ای که از لطف سراسر جانی
جان چه باشد؟ که تو صد چندانی
تو چه چیزی؟ چه بلایی؟ چه کسی؟
فتنه‌ای؟ شنقصه‌ای؟ فتانی؟
حکمت از چیست روان بر همه کس؟
کیقبادی؟ ملکی؟ خاقانی؟
به دمی زنده کنی صد مرده
عیسیی؟ آب حیاتی؟ جانی؟
به تماشای تو آید همه کس
لاله‌زاری؟ چمنی؟ بستانی؟
روی در روی تو آرند همه
قبله‌ای؟ آینه‌ای؟ جانانی؟
در مذاق همه کس شیرینی
انگبینی؟ شکری؟ سیلانی؟
گرچه خردی، همه را در خوردی
نمکی؟ آب روانی؟ نانی؟
آرزوی دل بیمار منی
صحتی؟ عافیتی؟ درمانی؟
گه خمارم شکنی، گه توبه
می نابی؟ فقعی؟ رمانی؟
دیدهٔ من به تو بیند عالم
آفتابی؟ قمری؟ اجفانی؟
همه خوبان به تو آراسته‌اند
کهربایی؟ گهری؟ مرجانی؟
مهر هر روز دمی در بنده‌ات
سحری؟ صبح‌دمی؟ خندانی؟
همه در بزم ملوکت خوانند
قصه‌ای؟ مثنویی؟ دیوانی؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ زیبایی و جاذبهٔ یک شخص خاص است که از آن به عنوان منبع زندگی و روح یاد می‌شود. شاعر به وصف ویژگی‌های این انسان می‌پردازد و او را به عنوان منبع آگاهی و الهام معرفی می‌کند. این شخص توانایی دارد که مردگان را زنده کند و همه به تماشایش می‌آیند. او مانند قبله‌ای است که همه به سوی او روی می‌آورند و شیرینی وجودش برای همگان خوشایند است. شاعر در عین حال احساسات و آرزوهای خود را نیز بیان می‌کند و به تأثیر این شخصیت بر زندگی‌اش اشاره می‌کند. در نهایت بیمار دل خود را می‌جوید و از زیبایی‌ها و لطافت‌هایش سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای کسی که لطف و بخشش تو جان‌ها را زنده می‌کند، جان چه ارزشی دارد در برابر محبت‌های بی‌پایان تو؟
هوش مصنوعی: تو چه هستی؟ چه مشکلی داری؟ کی هستی؟ آیا دچار فتنه‌ای هستی؟ یا قصه‌ای برای گفتن داری؟ آیا درگیر دردسر و بلوا هستی؟
هوش مصنوعی: حکمت چرا در دل هر کسی جاری است؟ آیا از منش کیقباد است، یا از صفات ملک، یا از شاعر خاقانی؟
هوش مصنوعی: آیا می‌توانی با یک لحظه، صدها مرده را به زندگی بازگردانی، مانند عیسی که آب حیات و جان را به ارمغان آورد؟
هوش مصنوعی: آیا همه کسانی که به تماشای تو می‌آیند، یک باغ گل، چمن‌زاری یا بستانی را می‌بینند؟
هوش مصنوعی: آیا همه به سوی تو روی می‌آورند، همچون قبله یا آینه‌ای زیبا؟ تو جان من هستی.
هوش مصنوعی: آیا همهٔ افراد طعم شیرینی عسل، شکر یا شیرینی‌های دیگر را دوست دارند؟
هوش مصنوعی: اگرچه تو کوچک و ناچیز هستی، اما آیا نمی‌توانی همه چیز را در خود بگنجانی؟ مانند نمک یا آبی روان یا نانی که به دیگران کمک می‌کند؟
هوش مصنوعی: آیا تو آرزوی بهبودی، سلامتی و درمان دل بیمار من هستی؟
هوش مصنوعی: گاهی در حال مستی و خوشی هستم و گاهی به حالتی از توبه و ندامت می‌رسم. آیا تو می‌توانی این نوسانات احساسی مرا درک کنی؟
هوش مصنوعی: چشمان من آیا قادرند زیبایی‌های عالم را مانند زیبایی تو ببینند؟ آیا می‌توانند درخشندگی خورشید یا زیبایی ماه را با چشمان تو مقایسه کنند؟
هوش مصنوعی: همه زیبایی‌ها و خوبی‌ها به خاطر تو به خود آراسته‌اند. آیا تو مانند کهربا، گوهر یا مرجان هستی؟
هوش مصنوعی: آیا هر روز صبح به من نگاهی شگفت‌انگیز می‌کنی و لبخندی بر لب داری؟
هوش مصنوعی: آیا همه در جشن شاهان داستانی، مثنوی یا دیوانی می‌خوانند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من همان گویم کان لاشه خرک
گفت و می کند بسختی جانی
چه کنم ؟ بار کشم ، راه روم
که مرا نیست جزین درمانی
یا بمیرم من و یا خر بنده
[...]
دلم ای دوست تو داری دانی
جان ببر نیز که می‌بتوانی
به دلی صحبت تو نیست گران
چه حدیثست به جان ارزانی
گویمت بوسه مرا گویی جان
[...]
ای حریم حرمت یزدانی
وی نهاد لطفت جسمانی
از نکوئی دوم فردوسی
وز بلندی شرف کیوانی
خوشتر از کارگه ار تنگی
[...]
بی تو دردی است ز هر درمانی
اینت بی دردی و بی درمانی
زلف پر فتنه فشانی هر دم
فتنه زلف چرا ننشانی
ماه روئی و چو چرخ دم ساز
[...]
ای صفات کرمت روحانی
وی تو در ملک نظام ثانی
هر کجا حضرت تو، آسایش
هر کجا دولت تو، آسانی
همه زرهای جهان را نقشست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.