در بزم قلندران قلاش
بنشین و شراب نوش و خوش باش
تا ذوق می و خمار یابی
باید که شوی تو نیز قلاش
در صومعه چند خود پرستی؟
رو باده‌پرست شو چو اوباش
در جام جهان‌نمای می بین
سر دو جهان، ولی مکن فاش
ور خود نظری کنی به ساقی
سرمست شوی ز چشم رعناش
جز نقش نگار هر چه بینی
از لوح ضمیر پاک بخراش
باشد که ببینی، ای عراقی،
در نقش وجود خویش نقاش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر ما را به جشن و شادمانی دعوت می‌کند و توصیه می‌کند که از لذت‌های زندگی، به ویژه شراب نوشی، بهره‌مند شویم. او به این نکته اشاره می‌کند که برای رسیدن به حال خوب و سرمستی، باید از خودپرستی و دلباختگی به چیزهای بی‌ارزش دور شویم و به شادی و خوشی بپردازیم. شاعر همچنین از ما می‌خواهد که به جهان و زیبایی‌هایش نگاه کنیم و از دیدن زیبایی‌ها لذت ببریم، ولی نباید این احساسات را فاش کنیم. در نهایت، او تأکید می‌کند که باید به وجود خود و نقش زندگی‌مان توجه کنیم و از آن بیاموزیم.
هوش مصنوعی: در جمع قلندران بی‌خیال بنشین، شراب بنوش و از زندگی لذت ببر.
هوش مصنوعی: برای اینکه از لذت شراب و حالت نشئگی بهره‌مند شوی، باید خودت هم به نوعی وارد این حالت شوی و به آن بپیوندی.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به انتقاد از افرادی می‌پردازد که در دنیای زهد و خودپرستی غوطه‌ورند و به آنها پیشنهاد می‌دهد که از سرسختی و انزوا خارج شوند. او می‌گوید که بهتر است مانند مردمان عادی و بی‌پروای جامعه به لذت‌ها و خوشی‌ها روی آورند. در واقع، دعوت به زندگی آزاد و بی‌توجه به قید و بندهای متعصبانه‌ای است که ممکن است انسان‌ها را از لذت‌های زندگی محروم کند.
هوش مصنوعی: در ظرف جادویی، نمایی از دو دنیا را مشاهده کن، اما این راز را فاش نکن.
هوش مصنوعی: اگر به خودت نگاهی بیندازی، از زیبایی و جذابیت چشمان آن دختر سرمست خواهی شد.
هوش مصنوعی: فقط تصویرهای زیبایی که می‌بینی، از دل پاک خودت به وجود می‌آیند.
هوش مصنوعی: امیدوارم بتوانی ببینی، ای عراقی، که در نقش هستی‌ات چه هنرمندی حضور دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون گشت به عالم این سخن فاش
افتاد ورق به دست اوباش
بر نقش خود است فتنه نقاش
کس نیست در این میان تو خوش باش
ای خواجه تو عاقلانه می‌باش
چون بی‌خبری ز شور اوباش
آن چهره که رشک فخر فقرست
با ناخن زشت خویش مخراش
آن بت به خیال درنگنجد
[...]
تاگشت ز گفت و گوی اوباش
بر مادر لیلی این خبر فاش
ما رند و سبوکشیم و قلاش
بگرفته به سر سبوی می فاش
آشفتهٔ ساقیان سرمست
دیوانهٔ شاهدان جماش
در نقش بتان نشان توان یافت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.