: توکل هر که سازد پیشه خویش - ز بار منت مردم خلاص است

شماره ۵: درین منزلگه فانی شهان را - به لشکرگه که هر سو کوس و پیل است

شماره ۶: هر کرا گفتی انیس و ساختی مأیوس طبع - از غمش صد داغ بر جان جفاکش بوده است

شماره ۷: تتبع کردن فانی در اشعار - نه از دعوی و نی از خودنمایی‌ست

شماره ۸: ای فلان سوختی خلایق را - ملک را شدت تو ویران کرد

شماره ۹: جوانمرد از کرم مفلس نگردد - سخی را از عطا چین نیست در چهر

شماره ۱۰: به نزد عقل ز حیوان کم است انسانی - که نبودش اثر از دلپذیری آواز

شماره ۱۱: هست عاشق به نمودار چو خاک - لیک معشوق بود چون آتش

شماره ۱۲: دشمنت گر حسود شد نیک است - که به رنج آید او ز فعل بدش

شماره ۱۳: گر کسی یار موافق دارد ای دل باک نیست - گر ز دوران مخالف خان زاری باشدش

شماره ۱۴: کتاب آن کس که از کس عاریت جست - مکن ز اهل خرد دیگر شمارش

شماره ۱۵: یا رب چه بناست اینکه باشد - بالای نهم فلک رواقش

شماره ۱۶: خوش آنکو اندرین دیر مخالف - به کس یاری نه افتاد اتفاقش

شماره ۱۷: نکوئی با بدان کمتر کن اما - به نیکان بیشتر کن نیکی خویش

شماره ۱۸: از عوام تیره پر حرص دنیا دور باش - گر همی‌خواهی که گردد صد مشقت از تو رفع

شماره ۱۹: بلبلا مشعوف عشق گل مشو - یاد کن از شدت خار فراق

شماره ۲۰: کاتبی کز نقطه‌ای بی‌جا گهش - خوب شکل چوب گیرد نیک ننگ

شماره ۲۱: چو عالم از پی بالا نشستن - بهر مجلس رود خوش پای‌کوبان

شماره ۲۲: سرائی دهر که هر لحظه کاروان دگر - در او نزول کند بهر خوردن و خفتن

شماره ۲۳: ز حوض ماهیان دزدند ماهی - که از خلق اوفتاده بر کرانه

شماره ۲۴: صحبت شاه را چو آتش دان - که برافروزدت حرارت او

شماره ۲۵: معنی شیرین و رنگینم به ترکی بیحد است - فارسی هم لعل و درهای ثمین گر بنگری

شماره ۲۶: دلا در دور گردون گوشه ای گیر - که از گرداب به جستن کناری

شماره ۲۷: چو عزت بایدت ترک طمع کن - گدایان را ازین معنی است خواری

شماره ۲۸: فانیا گر شادیت باید طمع بگسل ز خلق - زانکه از رنج طمع دل را رسد هر دم غمی

شماره ۲۹: ز نظم نکته را نان سلف هست - اگر چه در دل مردم شکوهی

شماره ۳۰: هر آنکه از همه اشخاص پر مشقت دهر - برید و ساخت وطن در حریم تنهایی